Tek çare aşık olmak

Eymen/Bölüm 16

Telefonuma gelen mesaj sesi ile irkildim.Buda neydi sabah sabah..Gözlerimi dahi aralamadan telefonu aldım.Allah'ım hangi salak beni uykumun içine eder ki ?Gözlerimi aralamamla mesajın kimden geldiğini anldım.Emre'dendi.Şaşırmamıştım.Beni kankası olarak görüyordu dün yaşananlardan sonra kesin derdini dinlememi isteyecekti.Ah,neden kankası olarak görüyor ki ?

Emre''Gizem biraz konuşabilir miyiz ? Sabah sabah rahatsız ettim ama nolursun konuşalım.''demişti.
Ben de ''Olur.Okulun yanında ki parkta buluşalım''diye mesaj attım.Sevinmemiştim onunla buluşacağım için.Aksine üzülmüştüm.Sonuçta bana Beren'den ayrıldığı için ne kadar üzüldüğünü anlatacaktı.Sadece onu izleyecek ve içim kan ağlayacaktı.Ama olsun onun yanındayım ve bana güveniyor buda bir şeydi.Normal günlük kıyafetlerimden giyindim ve evden çıktım.Emre beni orada bekliyordu.Çok tedirgin ve endişeli bir hali vardı.

Ben''Emre iyi misin sen ?''dedim.
Emre''Gizem iyi değilim hemde hi. yardım et bana,lütfen'' diye yanıt verdi.
 
Sesinde ki üzgünlük her halinden belliydi.Off Allah'ım çok tatlı duruyordu.Onu saatlerce böyle izleyebilirdim.Ne yazık ki o orospu Beren hakkında konuşacaktık.Of,şu kız bi gitmedi aramızdan.Emre biraz sağa sola bakında ve bana döndü.

Gizem tehlikedesin.Sana nasıl söyleyeyim bilmiyorum ama kendine dikkat et,dedi.

Ben de''Emre bilmece gibi konuşma lütfen neler oluyor sen buarya beni Beren'den ayrıldğın için konuşmaya çağırmadın mı ?''dedim.

Emre de''Hayır. Beren'i siktir et.Onu umursamıyorum bile.Bak Gizem arkadaşlarına,arkadaşlık kuracağın kişilere çok dikkat et''dedi.

Emre neler oluyor ? Şu konuyu birazcık açar mısın ? Gerçekten hiçbir şey anlamdım,dedim.

Olmaz.Şimdilik bu kadarı yeter zaten zamanı gelince her şeyi öğreneceksin,dedi.

Çok tedirgin bir şekilde yanımdan uzaklaştı.Bu neydi şimdi ? Kendine dikkat et,arkadaşlık kuracağın kişilere dikkat et.Nasıl bir tehlikedeydim?Of,kafam bu sorularla fazlasıyla karışmıştı.Yolda giderken bile hep bunları düşünüyordum.Emre dediyse vardır bir bildiği.Onun bu dediğine uyacaktım.İyi de çevremde ki insanları nasıl seçeceğim ? Kafamı daha fazla bu sorularla doldurmamak için unutmaya çalıştım.Cumartesim resmen mahvolmuştu.Tuğbalara gitmeye karar verdim.Karar verdim vermesine de o evde yoktu.Efe'yle dışarı gideceklerdi.Of,ne kadar sıkıcı ve bokumsu bir cumartesi.Kafamı dinelemek için bir parka gittim.Burası bol ağaçlı,çocukların oyun oynadığı neşeli ve hoş bir parktı.Telefonumu açmak için elimi cebime attığımda telefonumu almadığımı fark ettim.Of,lanet olsun elimi yüzümü yıkarken lavaboda unutmuş olmalıydım.Yanıma birisinin oturmasıyla bu fikirlerden sıyrıldım.Bir erkek mi ? Ne kadar saygısızca ve yüzsüzceydi.Kaşlarımı çatarak ona baktım ve kalkması için işaret ettim.Çocuk pis pis sırıtıyordu.Çekiciydi ve kendine has bir tarzı vardı.Cidden çekiciydi.

Kalkar mısın yanımdan,dedim.

Sana fikrini sordum mu hanımefendi?

Bende sana emrediyorum kalk hemen!

Hayır,kalkmayacağım.Seninle tanışmak istiyorum.

Zorla kaldırmamı istemiyorsan defol git!

Çocuk beni takmamıştı bile sadece sırıtıyordu ve beni süzüyordu.Ama inadım inattı o kalmayacaksa bende kalmaycaktım.Eğer kalkarsam yenik duruma düşecektim ve bunu istemiyordum.

Selam,ben  Eymen.

Banane senden!Kalk yanımdan!

Şşş böyle yapma seninle aynı okula gidiyorum.Seni birkaç defa görmüştüm.Uzaktan tanıdım ve şimdi tanışmak istiyorum.

E ben istemiyorum.Onu napıcaz?

Sen merak etme ben istediğimi elde ederim.Yeter ki isteyeyim.

Hadi ya!Gel tanış benimle bakalım istediğini elde edebiliyor musun?

Tanışırım.Problem değil.Benim için çok kolay.Genelde reddedilmemde.

Tamam.Al işte reddediyorum,seninşe tanışmak istemiyorum!

Çocuğu dinlemeden direkt yoluma devam ettim.Psikopata benzer bir hali vardı.İstediğimi elde ederim de ne demek.Bok elde eder.İnadım sürerdi ama o öküzle daha fazla aynı ortamda bulunmak istemiyordum.Cumartesimin daha fazla mahvolmamsı için gezmek istedim.Hiç bilmediğim yerlere gitmek favorimdi.Çünkü her zaman o bilmediğim yolun sonu,mutlaka bir yere çıkıyordu.İlk dönüşten daldım.Dar sokaklı bir mahalleydi ve çocuklar yolda top oynuyordu.Çok şirin duruyorlardı.Kadınlar...Hani şu filmlerde vardır ya mahllae kadını deriz.İşte tam onlar gibiydiler dedikodu yapıyorlardı.Ama eğlenceli bir havası vardı.İlerlemeye devam ettim.Aman Allah'ım!Bu bir köpekti.Sürekli havlayan ve bana yiyecekmiş gibi bakan bir köpekti.Ya lanet olsun yol kapanmıştı.Geride bulunan markete ürünler gelmişti ve tır yolu tamamen kapatmıştı.Köpek bana ben köpeğe bakıyordum.

''Sakin ol küçük köpek,ben buradan geçeceğim ve sen bana bir şey yapmayacaksın tamam mı ?'',demiştim.

Of,salak slaak konuşuyordum.Köpek hala bana ''seni yiyeceğim'' bakışı atıyordu.Off hala tır oradaydı ve gittikçe köpek üstüme üstüme geliyoru.Bu nasıl bir şeydi? Lan bu sanırım ikinci şokumu geçirmeye yetecekti.Eymen vardı köpeğin arkasında.Nsıl yaptı bilmiyorum ama çok sakin bir şekilde köpeğin başını okşadı ve onu benden uzaklaştırdı.Bu ukala çocuk bana iyilik mi yapmıştı?Of,bir teşekkürü hak ediyordu.Yavaşca ve çekinerek yanına gittim.

Kısık bir sesle,teşekkkür ederim,dedim.

Eymen de''Ama olmadı ben duyamadım''dedi.(Ukala çocuk evet evet tam da buydu kesinlikle ukalaydı.

Bu sefer sesimi dahada yükselterek''Teşekkür ederim''dedim.

Sanırım bu olmuştu.Yani ben öyle düşünüyordum.Gözlerimi yüzünden çektim ve yürümeye devam ettim.En azından yoluma artık bir köpek çıkarsa daha da cesaretli olacaktım.

Eve sağ salim ulaşabildim.Ne kadar da sıkıcı bir evdi.Resmen cumartesim boka dönmüştü.Telefonum düşündüğüm gibi lavabodaydı.Allah'ım insanın bir tane bile arayanı olmaz mı ? Ne bir bildirim ne de bir mesaj wp'tan bile yoktu.Tuğba'da aramamıştı.Ya inşallah bu lante cumartesi günü gibi bir cumartesim olmaz.