'Het is oké zo,' hoor ik Annabel fluisteren tegen onze buurvrouw waarna er een deur sluit. Samuel en Dena zijn ondertussen in slaap gevallen en stil lopen we naar de woonkamer. Ik plof neer op de bank en laat een hand door mijn haren glijden.
Na een paar minuten komt Annabel prutsend met de rits op haar rug binnen. Ik sta weer op om vervolgens naar haar toe te lopen. Ik vouw mijn handen om de hare en leidt ze langs haar lichaam. 'Laat mij maar,' fluister ik en ik open de rits. Haar zon gebruinde rug komt tevoorschijn en even plaats ik een kus in haar nek.
Ze draait haar hoofd naar me toe en glimlacht dankbaar. Al lopend laat ze de jurk van haar lichaam glijden en loopt ze in haar lingerie door naar de badkamer. 'Ik ga even douchen,' fluistert ze hard genoeg dat ik het kan horen en ik knik. Als ze weg loopt kijk ik haar lichaam na en bijt ik gefrustreerd op mijn lip om haar niet achterna te gaan.
Ik begin de veters van mijn schoenen los te maken en stap er langzaam uit. Vermoeid loop ik terug naar de gang en gooi ik ze in een hoekje. Ik trek mijn kleren uit tot ik in een boxer loop en verplaats me naar de kamer van Annabel en mij.
Als ik net de kast in wil lopen, hoor ik gesnik uit de badkamer komen. Fronsend met mijn wenkbrauwen loop ik er naartoe en leg ik mijn oor tegen de deur. Ik leg mijn hand op de klink en duw hem naar beneden maar er komt geen beweging in. 'Bella?' zeg ik zacht om de kinderen niet wakker te maken. Ik hoor dat ze haar neus snuift en ze zegt: 'Het gaat, sorry.' Ik hoor geschuifel en ik zucht diep. 'An, doe die deur open.' Ik hoor haar huiveren en volgens mij schudt ze haar hoofd. 'Annabel, doe die deur open.' fluister ik op dwingende toon en ik hoor de stralen van de douche aangaan.
'Bella jij stapt niet onder die douche, voor je de deur voor me opent.' Langzaam word ik boos omdat ze me niet vertelt wat er is. Ik hoor haar weer snikken, gevolgd door een klik. Ik duw de klink naar beneden en zie Annabel vermoeid in haar lingerie op de rand van het bad zitten. Haar haren heeft ze losgehaald waardoor ze voor haar mooie gezicht vallen. Ze heeft een T-shirt over haar hoofd getrokken en slaat haar armen voor haar buik rusten. Ze vermijdt mijn blik en zegt: 'Rowan het gaat, er is niets.' Bezorgd zet ik een paar stappen naar haar toe als ze haar hand ophoudt. 'Rowan, ga nou maar.' Ik trek een wenkbrauw op en schud mijn hoofd. 'Ik ga helemaal nergens heen.'
Ik kom naar haar toe en ga naast haar op de rand zitten. Ze kijkt naar het water dat langzaam in het bad stroomt en haalt een hand door haar haren. 'Rowan, kun je me even alleen laten?' Gebroken laat ze haar hoofd hangen en ik schuif wat dichter naar haar toe. 'Ik ga je niet alleen laten Bella, ik ben er voor je en dat weet je. Je hoeft me niet te vertellen wat er is maar laat me er wel voor je zijn.' Ze kijkt naar me op en haar betraande ogen doen mijn hart smelten. Haar mooie, groene ogen staren me aan.
Als ze niet antwoordt en me alleen aan blijft kijken, til ik haar op mijn schoot. Haar vermoeide lichaam leunt op mijn benen. Ze duwt haar hoofd tegen mijn schouder en ademt diep in en uit. Uiteindelijk slaat ze haar armen om mijn nek en wikkel ik de mijne om haar middel. Zonder iets te zeggen blijven we even zo zitten. Het stromen van het water dat het bad nog altijd vult is het enige wat we horen.
Ik plant kleine kusjes op haar kruin en op haar haren en zeg: 'Ga maar gewoon even in bad liggen, misschien helpt het je ontspannen. Je maakt je zo veel zorgen om alles dat je gewoon even moet gaan liggen in het warme water, oké?' Heel licht knikt ze met haar hoofd en ik haal haar van mijn schouder. Haar armen blijven in mijn nek en ze geeft me een kus op mijn wang. 'Dank je,' zegt ze bijna zonder stem. Ik glimlach naar haar en voel mijn wang branden van de hitte die haar zachte lippen hebben achtergelaten. Het liefst wil ik meer, zo veel meer en haar dichter bij me hebben dan ooit, maar ze is zo vermoeid de laatste tijd. Zo moe en zo breekbaar.
Ik haal mijn handen naar de zoom van haar shirt en trek het over haar hoofd. Ik aai even over haar haren als ik haar even aankijk. 'Het is oké even niet te weten wat je wil en waar je aan toe bent, maar je moet nooit twijfelen aan het feit dat ik van je hou in welke staat je je ook verkeerd.' Een klein glimlachje breekt door haar gezicht en ze knikt. Ze staat op en draait haar rug naar me toe. Ook ik verlaat de rand van het bad en doe het water uit. Ik draai me terug naar Annabel en laat mijn handen naar haar bh glijden. Met een soepele beweging maak ik het los. Als hij op de grond valt, bindt Annabel haar haren in een knot en draait ze zich naar me om. Ze maakt zich los van de rest van haar kleren en gaat langzaam in het bad zitten.
Haar lichaam doet me verlangen naar meer en haar verlegenheid doet me denken aan het schoolmeisje die ik tien jaar geleden ontmoet heb. Ze is zo veel beter dan alles wat ik me had kunnen voorstellen. Ze laat zich zakken in het water en laat haar hoofd met gesloten ogen rusten op de rand. Even lijkt het alsof ze geen zorgen heeft en alsof niets haar iets kan schelen.
Ik denk na over Jack. Jack die waarschijnlijk alles gaat verpesten en alles weer in de steek gaat laten. Ik moet het Annabel vertellen maar kan me niet veroorloven dat nu te doen. Ik kijk naar haar sleutelbeen die net uitsteekt boven het water en buig me naar voren om er een kus op te drukken. Een kleine glimlach speelt rond haar lippen bij deze aanraking en ik kan het niet laten door te gaan. Ik laat mijn hand in haar nek rusten en voel hoe het in contact komt met het warme water. 'Je bent prachtig,' fluister ik als ik een kus in haar hals plaats. Ik laat een spoor van kusjes achter. Ik kus haar hals, haar kaak, haar wang, haar neus, haar voorhoofd. Alles.
Even kom ik omhoog en wrijf ik met mijn duim over haar kaak. Nieuwsgierig opent ze een oog en kijkt ze me aan, wachtend of ik door ga of het hier bij laat. Ze moest eens weten hoe graag ik door wil gaan en hoe graag ik haar dichtbij me wil hebben.
Ik buig me nog even naar haar toe en laat mijn lippen de hare raken. Ze haalt een hand uit het water en legt hem op mijn wang. Haar tong glijdt over mijn onderlip en langzaam open ik mijn mond.Ze trekt zich als eerste terug uit de kus en kijkt me aan. Haar mondhoeken gaan omhoog waarna bij mij hetzelfde gebeurt. 'Ik laat je even met rust,' zeg ik zacht en kus haar voorhoofd nog een keer. Ik loop de badkamer uit en sluit de deur. Een verlangende zucht kan ik niet onderdrukken en haal mijn hand naar mijn wang waar Annabel haar hand net liet rusten. Ik loop terug naar onze kamer en pak een T-shirt en een trainingsbroek die ik vervolgens aantrek.
Dag lieve liezers,
Nee oke we gaan niet formeel doen, want wat ik heb gedaan is haast onvergeeflijk. SORRY DAT HET ZO LANG DUURDE. Ik wilde nadat ik eindelijk klaar was met school, (ik ben over naar VWO 4 YES) al meteen posten maar ja ik ging op vakantie zonder Wi-Fi. IK HERHAAL ZONDER. Uhum.
In ieder geval, ik ga de verloren schrijftijd lekker in halen zodat jullie snel verder kunnen lezen.
Ik dacht misschien dat ik een Q&A kon doen, zowel over dit boek, over mijn andere boeken, over mijzelf of over de personages. Alles mag je vragen, tenzij het over wiskunde gaat want dat kan ik helaas niet.
Hierbij, vragen stellen mag! :)XxMij
JE LEEST
The Boy I Fell In Love With
DragosteNa al die jaren, kan ik het zeggen. Rowan wordt mijn man, hij heeft me ten huwelijk gevraagd. Na alles wat er in ons leven heeft gespeeld, kan ik niet geloven dat ik op mijn veertiende al mijn ware liefde zou vinden. Het hoeft niet altijd een sprook...