The Boy I Fell In Love With

Annabel

'Nee Rowan, deze koop ik nooit van mijn leven!' gil ik vanachter het kleedhokje en ik hoor hem grinniken. 'Ik wil het zien,' zegt hij en ik schud mijn hoofd in de spiegel al kan hij dat niet zien. 'Jij. Krijgt. Dit. Niet. Te. Zien., meneer laat ik het strakste en korste jurkje kiezen voor mijn zwangere vrouw.' Zijn lach vult de ruimte achter het gordijn en trimfantelijk glimlach ik in mezelf om te weten dat dat heerlijke geluid uit de mond van míjn man komt. Het voelt zo goed om te weten dat we gaan trouwen en het liefst vertel ik het aan iedereen. Ik strijk even mijn handen over het kleedje en schud ongelovig mijn hoofd.
Al mijn rondingen komen als voetballen naar voren en het valt tot net over mijn billen. Ik kijk even vermoeid naar mijn buik, die als een opgeblazen ballon op mijn buik rust. Een diepe zucht verlaat mijn lippen en ik hoor het gordijn achter me ietsjes open schuiven. Ik sprint er naartoe en probeer Rowan terug te duwen, waar het al te laat voor is. Met een lustige blik in zijn bruine ogen sluit hij het gordijn weer en bekijkt hij me van top tot teen. 'Nog altijd even mooi,' glimlacht hij en hij loopt naar me toe. Ik rol met mijn ogen en houd mijn armen omhoog. 'Mond dicht en haal me uit deze jurk.' Gefrustreerd kijk ik hem aan en glimlachend komt hij naar me toe om de jurk voorzichtig over mijn lichaam te halen. Soepel hangt hij hem terug aan het haakje en verdwijnt hij voor een aantal tellen om vervolgens weer terug te keren met een andere jurk. Het toch slaat tegen mijn blote armen en benen en nieuwsgierig loop ik naar Rowan toe. 'Wat is dat?' Grijnzend trekt hij de jurk van het haakje en draait hij een rondje met zijn vinger. 'Draai je om.' zegt hij bevelend en ik draai mijn rug naar hem om. Hij haalt zijn armen door de jurk en laat hem over mijn hoofd zakken. Na even prutsen, valt het kleed over mijn lichaam en ik staar naar mijn spiegelbeeld.
Rowan laat zijn handen op mijn heupen rusten en ik wrijf even over mijn buik. 'Deze is prachtig,' fluister ik en Rowan laat genietend zijn hoofd op mijn kruin rusten met zijn ogen gesloten. 'Net als jij,' hoor ik hem fluisteren en blozend kijk ik naar de slierten om mijn schouders. Terwijl ik mijn hoofd kantel, bekijk ik mezelf kritisch en blijf ik staren naar mijn buik. Dan glijd mijn blik naar Rowan zijn vredige gezicht en een zucht kan ik niet onderdrukken. Hij opent één oog die de mijne ontmoeten en ik leg mijn hoofd in mijn nek. 'Dus deze neem je?'
Nog een blik richten op mijn spiegelbeeld is niet nodig en ik knik mijn hoofd.
'Zeker weten.'

Beetje kort maar om het nieuwe jaar te starten met het nieuwe deel :)
Een gelukkig nieuw jaar allemaal, mogen jullie een super jaar beleven met nieuwe ervaringen en geweldige momenten!
Xx
m
Mij ❤