The Boy I Fell In Love With

-

Na deze opmerking, kijken Anita en Jack ons verward aan. Annabel kijkt hen glimlachend aan en neem een hap lucht waarna ze zegt: 'Kom zelf maar kijken.' Vermoeid staat ze op, waarna ik beschermend mijn arm om haar middel sla. Steunend op mij, lopen we naar de kamer waar Samuel en Dena rustig liggen te slapen.

Zodra we aan de bedjes staan, slaakt Anita een onderdrukte gil en staart Jack ons met grote ogen aan. 'Jullie hebben een tweeling?' roept hij lichtelijk verbaasd uit en een beetje verlegen glimlach ik.
Ik ben nog steeds niet helemaal zeker over het vader zijn en zeker niet nu met twee kleintjes. Ik heb me mentaal voorbereid op eentje maar nu dat verdubbeld is, twijfel ik of ik het aan kan. Maar ik moet wel. Ik zal Annabel niet alleen laten omdat ik haar dat nooit aan zou kunnen doen.

'Meneer en mevrouw.' we draaien ons alle vier om na het horen van de stem en de zuster gaat verder. 'U kunt naar huis.' Ze loopt naar ons toe om ons wat papieren te overhandigen en ik zucht bij het zien van de namen. Mijn nieuwe kinderen, mijn meisje en mijn ventje. Vroeger was dit een beeld waar je eigenlijk alleen maar over kon fantaseren. 50% mij, 50% degene waar ik van houd. En dat één geheel.

'We hebben wel één probleempje,' merkt Anita op en ik draai me fronsend met mijn wenkbrauwen naar haar toe. 'We hebben maar één Maxi Cosi.' Bedenkelijk krab ik achter mijn nek en komt de zuster er weer tussen. 'Het is mogelijk dat u voor even eentje bij ons kunt huren. Maar als het alleen voor heen en terug is, kunt u het ook wel even lenen.' Annabel glimlacht dankbaar waarna we met de zuster meelopen. Anita en Jack blijven bij de kleintjes.