ANDIE’S POV
Pagpasok ko sa kwarto ay wala pa si Yumi dun, hindi ko na lang siya hinanap dahil sa sobrang inaantok na ako.
Haaay, buti naman at nagawa na niya. Hindi talaga ako makapaniwala. Wala sa itchura niya ang pagseseryoso. Haha!
Who knows? Baka nga tuluyan na siyang nagbago, sabi nga niya sa akin ng paulit-ulit “people change” and I agree with that.
YUMI’S POV
Pagkarating namin ng bahay ay agad naming inayos yung mga ginamit namin, tapos nag-ayos na din ako para sa dinner with Jed my loves, my darling so sweet.
Siyempre ako ang nanalo sa game, so meaning he will be my bodyguard and cook for the rest of our vacation. Ang galing ko noh! Pasensya na po kung puring-puri ako sa sarili ko! Y^^
at the kitchen...
“hi musta na?!” pangangamusta ko kay Jed na busying-busy sa pagluluto.
“eto ayos pa naman, ikaw?” sagot niya habang naghihiwa ng sibuyas.
“eto okay na okay, oh ba’t parang naiiyak ka?” nakangiting tanong ko.
“eto kasing sibuyas pinapaiyak ako” sagot naman niya then pinunasan niya ang kanyang namumuong luha which is caused by that packing tape onionS! Pinapaiyak nila ang Jed my loves, my darling so sweet ko..
“okay ka lang? Tell me if you’re going to quit and we’ll change your consequences” nakangiting sabi ko.
“eto naman oh! Siyempre kaya ko pa ‘to no, dahil lang ba diyan sa sibuyas na yan eh magku-quit na ako, no way! And besides nagsisimula palang tayo” sagot naman niya.
“okay! Goodluck My-Lo” nakangiting sabi ko.
“salamat Sandy Babes” tapos lumapit siya sa akin at sa tingin ko alam ko na ang gagawin niya kay inunahan ko na siya.
“hep! Hep! Hep! Kung ano man yang binabalak mong gawin huwag mo nang ituloy at mangangamoy sibuyas ang maganda kong mukha” pagpigil ko sa gagawin niya.
“okay! Pero humanda ka” then pinagpatuloy na niya ang ginagawa niya.
