CHAPTER 49.2: “HAPPY”
ANDIE’S POV
“HAAAAAAAH!” I exhaled. I feel very exhausted. I want to go home and rest but I can’t for now. May laban pa sina Keith at kailangan kong mapanood yun. Well, who knows I might be their luck charm, di ba?
“Hey! You okay?”
“Ay kalabaw!” nagulat ako sa biglang pagsulpot ng boses mula sa likod ko.
“Hey! It’s me your prettiest cousin/ besie” ah, si Yumi lang pala.
“Oh? Ikaw naman kasi besie hindi ka marunong kumatok.”
*knock!* *knock!* Pagkatok niya sa may pintuan “Happy?” she said smiling.
“Sira!” I smiled too.
“So are you done?” tanong niya sa akin.
“Uhmm.. Yeah.” I spread my sight baka kung may nakalimutan akong gawin o iligpit.
“So let’s go?” kinuha niya ang iba sa mga gamit ko.
“Thanks besie.” Pagpapasalamat ko naman.
“Oh! Congrats nga pala” nakangiting sabi niya.
“Komowo” (Casual Form of saying ‘Thank You’ in Korean).
“Tara na! Mag-s-start na yung game nila!” excited na sabi ni Yumi at tsaka niya ako hinila papunta sa covered court.
“Hey! You’re too fast besie.”
“We’re going to be late” hay, si besie talaga, she’s so inlove with Kevin pero yung mokong naman na yun manhid-manhidan. Well, tignan lang natin... :]]
Nagpahila na lang ako kay Yumi kaysa naman sa kung saan pa mapunta ang usapan namin.
Agad naman kaming nakahanap ng mauupuan na matatanaw kami nina Keith kung saka-sakaling kailangan nila ng inspirasyon, J
“okay! We’re lucky hindi pa nagsisimula” masayang sabi ni Yumi.
