His Time Should Be Mine [Monterialle Series #2] ON-HOLD

[2] Peace Offering

Julia's POV

Kanina pa ako iyak ng iyak habang nakaupo sa sofa. Huhuhu. Yung bike ko!! I hate you, Ken. Hindi na kita crush! AAARRRGGHHH!

"Victoria? Hey, sweetie are you crying?" Napapunas ako ng luha nang magsalita si mommy. Tumabi siya sakin and she caressed my back for comfort.

"Uh, n-no.." I said, almost a whisper.

"C'mon, I'm your mom, say it!"

"Mommy.. My friend's dog just died and he's blaming me even though it's not my fault! And in return.. h-he took my bike!" Napaiyak nalang ako lalo nang maalala ko yung bike ko.

"Aww. Don't worry, sweetie. I'll buy you another bike, just don't be sad, okay?"

"But.. I don't want another bike! Gusto ko yung galing kay Dad!" I looked at her. Naintindihan niya kaya ako? Aba, pure American ang mommy ko. Pero sa 6months namin dito sa Pinas, baka naman natuto na siya ng kaunting tagalog? Ako kasi, nagbabakasyon na talaga ako nun dito with dad. Dito nga rin ako nag-grade 1 to grade 6 eh. Ewan ko, mahalaga daw kasi kay Dad ang Pilipinas.

"Shh. I told you, don't speak tagalog. ."

"Okay."

Pinagbake ako ni mommy ng cupcake. Nandito lang ako sa terrace habang kumakain at umiinom ng smoothie. Grr. Ba't ganun? Kahit kinuha ni Ken yung bike ko. Crush na crush ko parin siya. Diba, dapat hate ko na siya? Why ganun?? Meh.

Nagfacebook nalang ako at naisipang i-stalk si Ken.

----
Kenneth Monterialle with Peach Monterialle
February • Vancouver • Canada

Happy Bertdeey saten! Ayan binati narin kita. Kakahiya sayo. Ayan ha, sasabihin ko na na kamukha mo si Crystal Maiden, birthday naman natin. Yipee! 16years old na tayo. Mwah mwah.

Tapos may picture nilang dalawa na nakaakbay si Ken kay Peach at pareho silang naka-peace sign. Ang sweet nilang magkapatid ha, sana may kapatid din ako.

-----

Kenneth Monterialle feeling Angry

Wala na si Peachie. TT_____TT wala pa siyang two months sakin. Kapag nagkita kami nung babae na yon. Hah. Lagot lang siya. Isusunod kita kay Peachie ko kung sino ka man!!

Napalunok nalang ako nang mabasa ko yung latest status niya. Eeeeh. Galit talaga siya sakin. :( oh, may comment yung Peach.

Peach Monterialle: Hype mo, Ken. Kaya pala ayaw mo sabihin sakin yung name ng aso mo. Kapangalan ko pala!

Kenneth Monterialle: San pwede ipa-cremate yung aso?

Peach Monterialle: HAHAHAHAHA!! :D

Umalis na ako sa wall niya. Ugh. What am I gonna do?? Ken is angry at me. Very angry. I should give him peace offering. Tama. I should bake him a cake!

***

Naglalakad ako sa kalsada ng village namin dala-dala ang box ng blueberry cheesecake. Ugh. Nasaan ba yung house nila? Maybe, it's on this side.

I stopped in front of their house. Paano ko nalaman? May nakalagay lang naman sa gate nila na isang malakaing 'MONTERIALLE'S' siguro naman ito na 'yun diba?

I pressed the doorbell. Geez. I'm nervous! What if he yell at me?? What if he drag me out of their house? Eeee. Ayaw ko mapahiya. Never in my entire life may nagpahiya sakin!