His Time Should Be Mine [Monterialle Series #2] ON-HOLD

[9] Couple Shirt

Ken's POV

PINANOOD ko lang tumawa si Akin habang may pinanonood siya sa iPhone niya. Ang lakas niyang tumawa, nakakahawa. Kaya tuloy napapatawa nalang din akong mag-isa dito sa harap niya. Ang tagal naman ni Peach, may bibilin lang daw siya sa department store. By the way, we're here at the mall already.

"Hahaha! Ang astig, Ken! HAHAHAHA!" Sabay kalampag niya sa lamesa, so the other boys glanced at her. Which made me feel pissed. Ewan ko, kung tingnan siya ng mga lalaki sa gilid namin, ang lagkit. Nakakainis.

Bakit kasi ang ganda niya? Kitang-kita sa mata niya ang pagiging intsik nito, at kitang-kita naman sa kutis at ilong niya ang pagiging American. Hindi pangkaraniwan ang ganda. Aysh, Ken! Kelan ka pa naging ganyan?? Tandaan mo, maaarte ang mga babae. Masasayang lang ang oras mo sakanila.

Quit falling, men. Hindi bagay sayo. Pfft!

"Ken.."

The way she called my name. Feels like music in my ears. Fvck! No. This is so wrong. This is not the usual me. Hindi ka ganyan, Ken. Wala kang hilig sa mga babae diba? Hilig mo lang ay maglaro online games!

"Hi, guys! Sorry, natagalan ako. Hihi. May ibibigay nga pala ako sainyong dalawa. Ayan! Tig-isa kayo. Suot niyo sa Foundation Day ng school ha? Next week na 'yun." Sabay abot samin ni Peach ng paper bag. Hindi ko na tiningnan ang loob nito. Isususuot ko nalang.

"Ken?" Tawag sakin ni Akin. Bakit nga ba Akin ang tawag ko sakanya? Akin short for iyAKIN. Anong akala niyo? Akin, na akin talaga? Tss!

Aalamin ko lang ang pangalan niya kapag na-confirmed ko na lahat.

Lahat ng nararamdaman ko para sakanya..

Author's POV

Time check: 8PM

Kanina pa napapapadyak at napapakamot ng ulo ang mommy ni Julia habang hinihintay siya nito sa gate ng bahay nila.

"Finally." Sabi niya nang makita ang anak na naglalakad papunta sa bahay nila. "Any plans for going home,Victoria? What time is it?"

Julia looked down. "Sorry, mom. This will be the last.."

"Same line you told me three months ago. Where have you been?" Napalunok nalang ang dalaga sa pagiging strikta ng ina. Well, you can't blame her though. Unica hija e.

"I.. I just went to the mall and cemetery to accompy the twin.." Mahinang sabi niya. Wala eh. Kahit gaano ka-hyper 'yang si Julia, takot parin 'yan sa mommy niya. Good girl! XD

"Julia Victoria Larron-Chen! Don't give me a reason to send you in Los Angeles. Fix yourself, you're a young lady now!"

Julia stomped her feet. "I don't want in Los Angeles!"

"Oh. In Beijing, perhaps?"

"Eeeeeeeh! Nooooooo. I love it here," Sabay yakap niya sa mommy niya, niyakap naman siya nito pabalik at hinalikan siya sa noo.

"Your cousin, Mei misses you," Her mom whispered. She broke from the hug.

"I'll visit her sometimes."

Pinapasok narin siya ng mommy niya dahil gabi narin. Buti nalang at malambing si Julia kaya napawi agad ang galit nito sakanya. Pfft!

Okay, kay Ken naman tayo. Nakahiga siya ngayon sa kama niya habang nakatulala sa kisame. Iniisip niya syempre ang Akin niya. Mukha nga siyang ewan habang nakangiti ng todong-todo eh.