Made In New York (Monterèal Series #1 Book 1 )

Chapter 40

Need

New York is definitely not for me. Ilang beses kong ipinagsiksikan ang sarili ko sa siyudad na ito pero kahit anong gawin ko, wala pa rin. I upgraded myself so that I could fit into this society but I just can't.

After what happened last night, I realized I made the wrong decision na bumalik pa sa New York.

" Aalis ka na ba talaga? " tanong ni Alex na tinutulungan akong mag-impake.

Tumango ako " Please don't let anyone know about this " bilin ko.

" Sure ka na ba talaga na mag-base nalang sa Europe? " tanong niya.

Tumango ulit ako " Oo nga! Kulit ng lahi mo "

" Madami akong katanungan, bakit ang sungit mo? Then, bakit gustong gusto mong mawala na lang bigla? "

" Hindi ako masungit, makulit ka lang talaga. At isa pa, hindi na kailangang malaman ng lahat kasi hindi naman lahat ay may paakeleman. At lalong hindi ako humihingi ng pake sa mga Monterèal "

Tahihik ang pag-alis ko sa Modern Luxury dahil ito ay sekreto. Umalis ako at exactly five am in the morning. Two hours before my flight ay dapat nasa airport na ako. I head to John F. Kennedy International Airport.
Thanks to my wayfarer, hood and cap at walang nakakilala saakin.

" Mag-iingat ka doon ah, I'll be with you in a month, Na-assign ko na rin ang executive suite mo, may susundo sayo doon " ani Alex.

Ngumiti ako sakanya marahan
" Thank you sa pag-aasikaso saakin. I'll see you the soonest "

Tila may pag-aalinlangan parin sa mukha niya " Bakit nanaman? " tanong ko.

" Di ka na ba talaga mapipigilan? M-may ano kasi, ano ba yan! Binigyan nanaman ako ng cargo de konsensya kapag hindi ko sinabi sayo to! " he panicked.

" Ano kasi yun?! " naiinis na tanong ko.

" E-eh kasi si Theo nadisgrasya kagabi! Habang hinahabol ka! "

What? What the heck? Is it true?
Hindi ako makapaniwala. I maybe heartless but it doesn't mean that I don't care. Naaksidente siya dahil saakin.

Bakit tila nawala ang lahat ng galit ko at napalitan ng pag-aalala.

" What? " I still can't believe it.

" Ikaw kasi! Ang dami mong alam, kagabi hinabol ka niya dahil baka mapano ka, ang dami mo kasing alam! Walang contact sayo ang mga kaibigan mo kaya ako ang tinawagan "

" Andoon si Chanel, bakit ako pa ang pinapapunta? " tanong ko.

" Tanga ka na nga manhid ka pa, ikaw kasi ang totoong mahal niya, ayaw niyang kumain kasi hinahanap ka. Nagmamakaawa ang mga kaibigan mo na papuntahin ka sa hospit-- "

" How about sa Europe? They'll look for me-- "

" Ako na bahala! Basta pumunta ka na! Sa Outlook! "

Sumakay ako sa taxi at nagtungo sa Outlook. Hindi ako ganoon nagulat, wala eh, namanhid ako. All I know is I want him to get better, I realized.

Wala din lang mangyayari kung hindi ko sila tinulungan, I think it's my fault in the first place.

Dala dala ko ang aking dalawang maleta. I am silently praying that people won't recognize me. Konti-konti kasi ay nakukuha ko na ang kanilang atensyon.

Pumunta ako sa lobby at nag-inquire sa receptionist.
" Room of Dr. Theo Monteréal? " tanong ko.

" Are you a close relative? His room is private and-- "