''Örgülü!''
Bu sesi duyar duymaz, koşar adımlarla oradan uzaklaştım. Şu an onların iğrenç ithamlarına maruz kalmak istemiyordum.
Merdivenleri ikişer ikişer çıktım ve müzik odasına girdim. Kapıyı kapatır kapatmaz, sanki birinden kurtulmuşum gibi kapıya yaslandım ve derin bir nefes aldım. İhtiyacım olan şey bütün ihtişamıyla orada duruyordu. Keman...
Kendimi ve ruhumu keşfettiğim tek enstrüman! Omzum ve başım arasına yerleştirdiğim keman, sanki ruhuma eşlik ediyordu. Sadece dört teli olan bu hazine, insanların bana veremediği mutluluğu tek bir notayla veriyordu.
Peki ben kim miydim?
Esin Erçil... Babasının biricik kızı, annesinin gurur kaynağı, abisinin biriciği sıradan biriyim.
Sıradan...
Belki de değilimdir. Ha ne dersiniz?
♥♥♥
Merhaba! İkinci hikayemi de sizlerle buluşturmaya karar verdim. İki hikayeye de bölüm yazmaya çalıştığım için; sizleri birazcık bekletebilirim. Umarım finale kadar yanımda olursunuz. Yorumlarınızı ve beğenilerinizi eksik etmeyin :) İlerleyen bölümlerde görüşürüz! ♥
Hikaye İnstagram Hesabı: wattpad.ilknurolgun
Diğer Hikayem : Cennet'te Görüşürüz
Diğer Hikayem: Amor
![](https://img.wattpad.com/cover/69990006-288-k417054.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayal-et Sevgilim
Teen Fiction♠ Tırtıl sonu olacağını bilse, aşık olur muydu kelebeğe? ♠