Sehun, güçlerini yeni keşfetmiş bir cadıdır. Temel şeyleri yapabilmektedir, ancak bulduğu kitap ile daha çok şey yapmayı ister. Bunun içinde ustayı bulması gerekir.
Kai, 188 yıldır bir vampirdir ve konsey tarafından ona bir görev verilir. Acemi cadı...
Chanyeol, Baekhyun'un yalan söylediğini ve ondan kaçmak için bunu yaptığını biliyordu. Önündeki kitaba baktı. Sabahtan beri ondan kaçıyordu. Chanyeol, birkaç kez onunla konuşmayı denemişti, ama Baekhyun hep kaçmıştı. O hastanedeyken yanına gidememişti. Tüm hafta sonu evin kapısının önünden dönmüştü ve onu uzaktan izlemek deli etmişti.
''Bayan Jee?'' Chanyeol elini kaldırdı.
''Evet?''
''Bende kendimi iyi hissetmiyorum. Revire gidebilir miyim?'' Chanyeol, sırayı geriye iterek yerinden kalkmıştı ve Bayan Jee şaşkınca bakarken kapıdan çıkmıştı bile.
Üç gün... Çok bile dayanmıştı. Baekhyun ile konuşması gerekiyordu. Koşarak revire doğru gitmeye başladı. Madem olan olmuştu... Sonucunu birlikte göreceklerdi...
**********
Chanyeol, bir alt katta olan revirin kapısının önüne geldiğinde, durdu. Derin bir nefes aldı ve kapıyı çekip açtı. Revirde görevli olan hemşire görünürde yoktu. Camın önündeki yatağın üzerinde oturan tanıdık bedeni görünce, içeri girdi ve kapıyı kapattı.
Baekhyun, gürültü ile arkasına döndüğünde Chanyeol'un geldiğini gördü ve ayağa kalktı. Neden gelmişti ki şimdi...
''Baekhyun, tek kelime etmeden beni dinle.'' Chanyeol ona doğru yürüdü.
Baekhyun, yutkundu ve ona doğru gelen adama baktı. Kızgın görünüyordu.
(Telden okuyorsanız gifin üzerine tıklayın *-*)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Chanyeol, ilerledi. Ona yaklaşınca kollarını ufak bedene sardı. Baekhyun'un başını kendi göğsüne yaslarken sıkıca sarıldı.
Baekhyun, öylece kalmıştı. Chanyeol'un ona kızgın olacağını düşünmüştü. Chanyeol'un kokusu burnuna dolarken, gözleri dolmaya başlamıştı.
''Özür dilerim. Canını yaktığım için özür dilerim. Daha cesur olup, seni görmeye gelemediğim için özür dilerim. Özür dilerim. Özür dilerim.'' Chanyeol, burnunu onun saçlarının arasına bastırıyordu. Baekhyun, her zaman tatlı kokuyordu. Onun etrafındayken huzurlu hissetmesinin nedenlerinden biriydi. ''Sana onları yaptığım için özür dilerim. ''
Baekhyun, gözyaşlarını tutamıyordu. Chanyeol'un göğsünde ağlıyordu. ''Ch-Chanyeol ben... ben özür dilerim.'' Baekhyun, kollarını ona sıkıca dolarken tek ihtiyacı olan şey, oymuş gibi sarılmıştı.
Chanyeol, onun sarsılan bedenini daha çok sardı. Baekhyun'un yüzüne bakmak için ellerini onun yüzüne koydu ve kendine bakmasını sağladı. Gözyaşlarının durmadan aktığı yüze bakarken, Chanyeol'un içinden bir şeyler kopmuştu.
