He is Mine (under revision)

Chapter Thirty Nine - Second Chance?-

Ms. itsincess thank you!! Consistent voters talaga kita!!! GBU!!!

**********

 

 -Iyana-

 

“Alam ko sobrang huli na para humingi ng sorry sa iyo Iyana. At sobrang late na din siguro to ask for a second chance. But all I wanted right now is to continue what we started. I want to shows you that I am a deserving, a deserving husband to you, gusto kung bumawi Iyana. Sa mga pag kukulang ko sa iyo bilang asawa mo. Gusto kung itama lahat ng pag kakamali ko. ”

 

Napakurap ako! Is he serious? Iyong pakiramdam na lutang na lutang ka. A second chance daw? Dapat pa ba kaming mag karoon ng second chance? Kay daling sabihin ang second chance pero panu naman kapag puso na ang usapan? Oh Anthon.! You make my head ache. Bakit iyan pa pinag sasabi mo? Kung noon mo sana sinabi iyan sana hindi ganito ka komplekado. Yeah I am affected on his presence, affected on his kiss and hug but I can’t explain right now what the exact feelings I had towards him. I don’t know if he has part  in my heart right now. Oh I don’t know about my feelings. Ghadd gives me a sign! A iyong mga luhang pinipigil ko kanina ang kusa nalang pumatak. Sheet-sheet!

“Hindi maganda naging simula natin diba?  Can we start again and save this marriage of us Yana? I know hindi ganon ka dali hinihingi ko. I know mahirap iyon sa iyo at….at maging sa akin na din pero kapag siguro ginawan natin to ng paraan para maisalba ito  siguro mag tatagumpay naman tayon diba? Siguro magiging masaya din tayo at the end? Siguro makakabuo din tayo ng sarili nating pamilya?" 

 

I swallowed hard. Sheet ang sakit ng dibdib ko, hindi ako makahinga I took a deep breath. He makes me cry again.  Anthon what are you talking about? Please enough Anthon. For now napag tanto ko I am not ready for that second chance. Takot ako.

“Hon ayusin natin to ha? Tulungan mo naman ako. Please! Sayang lang kasi kapag napunta to sa wala eh! Oo wala man tayo’ng naging pundasyon pero pwede naman siguro nating gawan ng paraan diba? Hindi pa huli ang lahat diba Honey? Pwede pa tayong sumugal diba?”

 Sheet na malagkit. Mga luha ko mag si tigil kayo.

“Kampanti na kasi ako’ng ikaw na asawa ko. Kampanti na ako na balang araw sa iyo at sa iyo na ako uuwi kasama anak ko. Kaya nga hindi ko na pinawalang bisa kasal natin eh, kasi kampanti na ako na ikaw na makakasama ko, kaya pwede kung pwede Iyana tulongan mo naman ako oh! Ayusin natin to, nating dalawa, please!”

 At humikbi na ako. I can't control my emotions right now. I am happy, sad and hurt. But ngayon pa? Oo I admited Gab is right sa mga pinag sasabi ni Anthon ngayon na realized ko na narito pa talaga siya sa puso ko, naka kubli lamang. Pero paanu si Gab? Mas matimbang si Gab eh! At saka panu kung masaktan na naman ako? Gusto kung sumigaw at sumbatan siya ngayon, marami akong gustong sabihin at itanong sa kanya. Pero naroon ang awa, Oo naawa ako sa kanya. Alam ko hindi ito madali sa kanya, itong mga pinag sasabi niya.

“Matatanggap mo naman kami ni Thea diba? Kaya please Honey give me a second chance to proves you that I am a desreving man for you.  Saka na natin pag-usapan about the feelings, I know hindi naman tayo mahihirapan na mahalin natin ang isat-isa diba? Sana ako nalang mahalin mo Honey. I mean sana ako nalang si Gab para hindi na ako mahihirapan na ayusin ang lahat ng to. Mahalin mo naman ako Iyana, mas sobra pa sa pag mamahal mo doon sa ex mo. Pwede mo bang gawin iyon?" And his voice cracked.

I sobbed, I don't care kung marinig man niya iyon. Hindi naman ako manhid.

“Hindi ko pa masasabi sa ngayon kung minahal kita o mahal kita Iyana. Hindi ko alam kung paanu mag mahal. Wala akong alam pag dating sa pag mamahal. Basta ang alam ko noong dumating sa buhay ko si Nina at Rica lamang na lamang ka sa kanilang dalawa tanging ikaw lang ang gusto ko na mag dala ng apelyedo ko. Na ikaw na hanggang sa huli. Kaya IYana please helps me, panu ka ba mahalin? Panu ba mag mahal ng isang tulad mo? Turuan mo naman ako. Please!  Pwede ba iyon Iyana.” And he cried. 

Sunod-sunod na buntong hininga pinakawalan ko. Hindi ko na kaya, sobrang nasasaktan na ako. Buhat sa pag kakahiga inayos ko muna sarili ko, I condition my self na huwag ng umiyak, I need to face him as If I am strong. Ayaw kung ipakita sa kanya na sobrang affected ako. Takot na kasi akong masaktan. Paiiralin ko muna pride ko, gagamutin at sisiguraduhin ko muna kondisyon ng puso at isipan ko. Ayaw ko munang sumugal. Baka mabaliw na ako.

Pag upo ko sa kama, I roamed my eyes inside my room, thanks to my lampshade at makikita ko iyong hinahanap ko.

Napalunok ako, At halos ma durog puso ko ng makita ko siyang naka salampak ng upo sa sahig. Naka sandal  ito sa wall sa may bandang paanan ng kama ko at halos, what the hell! Halos palibutan na ito ng lata ng Heineken beer. I swallowed hard as I saw how devastated he is. Ghadd! Is that Anthon? Nanginig buong katawan ko. He never looked like that before. The dignified Anthon? Oh hell! His legs stretched on the floor, while his looking at me. And those tears falling to his handsome face? I gulped!  Tila brilyante iyong kumikinang sa sinag ng lampshade Ahh! Diba sabi ko strong ako kapag kaharap siya? Eh bakit ngayon naluluha ako habang naka titig sa kanya? He looks so miserable. Para siyang bata na nangangailangan ng karamay. He is a different Anthon now! Kanina lang kami nag kasagutan sa living room ah! Bakit ngayon parang umiba na hitsura niya? He is a weak Anthon now. Look like he needs someone to comfort him, someone who hugged him and love him forever.  

 

Bakit ngayon pa Anthon?  I asked to my self. At kusang kung hinayaan mga luha kung pumatak.

 *************

Think-Think before you decide…. Speak and conclude……

-edshotTol-

Short UD antok ako!! Nanood kasi ako kagabi  ng Bakit hindi ka crush ng crush mo?. Tawa ako ng tawa. Super Light lang ng story pero funny!! May kilig factor din!!!