He is Mine (under revision)

Sixty-OnE

 Hello po sa lahat!!! Sa lahat ng nag-aabang ng Update ng Story na to... na kahit kay babaw lang ng mga eksena ko eh nariyan pa din kayo, nag hihintay  sa He is Mine.... Kukunti man kayo napasaya nyo po ako.... Pasensiya na sa late update... Noong December pa sana Tapus ko na to kaya lang nag vacation ang Lola nyo, plus while having vacay eh dinalaw lang naman ni trangkaso... Humingi ng pamasko...

Back to He Mine... Lapit na mag ka ending to..kunting OA-OA moment nalang!!! Salamat sa support... Hindi ako author at kahit kelan hindi pwede kasi wala akong alam sa pag susulat, sa panaginip ko lang naging author ako. Kahit ganoon man  eh nariyan pa din kayo nag titiyaga sa gawa ko! Thanks!!! :-)

Positive 2014 to all of US!!

***********************

“Please forgive me Honey! Sorry I ruin your day. I know you 100 times, hindi ka ganoon. Please forgive me. Hindi ko iyon sinasadya. Na sa- I mean is nasabi ko lang iyon kasi, panu ba? Ahh kas-kasi nag selos ako. Sheet! Honey nag selos ako, nainis ako, uminit ulo ko. Sorry....  Please forgive me Mrs. ... Please!!!”

What nag se-selos siya? Di nga! Pero sige pag bibigyan ko siya kasi napasaya niya ako sa revelation niya. It's to early to expect that he love's me too, pero If I based sa mga ipinapakita niya at sa sinabi niya ngayon kay sarap amg expect at mangarap na mahal din niya ako. Pero sabi nga nila mahirap umasa. Masaya na ako sa ganito. Kaya kung mag hintay narito na kami kaya pasasaan pa ba patutunguhan namin.

Pinunasan ko muna mga luha ko. Kainis talaga to'ng si Anthon pinapaiyak nalang ako palagi masaya man o malungkot. Hay pag-ibig nakaka baliw. 

"Mmm. You are asking for forgiveness Anthon?" I drew a deep breath! Namamalat kasi boses ko. Shete gusto na naman umalpas luha ko. Ang OA na.  "Okay fine! Hindi naman ako mahirap kausapin eh, I’ll give it to you!"  Hmm.. Ito na! Kahit sarap na sarap ako sa hug niya. Pero kailangan eh, ayaw ko na sana kay Plan B eh! Pero kay sarap isipin na nag hiram ang loko lalo pa at pinalakas ng selos niya ang loob ko. I promise to my self na saglit lang to. Ayaw ko din namang makita na nahihirapan siya, gusto ko lang i prove na may halaga din ako sa lalaking to. "Pero hindi iyon ganoon kadali. Kailangan mo'ng paghirapan. Sobrang sakit kaya mga pinag gagawa mo sa akin  pangit ka!  At  saka pwede ba huwag mo akong mayakap-yakap diyan sinira mo kaya araw ko. Kagabi ka pa ha! Kainis ka! Kaya kung gusto mo'ng tagapin sorry ko lumayo ka muna!"  Pagalit na angil ko sa kanya. Err! Sa totoo lang sobrang gusto ko yakap niya habang nag-uusap kami ngayon kay sarap kasi sa pakiramdam mag kalapit kami at pinag-uusapan mga dapat hindi namin gawin, pero kailangan kung mag pigil, hindi mabubuo si Plan B kapag nag padala ako sa bugso ng damdamin ko. Na ngu-ngulila man ako sa lokong to kailangan kung i-try si Plan B tama sina Kuya pahirapan ko naman daw muna kaibigan nila. Kaya kahit ayaw ng katawan ko nag pumilit ako na ilayo katawan ko sa katawan niya. Hindi naman siya umangal he just stand behind me.

"Ummmm... Okay Honey! Handa ako sa kung ano man iyang pag dadaanan ko. Basta ba mapatawad mo lang ako. So, what can I do Hon? Promise I will do everything, anything para maisaayos na natin lahat-lahat para makapag simula na tayo."  Mahinang saad nito.

Hoooo! Ang sakit sa dibdib, pero kailangan eh! Dahan-dahan akong humarap sa kanya. Gusto kung makita magiging reaction niya. Pag harap ko kay Anthon naka yuko ulo, i want to smile as I saw him toying his shoe on the floor, parang bata ito na kunyari  pilit inaalis ang dumi sa sahig na wala naman talaga. Loko! But his cute! Oh my man! I clear my throat. Gusto ko seryoso ako sa pag sabi sa kanya ng mga kondisyon ko.