He is Mine (under revision)

Chapter Fifty One

-Anthon-

 ****

“Hey Mr. Groom! Wake – Up!” 

Pupungas- pungas na iminulat ko ang aking mga mata. Bahagya ko pang naipikit muli pag dilat ko ng masilaw ako sa sinag ng araw. Pucha naman itong mga kaibigan ko, binulabog na nga tulog ko balak pang bulagin mga mata ko. What the heck!  Bakit kailangan pang tabigin kurtina ng kwarto ko. Sheet!

“Hoy Dude! Anung petsa na! Hindi ka ba excited? Nah! You need to get up in bed and prepare. Your hotel suit is waiting, and even your things is in your suit na. So, get-up, get-up man! You have your pictorial at 1pm so get up and take a bath Dude! You looked awful Mr. Groom!" Jonas! I looked at him in a wrinkled forehead! Pucha! Naka grinned pa ang hudyo. Parang demonyo lang kaibigan ko ah!

Sarap ng tulog ng tao eh!  Inis na umupo ako sa kama, I don’t care kung ma tabig ko man kumot na naka takip sa katawan ko, I don’t care kung makita man nila na brief lang suot ko, iyan na papala ng mga pakialamero tao.

“Nah! Dude, pucha! Takpan mo nga yang Jr. mo nakaka distract ka! leche naman to oh! Ang eww mo ha!" Lloyd! At binato ako ng unan sa mukha! Leche lang! 

I looked at my three buddies badly!“ Pucha lang mga dude! Pakialam ko sa inyo. Natutulog pa ang tao eh.”Galit na sabi ko.

“Watch your mouth dude! Pucha ka  din! Kahapon ka lang na ngumpisal mabaho na iyang bunganga mo.” Jonas. Grinning ear to ear.

I sight in frustration. What the f*cking day I have right now!  “Damn it mga dude! Kung pumunta lang kayo dito para i-remind ako sa mga obligations ko, get lost mga pare, go to hell! I know what my activity for today. Kaya ko na sarili ko.”  Walang pakialam na bumaba ako sa kama. Nabigla ako ng biglang my lumipad na bath towel sa harapan ko, I looked at Marky he throw me my bath towel. Sinalo ko iyon at ipinulupot sa baywang ko. Pucha lang to'ng mga kaibigan ko oo.

“We give you 30 mins to prepare and fixed yourself. Hihintayin ka naming sa baba.” Marky and winked at me! Pucha! Suya tong mga kaibigan ko.

“Mauna na kayo mga dude! Kaya ko na sabi sarili ko.” Mahinang sabi ko. Pss! Biglang bumalik sa first time pakiramdam ko ngayon. Sheet lang!

 

“Alam naman namin na kaya mo dude sarili mo, huwag ng mag-inarte riyan. Alam din namin na kapag hindi sumipot si Yana baby eh kami lang itong lalapitan mo. Kami lang ito’ng gustuhin mo’ng makasama. Inihahanda lang namin ay ikaw dahil kami handa na, the tissue paper and the beer in can is ready so get up go-go-go! Para madaling matapus na ang exciting moment na to.” Lloyd! Sabay kindat! Kadiri to'ng mga kaibigan ko.

I took a deep breath! Biglang nagising diwa ko. So this is it! The reality! I need to face this today! Pack sheet! Bahala na! Dumating man siya o hindi bahala na talaga!

Nagulat ako ng tapikin ni Jonas balikat ko. Nah! Nahulog na nanaman ako sa malalim na pag-iisip ahhh! As always ganito na ako. Since Iyana come in my life ganito na yata ako palagi.... Iyana......

“Tol prepare ka na. Ayusin mo na iyang hitsura mo, daig mo pa nag pa abort sa hitsura mo, pumayat ka na nga haba pa ng buhok mo. Pasok na sa banyo at maligo sa baba na kami mag hihintay. Kailangan pa naming tumawag ng barbero mukha ka na kasing ermitanyo, di bali ng heart broken basta looking gwapo pa din, kahit hindi siya alam mo na." Jonas said while shrugging his shoulders and smiles at me "Eh pogi pa din, baka ma realize niya na sayang din pag mumukha mo'ng yan kapag pinakawalan niya. At pwede ba smile naman diyan Pare! Saka mo na isipin ang pag ka matay niyang puso mo. “ Jonas. Tinulak niya ako papasok sa banyo ko.

“It’s too early to greet you a Sad anniversary Pare. And a condolence to your dead heart. Mamya ko na sabihin iyan kapag hindi siya dumating.” Lloyd shouted, but I heard him giggled.

At bago pa ako maka pag react. The three of them disappeared. They leave me alone in a deep thought. What the heck! Mga kaibigan ko ba mga ito at mukhang masaya pa sila dahil sa nag luluksa ako ah! Parang masaya pa sila sa nakikita nilang pag hihirap ko.. I took a deep breath in frustration.  Yeah Lloyd is right Sad anniversary to me. Why? Because today is our 9 years Wedding Anniversary. And, Is she remember this day? I took a deep sighed!  Malamang kasi ito ang araw na itinali ko sya sa  walang kwentang kasal, ito iyong araw na binago ko tahimik niyang buhay. Ito iyong araw na halos pag durusa inabot niya sa akin, Marky told me that she's inlove to the asshole me! But anu ginawa ko? Wala! Puro pasakit lang sa kanya!  So, now i deserved this greetings a Condolence to me! Because this is the day that my heart will cut into pieces. If she's not coming I know I can't get over about this. But what should I do. Iyana is my failure, She's the only woman i cherish and wanted to be with me forever, but if ever she  will turn me down, this is the first time I experience a broken hearted.   And, an asshole, jerk and bastard like me deserve this all pains, in returns to the pains I have given to her for so long years. Pack! I hate crying... But my tears... Oh Pack! 

------