When The Coldhearted Beast Awaken

Chapter 34

"Maraming salamat Gio...naabala na tuloy kita.."Sabi ko nang makababa ako mula sa kotse ni Gio.

"Heartily?"

Napaangat ako ng paningin nang bigla nya akong tawagin.

"Whatever happen...just remember,I'm always here..."

Napakurap ako at biglang nililinaw ng aking utak kung ano ang ibig sabihin ni Gio.

Hindi ko naman naikwento sa kanya na nagkaroon kami ng misunderstanding ni Klien diba?

Talaga bang in-expect na nya na iiwanan na ako ni giant?

Those thoughts hit me hard in pain..

No...hindi totoo yan,mahal ako ni Klien!mahal nya ako...

Mabilis ko na syang tinalikuran bago pa tuluyang kumawala ang ilang butil ng luha mula sa aking mga mata.

I can't love no one but giant alone!!

Gumuho man ang mundo sya pa din ang pipiliin ko...

Marahan akong humiga sa kama nang tuluyan akong makapasok sa loob ng aking kwarto. Mariin akong napapikit at tuluyan nang ginupo ng mahimbing na tulog.

Nagising lang ako nang biglang kumalam ang aking sikmura.I'm hungry..

Sobrang dilim na ng silid nang bahagya kong imulat ang aking mga mata.

Agad kong kinapa ang switch ng lamp shade para i-on ang ilaw.Sinilip ko ang oras sa pambisig na relo.

The clock says its 4 o'clock in the morning.

What?

Ganyan kahaba ang oras ng tulog ko?kaya naman pala kumakalam na ang sikmura ko ngayon kasi hindi ako nakakain ng lunch..hindi rin nakakain ng dinner!

So,it's time para maghalungkat ako ng makakain sa kusina.

Seriously?breakfast in dawn?

Mabuti nalang at maganda ang mood ko ngayon kasi ganado akong kumain ng noodles.

Pero kung kailan na busog na ako saka naman bumaliktad yung sikmura ko.

Patakbo akong pumasok sa loob ng CR at doon ibinuhos ang lahat ng kinain ko kanina.

Shit!what happening ba?

What a waste of food!

Kaya that day...ay wala akong ginawa kundi dumapa sa kama.

Wala akong gustong kainin...but I'm craving for Klien!

Hindi ko alam kung bakit gustong-gusto ko syang makita?pakiramdam ko ngayon kapag makita ko lang si giant ay magkakaroon na ako ng lakas.

Kinuha ko ang aking cell phone at ilang missed calls na galing kay Mom at kuya ang naka-registered sa screen ng aking phone.Ang inaasahan kong tatawag sa akin ay wala.

I can't help myself but shed with a tears again..

I miss him...i miss him so much!!

Giant...wala na ba talaga?

Second day na pagkukulong ko dito sa loob ng apartment namin.
Wala naman akong ibang gustong kainin maliban sa noodles.

But fuck!after kong kumain ay agad ko naman yun ilalabas.Nanghihina akong napaupo sa loob ng bathtub.

At hinayaang binuksan ang tubig..baka sakaling makakatulong ito para gumaan yung pakiramdam ko.

Habang nakapangalumbaba ako sa gilid ng bathtub ay nakuha ng aking paningin yung glass door ng cabinet na pinaglalagyan ko ng personal kong gamit dito sa loob ng CR ko.

Nakuha ng aking atensyon yung ilang pack ng sanitary napkin ko.

Oh wait...hindi pa yata ako nagkakaroon ng menstrual  period ko ah!

The last time na nagkaroon ako?yung bago pa ako mapadpad sa Alfemo residence.

At sa panahon na magkasama kami ni Klien sa iisang bubong ay hindi na ako dinatnan pa.

Mahigit isang buwan na din simula nang may mangyari sa amin.

And take note...it isn't several time but a million time's  ang ginawa naming pagniniig ni giant.

Oh my god!

Hindi kaya nagbunga na yung lagi naming pagme-make love ni Klien? Wala kaming ginagamit na proteksyon kaya sigurado akong may possibility nga!Napahawak ako sa himpis  kong tyan...

Bakit ngayon pa ito nangyari?kung kailan na wala ng pakialam sa akin si Klien?

Napapikit ako at mahinang napahikbi.Itatakwil na naman ako ni Mom at Dad nito.

What should i do now?

☆☆☆

Klien's POV

Nandito na naman ako sa loob ng kanyang painting room.

It's two days already na hindi sya pumapasok.

Gustong-gusto ko na syang puntahan sa kanyang apartment pero kailangan kong pigilan ang aking sarili.

I'm already drown to her!baka mas lalo ko ng hindi maiangat ang aking sarili kapag hindi ako didistansya sa kanya.

Pero lagi ko namang pinapa-monitor kay Carlo ang lahat ng kilos nya.

Noong isang araw..magkasama daw sila ni Gio.Hinatid pa sya nito sa apartment na inuupahan nya..but the good thing na sya namang ikinapanatag ng aking kalooban ay dahil hindi naman pumasok sa loob ng bahay si Gio.
And now...sa loob daw ng dalawang araw na yun ay hindi sya lumalabas mula sa kanyang apartment.

I'm worried to death kasi hindi rin daw sya umuorder ng pagkain galing sa labas.

May sasakyan na pumarada kahapon sa tapat ng apartment..yun pala naghatid lang ng kanyang motorbike. I wonder kung saan naman nya iniwan ang motorbike nyang iyon.

Hindi ko maiwasan na hwag  mag-antay ng text or tawag mula sa kanya.Pero ni minsan ay hindi sya nagparamdam.

It's really hard for me para iwasan ko sya ng ganito.

Ang akala ko kasi ay matauhan sya at ma-realize nya kung sino sa amin ni Gio ang karapat-dapat na pipiliin nya.

Pero sa nakikita ko ngayon ay alam ko na kung ano ang mas matimbang sa kanya.

Kaya ngayon palang ay kailangan ko nang sanayin ang aking sarili.

Sanayin na malayo sya sa piling ko.

Alam kong ito ang tama!

☆☆☆