Anders dan je denkt. (Voltooit)

Hoofdstuk 11

Ik huiver bij het horen van zijn naam.
"Loena waarom ? " vraag ik een beetje verbaast maar tegelijkertijd ook geïnteresseerd.
"Nou..beloof je me dat je niet boos word ?" Vraagt Loena onzeker.
"Loen natuurlijk beloof ik dat " ik glimlach zwak.
"Nou vorige week was je die maandag toch opeens weg ?" blijkbaar was het meer om haar verhaal duidelijker te maken dan een vraag want zonder te wachten op antwoord ging ze verder.
"Het viel me op dat jij en Draco tegelijkertijd weg waren..en ook weer tegelijkertijd terug"
"En.. Melanie misschien heb ik het me verbeeld maar ik zag dat Draco vaak naar je keek deze week, het kan natuurlijk dat ik het mis heb maar, was je met Draco gekke dingetjes aan het doen Maandag ? " Loena kijkt me met grote ogen aan.
Ondanks ik me kapot geschrokken ben van haar ontdekking kon ik een lach niet onderdrukken door haar mooi woord keuze ' Gekke dingetjes '.
" Als je het voor jezelf wilt houden is dat prima maar.. Ik wou gewoon even weten of mijn theorie goed was" zegt ze terwijl ze zorgvuldig haar rok glas strijkt.
Nu het erop aan kwam om antwoord te geven verdween mijn lach.
Ik stond op en ging voor Loena staan.
"Nee Loena, je mag dan misschien wel in Ravenklauw zitten de plek waar zogenaamd alle slimme mensen ingedeeld zijn en ontzettend slim zijn maar deze Theorie klopt niet " zeg ik met een zucht.
Blijkbaar kwam mijn opmerking over haar afdeling hard aan want haar altijd vrolijke gezicht versteende.
"Je was wel met Draco" zegt ze emotieloos.
Ik gooi me handen in de lucht en sla ze daarna voor mijn gezicht.
"Loena nee, wil je alsjeblieft stoppen met praten ik.. Sorry ik weet t gewoon niet ik.. " ik sloot mij ogen.
Mijn benen voelde plots heel zwak en ik wist niet wat ik moest doen de beeldde van vorige week flitste door mijn hoofd Draco's boze gezicht hoe hij tegen me schreeuwde de naam van mijn moeder Ginny die bezorgt was en Loena die weer eens de slimme moest uithangen.
Blijkbaar was ik op de grond gezakt want ik voelde plots koude stenen tegen mijn blote boven benen drukken.
Snel stond ik weer op,waarom gebeurde dit altijd ? Ik had dit als vanaf ik het me kan herinneren elke keer als iets moeilijk werd of ik zenuwachtig was voelde ik me weg zakken ik werd dan heel licht in mijn hoofd en wou ik het liefst verdwijnen van de aardbodem.
Snel spring ik overheid ik hield er niet van om mij zwakke kanten te laten zien.
"Ik weet het zeker,je was met Draco" klinkt opeens Loena's stem door de gang.
Ik keek naar de richting van het geluid ik was bijna vergeten dat zij er ook was.
"Waarom zeg je het niet gewoon? " zegt Loena nu iets bezorgt.
Ik krap ongemakkelijk aan mijn bovenarm.
Ze had gelijk waarom zei ik het niet gewoon ? Misschien was ik bang voor haar reactie of... Nee dat kon niet.
"Ga zitten Loena " zeg ik zacht.

Toen ik klaar was met mijn verhaal en ik haar alles vertelt had over Draco het bos onze ouders en onze disscussie keek Loena nog steeds zwijgend voor zich uit.
Ze had me niet 1 keer onderbroken en ook nu zei ze niks.
De minuten verstreken en opeens begon ze haar hoofd te schudden.
Ik kijk haar verbaast aan.
"Je kan dit beter tegen niemand zeggen niet tegen Ginny Marcel niemand oké ? " zegt Loena vastbesloten.
Van alle reacties was dit de laatste die ik verwacht had.
"Maar Loena..ik..ik bedoel..Ginny..waarom ? " sputter ik niet begrijpend.
"Dit is iets tussen jou en Draco dit moeten jullie met z'n tweeën oplossen,en ja ik weet het ook maar ik praat mijn mond niet voorbij " Loena deed net alsof ze haar mond dicht ritste en het sleuteltje weg gooide.
"Wacht.. Dit met z'm tweeën oplossen ? " ik keek Loena met opgetrokken wenkbrauw aan.
Loena stond en en sloeg haar handen in haar zij.
" Melanie Kenzie Omloop,je gaat me niet vertellen dat je nu niet weet wat je moet doen " zegt Loena geschrokken.
Ik stond ook en en sloeg mijn handen ook in mijn zij.
"Nou heel toevallig weet ik dat niet nee " zei ik eigenwijs.
"Je moet samen met Draco uitzoeken wat jullie ouders met elkaar te maken hebben dat wil je toch zelf zeker ook weten "
"Ja zeker wil ik dat weten ik wil weten waarom mijn moeder ooit verliefd was op die achterbakste Dooddoener ja " roep ik boos
"Maar niet samen met Malfidus " zeg ik er zacht achterna.
"Melanie denk er alsjeblieft wel over na oké ? " zegt Loena.
Ik gaap.
"Ja oké, maar nu slapen " zeg ik midden in mijn gaat .
Ik draai me om en loop de gang door maar als ik net de hoek om wil gaan hoor ik dat Loena mijn naam roept.
"Psst Mel " zegt Loena zacht.
" Ja Loen ik kijk uit voor Knarkloppertjes " zeg ik zachtjes terug.
"Goed zo " zegt ze tevreden.

Yayy hoofdstuk 11 alweer 🤗
Ik ga trouwens echt het zelfde t-shirt als Emma maken en dragen als ik naar een plek ga met veel mensen 😂
Ik vind t trouwens zo schattig dat ze er zo trots mee loopt 😂💗