Hoofdstuk 47

591 39 2
                                    

Moet ik hem achterna gaan?
Maar er zitten verschrikkelijken monsters in dit meer..
Maar anders gaat hij dood!
Wil je een moordenaar zijn?
Nee toch?
En al helemaal niet op Draco!
Dezen strijd tussen mezelf moet nu stoppen.
Ik schop mijn schoenen uit en sta nu in een kort broekje en een hemdje.
"Ik ga gewoon.." Zeg ik zacht in mezelf.
Zonder erbij na te denken spring in in het water waar Draco verdwenen was.
Mijn hele lichaam tintelt.
Net was het nog warm maar door de plotselinge klap van het ijs koude water doet mijn lichaam schikken.
Ik kijk om me heen maar zie niks.
Ik zwem iets dieper naar beneden en voel iets langs mijn been glijden..
Met een ruk draai ik me om.
Het was zeewier..
Als ik iets meer naar de kant zwem voel ik dat ik al lucht nodig heb..
Ik zwem een klein rondje maar zie echt niks.
Mijn longen moeten nu echt lucht.
Ik draai een rondje en zie belletjes van een plant afkomen.
Huh?
Ik zwem ernaartoe in de hoop dat Draco daar is maar als ik de glibberige plant opzei duw zie ik een visje weg schieten.
Mijn lichaam schreeuwt naar lucht.
Ik voel mijn longen branden.
Net als ik denk dat ik het niet langer vol hou en naar boven moet.
Doemt er wit haar op.
Het geeft me weer moed.
Dit moet Draco zijn.
Het lijkt alsof me longen weer lucht opnemen en als een racket schiet ik op Draco af.
Als ik bij hem pak ik zijn arm en zwem zo hard als ik kan naar boven.
Hoe heeft hij het ooit zo lang vol kunnen houden?
Als we boven het water oppervlakten zijn snak ik naar adem ook Draco zuigt lucht in alsof zijn leven ervan af hangt.
We klimmen aan land en geschrokken ga ik voor hem staan.
"Draco het spijt me zo zo zo erg" jammer ik.
Hij glimlach.
"Je hebt mijn leven gered!" Roept hij.
Boos kijk ik hem aan.
"Ja maar eerst had ik je bijna vermoord, je moet me niet dankbaar zijn!" Roep ik hysterisch.
"Ik wist niet dat je niet kon zwemmen!" Roep ik jammerend.
Dat was een leugen maar toch.
"Ja..mijn vader vind mijn familie te goed voor zwemmen" Draco word rood.
"Naja..ik kan het je wel leren" zeg ik verlegen.
Draco kijkt me met grote ogen aan maar glimlacht dan.
"Zou je dat echt doen" vraagt hij vol ongeloof.
"Liever dan dat je ooit verdrinkt" grinnik ik.
"Dankje" zegt Draco zacht.
Nooit gedacht dat ik een Malfidus zou leren zwemmen..

Ik moet nu echt heel snel naar school gaan 😂💗

Anders dan je denkt. (Voltooit)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu