Anders dan je denkt. (Voltooit)

Hoofdstuk 71

POV Melanie.

Ik voel dat ik op iets zachts lig.
Ook voel ik een warme hand in de van mij, mijn hand voelt nat aan.
Heeft er iemand op gehuild?
Langzaam open ik mijn ogen.
Draco zit naast me,zijn wangen en ogen zijn rood door het huilen.
Hij heeft zijn ogen gesloten.
Ik veeg een verdwaalde traan van zijn gezicht.
Geschrokken door mijn plotselinge aanraking laat hij mijn hand los.
Hij kijkt me blij maar ook verbaast aan.
"Je leeft.." Zegt hij zacht.
"Ja" fluister ik.
Ik voel me nog steeds heel zwak.
Ik hoor huilende mensen om me een.
Overal waar ik kijk zie ik vrienden en familie elkaar troosten.
Toen in links van me keek schrok ik het meest.
Ik zag Fred op een matras liggen met heel de Wemel familie er om heen.
Ik schiet omhoog maar Draco duwt me terug.
"Liggen jij" zegt hij streng.
"Waarom?" Vraag ik.
"Je bent zwak, heel zwak" hij legt zijn hand op mijn voorhoofd.
"Ik heb heen koorts hoor" grinnik ik.
Er verschijnt ook een klein glimlachje op zijn gezicht.
"Waarom heb je voor mij gekozen en niet voor Voldemort" vraag ik nu serieus.
"Omdat jij veel belangrijker bent" hij glimlacht.
Ik voel mijn wangen rood gloeien.
"Melanie" hoor ik een zacht stemmetje naast me.
Als ik naast me kijk zitten Loena en Ginny daar.
Loena heeft een raar flesje in haar hand.
"Aha.." Ik pak het aan en drinkt het op.
Draco kijkt geschrokken.
"Melanie! Je wist niet eens wat het was en je drinkt het al op!" Hij kijkt bezorgt.
"Ik ben goed in toverdranken ik weet wat ik doe" zeg ik en ik pak zijn hand vast.
"Het was om je wat fitter te laten voelen" zegt Loena onnodig.
"Ik weet het" knipoog ik.
Ik ga recht op zitten.
"Hoe zit het met Harry en.."
"Uitgeschakeld " maakt Draco mijn zin af.
"Echt? Maar de slang hoe.."
"Marcel" maakt dit keer Loena mijn zijn af.
"Ik had nooit gedacht dag.."
"Wij ook niet!" Onderbreekt Ginny me nu.
Ik kijk ze fronsend aan en ze schieten alle 3 in de lach.
Mijn blik valt op Ginny haar armband.
Geschrokken kijk ik naar mijn pols.
Blijkbaar ziet Draco het want hij rommelt wat in zijn zak en haalt mijn armband eruit.
Liefdevol doet hij hem om mijn pols.
"Wij gaan maar eens" zegt Loena.
Ginny en Loena staan op en lopen weg.
"Dank je voor mijn leven redden" zeg ik tegen Draco.
"Dat zou jij ook voor mij doen" hij pakt mijn handen vast.
Ik druk een zacht kusje op zijn lippen.
"Ik hou van je" zeg ik.
"Ik meer van jou" glimlacht Draco.
"Draco Lucius Malfidus hoe durf je onze familie zo te beschamen!" Klinkt een woedende stem achter ons.
We draaien ons en en zien de ouders van Draco.
Ik en Draco staan hand in hand op.
"Lucius laat het" sust Draco zijn moeder.
"HET IS EEN SCHANDE!" Roept Lucius.
"Hoe jij je gedraagt is een schande!" Roept Narcissa.
Mokken zwijgt Lucius.
De moeder van Draco glimlacht naar ons.
"Gefeliciteerd" knip oogt ze.
"Melanie!" hoor ik iemand achter mij gillen.
Ik draai me om en mijn moeder pakt me gelijk vast.
Mijn vader daar in tegen kijkt boos.
"Ben..je..helemaal..gek..geworden?" Roept mijn vader boos.
"MET MALFIDUS? JE KAN ZO VEEL BETER KRIJGEN" sist hij boos.
Lucius kijkt mijn vader aan alsof hij een besmettelijke zieke heeft.
En mijn moeder negeert hem.
"Misschien wil ik wel helemaal niks beters" ik sla mijn arm in die van Draco.
"Ach Victor! Als zij gelukkig is.." Zegt mijn moeder.
"Precies!" Zegt Narcissa meer tegen Lucius dan tegen ons.
"Pap, kun je voor een keer naar Mam luisteren?" Zeggen ik en Draco in koor.
Gek genoeg moest iedereen daarom lachen.
"Oke dan" zucht mijn vader.
Iedereen kijkt hoopvol naar Lucius.
"Oke, maar huisarrest krijg je zeker!" Zegt hij uiteindelijk.
"Daar doe ik het voor" glimlacht Draco.

AHWW.
Morgen ochtend het laatste hoofdstuk van dit verhaal.
IK KAN DIT NIET AAN 😰😭