Anders dan je denkt. (Voltooit)

Hoofdstuk 35

Ik sta voor het portret van de Dikke Dame.
"Wachtwoord" zegt ze.
"Uhmm.." Ik voel mijn hart hard kloppen.
"Ik weet het niet " zeg ik en ik kijk een beetje ongemakkelijk naar de Dikke Dame.
"Dan kan ik je niet binnenlaten " zegt ze simpel en ze kijkt weg van me.
"Maar hallo je herkent me toch wel? Ik zit in Griffoendor! " roep ik boos.
"Geen wachtwoord is geen leerlingen kamer voor jou meisje " zegt ze maar ze kijkt me nog steeds niet aan.
"Verdomme" roep ik geïrriteerd en ik trap tegen het portret aan.
"Hey!" Roept ze verontwaardigt maar ik negeer haar en loop de trap af.
Dat word een bezoekje aan Anderling.
"Melanie?" Hoor ik een lieve stem zeggen.
Ik draai me om en kijk recht in blauwe ogen.
"Loena" fluister ik blij.
Ik omhels haar en hou haar stevig vast niet van plan om los te laten.
Ik laat haar uiteindelijk toch maar los.
"Wat doe je zo laat nog op de gangen?" Vraagt ze verbaast.
"Ik weet het wachtwoord van de leerlingen kamer niet dus moet ik naar Anderling..wacht eens even wat doe jij hier ?" Ik kijk haar met opgetrokken wenkbrauw aan.
"Ik was op weg naar de kamer van Ravenklauw toen ik iemand hoorde vloeken dus ik ging even kijken en zag Draco " haar stem klinkt even dromerig als altijd.
Zonder dat ik er iets aan kan doen schiet in in de lach.
"Ik vroeg wat er was en hij zei iets als.."
Loena kan haar zin niet afmaken.
"Hij zei wat?" Vraag ik opdringerig.
"Hij zei" zegt ze langzaam.
"Dat verdomde kreng van een Omloop ik krijg haar nog wel" Loena kijkt beteuterd voor zich uit.
Ik voel mijn hart in 100 kleine stukjes breken.
Tranen branden in mijn ogen en ik huiver.
"Noemde hij me jou echt een kreng?" Ik kijk Loena aan en hoop dat ze nu heel hard GRAPJE gaat roepen maar dat gebeurt niet inplaats daarvan knikt ze.
"Als ik hem zie dan..dan..dan.." Ik kijk voor me uit hopend dat er iets te binnen schiet.
"Dan wat?" Vraagt Loena.
"Weet ik nog niet.." Ik zucht.
"Ik moet zijn zwakke punt vinden" ik probeer na te denken maar de beelden van Draco op de grond schieten door mijn hoofd.
Loena begint opeens te fluiten.
Mijn ogen worden groot en ik kijk waar verwachting vol aan.
"Je weet iets..je begint altijd te fluiten als je iets weet " ik pak haar pols.
"Loena zeg het" moedig ik aan.
Loena bijt op haar lip.
"Oke maar ga niet vragen hoe ik dit weet" ze komt dichterbij en fluistert..

Jullie haten me volgens mij nu echt heel erg 😂💗