Aile | Tony Stark

Hissedilmedikçe Telafi Edilemez

Steve, camdan dışarıya bakıyordu. Camdan dışarısı denize bakıyordu. Ev deniz manzaralıydı.Steve, denizin üstüne yağmur yağmasını izliyordu. Vücudundaki serum sayesinde yıllar boyunca genç kalmıştı. Yüzü hiç ama hiç yaşlanmamıştı. Ama bu Tony için geçerli değildi. Yıllar ona acımasız davranmıştı. Yüzü çökmüş ve kırışıklarla kaplanmıştı.

Olduğundan da yaşlı gösteriyordu Tony, yaşadığı acı onu daha da yaşlandırmıştı. Stres ve depresyon onun vücudunu daha da yaşlandıran şeylerden sadece bir kaçıydı. Steve, elleri pantolonunun cebinde, camın yansımasından Tony'e baktı "Tony, cenazeyi hatırlıyor musun? Orada yaptığın konuşma hala aklımda. Orada bayağı etkili olmuştun oradakilere."

Steve'in bunu demesi ile Tony bir daha geçmişe daldı. Hiç bir zaman kurtulamayacağı bir çok anıdan birine, tekrardan girdi.

Tony'nin üstündeki zırh oldukça ağır bir hasar almıştı. Karşısında bir süper kahraman grubu vardı. Orada bir çok kişi bulunuyordu. Tony'nin dışında Natasha, Thor, Peter, Steve, Bucky, Matt, Frank, Hank, Jane, Charles, Eric, Logan,Emma, Jean, Bruce, Reed, Wade, Vision, Nick, Clint gibi bir çok tanıdık isim vardı. Sade iyi adamlar değil Wilson, Harry, Eddie, gibi kahramanları zamanında bir çok defa karşı karşıya geldiği kötü adamlarda artık onlar ile beraber çalışıyorlardı.

Tony, ufak bir kürsünün üstündeydi. Hepsi karşısında dikilmişti, yer olarak ise yer altındaki bir sığınakta bulunuyorlardı. Hepsi Tony'e gözlerini dikmişken. Tony, o kısımda konuşmaya girmesi gerektiğini anladı ve konuşmaya başladı.

"Beyler, bayanlar. Ne yazık ki Rhodes'u kaybettik." Tony bunu dedikten sonra yutkundu, arkadaşının ölümü bir daha gözünün önüne geldi. Ama konuşma yaptığını hatırlayınca, anısını gözünün önünden çekti ve konuşmaya devam etti. "Rhodes'un istediği son şey, bir kişi daha kaybetmememiz. Bir kayıp daha olmadan bunu bitirmemiz gerek. Biliyorum, hepimiz zor zamanlar yaşıyoruz. Kıtlık, ölüm, hepsi olabilecek en üst seviyede. Her gün Ultronbotlar, onlara karşı çıkan insanları teker teker öldürüyor. Buna artık bir son vermeliyiz. Neredeyse bir yıldır buna karşı direniş gösteriyoruz ama yavaşça gücümüz azalıyor. Ama Skrull'arın sayesinde yaptığım silah ile sonunda Ultron'u alt edebiliriz."

O kalabalık grubun içinden Clint öne çıktı "Ultron'u yenebilecek kadar güçlü silah ne olabilir ki?" Clint, böyle bir silahın var olmasına olasılık vermiyordu, Steve, Clint'in sorusunun üstüne, "Beraber oldukça yenemeyeceğimiz kimse yok. Burada önemli olan grup olmak, birlik olmak, beraber olmak."

Tony, Steve'e baktı, "Yüzbaşı haklı, birlikte kazanırız ya da birlikte kaybederiz. Yanımızda olmayanların sonu ne olduğunu bir çok defa gözlerimiz ile şahit olduk. Ultron'un, Namor'un kafasını koparması, Ares'i ortadan ikiye ayırması gibi örnekleri verebiliriz. Şimdi son bir defa, hepimiz birlik olup şu kahrolası robotu yenelim. Benimle misiniz?"

Bunu duyan kahramanların hepsi, aynı anda "Seninle beraberiz!" diye bağırdı. Tony, bunu görünce gülümsedi, en azından arkadaşının son isteklerinden birini kesin olarak gerçekleştirebileceğini düşündü.

Ama Rhodes'un o isteğini yerine getiremediği bir defa hatırladı. Bunu Steve ile Tony aynı anda hatırlamıştı ve ikisinin de yüzü düşmüştü. Çünkü Peter Parker'ı, yani Spider Man'i kaybetmişlerdi. Her ne kadar o kendini feda etmiş olsa da, Tony'nin vicdanının sızlamaması için bir sebep değildi bu.

Steve, camın yansımasından Tony'nin ayağa kalktığını gördü. Hemen arkadaşının yanına gitti "Bence uyumalısın Tony, bende gideyim en iyisi, çünkü daha fazla burada durmanın anlamı yok sonuçta. Şimdi iyi bir uyku çekte, sabah Franklin seni uyandırmak zorunda kalmasın. "