Changing The Nerd

Chapter 9 "Feelings"

Demonise P.o.v.

Agad akong bumaba ng matapos ang game. Our team wins.

At nakitang papaalis na si Shan. Agad akong nakipagsiksikan sa mga estudyante sa kabilang side. I can't afford Shan's gone. Simula nong iniwan ako ng gagong lalaking yon ay nandyan sila palagi ni Resha sa tabi ko para alalayan at alagaan ako. At I was regret na hindi ako naniwala sa kanila. At ngayon mauulit ulit. I owe him a lot. At hindi ko kaya pagnawala sya.

Ang tanga ko kasi eh bakit hindi ko naisip na merong tendency na sila ang makakalaban nila Red. At first kasalanan ko din dahil naglihim ako.

"Execue me!! " sigaw ko sa mga babaeng humaharang sa daanan ko. Nilingon naman nila ako at tinaasan ng kilay. Tinaasan ko din sila ng kilay yong sobrang taas talaga tipong hihiwalay na ang kilay ko sa position nya. Akala nyo ah. Nganga sila.

Kaya pinadaan nila ako. Nakita ko naman si Shan na palabas na ng court kasama ang mga team nya. Tumakbo ako at tinawag sya.

"Shan!!!!! Shan!!!! Shan!!!! Sha-- " hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng dinomog na ako. Shit. Tinutulak na nila ako hanggang sa hindi ko na makita sila Shan.

Napako lang ako sa kinatatayuan ko at tears start to fall from my eyes. No, no, hindi ayaw kong iniiwan ako. Ayaw kong maulit ang nangyari noon.

Tumakbo ako ng tumakbo. Hindi ko alam kong saan ako dadalhin ng mga paa ako.

At habang tumatakbo ako ay suddenly a thunder strike follow by lightning. Napahinto ako at napatingin sa langit. Unti- unting tinatabonan ng itim na ulap ang maaliwalas na langit.

I guess mauulit ulit ang nangyari noon. And I feel some raindrops falling to my face. Pumikit naman ako. At napangisi.

Buhay nga naman. Hindi mo talaga maprepredict ang kasalukuyan. At dyan nauso ang "Nasa huli ang pagsisisi".

Alam nyo ang sarap sapakin kong sinong nag- imbento nyan. Kasi wala syang awa, alam nya naman na masasaktan ang isang tao bakit hindi na lang nya nilagay sa una ang pagsisisi.

Baliw ko din. Ano? Minsan kasi tinatanong ko ang sarili ko. Mabuti pa yong mga masasama ay tinatrato ng mabuti. Hindi tulad ko na mabait laging sinasaktan at niloloko.

Before what I'm now is there a tragedy in past. At ganito na ganito ang eksena. At suddenly a heavy rain wash up me. Hindi ko na ininda ang kulog, kidlat at masasakit na butil ng ulan sa mga mukha ko. I want to wash my mined and heart.

Then in a sudden hindi ko na nararamdaman ang mabibigat na butil ng ulan sa mukha ko. Dahan- dahan kong minulat ang mga mata ko.

At sa di inaasahang pangyayari ay nakita ko ang hinahanap ko. I smile faintedly.

"Liahjktsmskm" hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil nahilo ako bigla.

Blackout.

Keeshan P.o.v.

I'm so stupid. Dahil sakin ay umiiyak sya. Narinig kong tinatawag ako ni Demonise pero mas pinili ko na hindi sya pansinin. Napasabunot na lang ako ng makita ko syang umiiyak habang tumatakbo. I don't want to see her crying again. But this now because of me. Your so stupid bestfriend Shan.

At mas lalo pakong nakonsensya ng umuulan. Shit. Not again.

Agad kong hinanap si Demonise at shit. Umuulan na. May nadaanan naman akong babae na nakatayo sa gitna ng malakas na ulan. Napabalik ako ang si Demonise pala ito.

Agad kong kinuha ang payong ko sa likod ng kotse at pinuntahan sya. Hindi nya napansin ang presensya ko dahil nakapikit sya.

Pinasilong ko naman sya sa dala kong payong at don nya lang napansin na nandito ako. She smile faintedly. Halatang nasasaktan sya.

At nagulat at nalungkot ako ng banggitin nya ang pangalan ng lalaking yon. Pero hindi nya natapos dahil bigla syang natumba agad ko naman syang dinaluhan.

Parang may tumusok sa puso ko. Akala ko sapat na ang nangyari sa kanya para makalimutan nya na ang lalaking yon. Na sapat na nandito ako. Pero nagkamali ako. At di ko namalayan na may tumulong luha mula sa mata ko at tumulo mismo sa pisngi nya.

Denise? Yan ang tunay nyang pangalan. Hinaplos ko naman ang basa nyang mukha. Ang gandang pangalan na bagay na bagay sa kanya. Pero kanya itong pinalitan dahil sa lapastangang lalaking nanloko at sumira sa buhay nya.

Hindi ko hahayaan na maulit ulit ang nangyari sa kanya noon. Ngayong namalaman kong hindi pa sya nakakarecover.

Binuhat ko na lang sya at pinasok sa kotse ko. Tiyak na nag- aalala na sila Tita sa kanya. Dahil mismong pamilya nya ay nasaksihan ang lahat ng pangyayari kong bakit naging Demonise ang pangalan nya.

Huli kong sinulyapan si Demonise at napangiti ako ng mapakla. Malaki ang pinagbago nya physically but hindi nya maloloko ang sarili nya.

She's gonna strong outside but not inside.

Yan si Demonise na isang certified man hater.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Author's Note

Hello guys

Hala jusko po. Palayo ng palayo ang laman ng chapter sa inilagay kong meaning. Hehehehe

Sisihin natin si Ex.

Anong connect don?

Iwan ng pagsulat ko nito eh biglang sumikip ang puso ko. Gosh. Naalala ko ang ex ko.

=_=

Pero past is past.

Past is memories.

Yan ang nakatatak sa isip at puso ko.

Good or bad memories, just counted. I didn't care. Past is part of present kaya mabuting itago sa box para may memories.

Dyan din pumasok ang lesson learn. Learn from your mistake.

Gosh. Tama na. Iwan basta kinikimkim ko lang ang problema ko. I didn't share it to my friends because tulad ni Demonise, all of my precious friends left me. Kaya dinadaan ko na lang sulat. At isa pa ayaw korin ng iniiwan ako eh.

Vote and comment lang kayo sa story ng buhay ko. Di joke lang.

Thank you dahil pinagtitiisan nyo ang story ko at ang mga mahahabang Notes ko.

Love you guys..

muaahhh...

Har~~~