The Break Up (TRG: Book 2)

Chapter 13❤️ True Love

Anne's POV

Lumabas muna ako sandali ng hospital dahil di ko kinakaya na nandoon at tinitignan lang si Jin. Masakit sa amin ni Steph ang nangyari lalo na ngayon na Comatose pa siya.

"Anne? Bakit andito ka? Malamig na sa labas. Tara na pumasok ka na muna." Sabi ni Than.

"Dito na muna ako Than bumalik ka na sa loob" sabi ko. Galit ako pero mas nagingibabaw ang pagmamahal ko sa kanya.

"You mad?" Tanong niya.

"Ayy hindi tuwang tuwa ako na pinagmukha niyo kaming tanga. Saya saya nga eh." Sarkastiko kong sabi.

Hinawakan naman niya ang kamay ko at hinalikan ito. Ano pa nga ba? Syempre sanay sa pag papaamo tong lalaking to.

"Babe. Iloveyou okay? Alam ko mag tataka ka kung bakit Babe tawag ko sayo dahil simula palang ng naging tayo wala pa tayong Eanderment. Ikaw at ikaw lang hanggang sa huli. Promise ko yan sayo kahit sa harap pa ng altar kung gusto mo. Iloveyou Annalyn Aiko Gomez-Cortez" hinalikan naman niya ang noo ko pag katapos sabihin iyon.

I totally love this man. He make me feel safe and comfortable when I'm with him. He totally making some funny jokes and tell everyone abouy it to change the sad atmosphere to enjoyable atmosphere. He is a gentleman. Whenever he sees some old women or old man he always helping them.

I love his Fashion. I love the way he waxed his hair. I love the way he ignore some girls for me. I love the way he talked, dance and sing. I love his flaws. And no matter what. I'm always here for him and I'm always by his side.

"Thats okay. Iloveyoutoo! Babe!"

Don's POV

Nakatayo lang ako malapit sa Main door ng hospital. Hindi ko kasi kayang tignan. Malapit din sa akin si Ate Jin. Lalo na't nakikita ko Na nasasaktan si Ate. Ayoko na kasi siyang nakikitang nasasaktan. Para bang pinapatay ako.

"Yats. Anong ginagawa mo dito?" Tanong ni Gara.

"Wala naman Yats. Ikaw ba?" Tanong ko.

"Sinundan lang kita. Hindi pa tayo kumain tara na Yats. Bili nalang tayo Food." Sabi niya habang nakasmile.

Pinipilit niya na pasayahin ako. Ganyan si Gara. Kapag malungkot ka sasabihan ka niya ng kung ano ano na makakapag pasaya sayo. Oo maganda siya. Sexy. Hot. Pero hindi yun yung nagustuhan ko sa kanya. Nagustuhan ko sa kanya ay yung pagiging masayahin niya. Wala akong pakialam sa past niya o sa mga kamalian niya. Ang gusto ko lang siya.

"Yats. Iloveyou! I always do" sabi ko.

"Sweet! Ayan medyo okay ka na. Iloveyoutoo Yats! Same here! Dito lang ako palagi sa side mo." Sabi niya tsaka niyakap ako.

Ian's POV

Nasa loob ako ng operating room. Naka suot ako ng mask at yung labgown. Nakikita ko siya nakapikit. Sobrang sakit. Masakit sa akin na mangyari ito. Mahal ko siya eh. Mahal na mahal ko siya. Siya nalang ang at walang iba ang pwedeng pumantay sa kanya. Hindi ko kakayanin kapag nawala pa siya sa buhay ko. Ayoko ng mabuhay kung ganoon nalang din.

"Jin, Baby. Iloveyou so much. Gumising ka na ha? Madami pa tayong gagawin. Gagraduate pa tayo. Mag papakasal tapos gagawa ng Basketball team na mga anak. Tapos mamumuhay tayo ng mapayapa. Mag kakaroon tayo ng bahay na malaki at maganda. Basta buo tayo. K-kaya p-please lang gumising ka na diyan." Tumulo ang luho ko ng kusa ng sabihin ko yun.

Mahal ko siya at lahat gagawin ko para sakanya. Kahit ano basta magising lang siya. Walang kwenta ang pera kung para sa kanya.

Ainah's POV

Andito kami ni Chelo sa loob ng sasakyan. Nag papahinga at nag papaaircon. Natuwa ako kay Jem dahil ginagawa niya ang lahat para matulungan si Jin.

"Beb? Okay ka lang ba? May masakit ba sayo? Tell me" sabi ni Chelo.

"Wala Beb. Okay lang ako. Okay? Iniisip ko lang kung gaano kita kamahal." Sabi ko.

"Ako Beb. Lahat. Lahat kaya kong ibigay lahat lahat. Para sayo. Lahat kaya kong igive up para sayo. Kasi mahal kita. Minahal kita kasi sa ugali mo at kung paano ka makitungo. Hindi kita minahal para sa pera at sa katawan. Okay? Iloveyou so much Beb to infinity and beyond" sabi niya sabay halik sa akin.

"Iloveyou too Beb to the moon and back!" Sabi ko.

Mgala ilang minuto pa chineck ko ang oras 4:00 na nang pumunta kami sa hospital mayhigit 3 oras na pala kami. It's already 7:30 in the evening. Dumating na din ang sila tita pati tito. (Mom at dad ni Jin) pati yung parents namin dumating na din. Pero baka hindi kayanin ng Mama ni Jin kaya pinauwi na muna namin sila. Kami na muna ang mag babantay kay Jin.

"Beb? Anong gagawin natin?" Napaisip ako sa sinabi ni Chelo.

"Ako ng bahala. Tara na. Tinext ko na yung driver namin" sabi ko tsaka bumaba na ng kotse.

"Okay sige. Tara na. Wala pang kumakain ni isa sa atin." Sabi niya.

"Oo nga eh. Kaya nagpadala na rin ako ng pagkain. Tara na Beb" sabi ko.

Pumasok na kami. Nandoon na si Anne, Than, Ian, Gara, at Don pati si Jem. Nandoon na rin.

"Oh kumusta?" Tanong ko.

Walang sumasagot sa kanila. Walang nag sasalita. Ano na naman ang nangyari. Baka di ko na kayanin.

"Kulang ang 4 na Dugo na dinonate namin Steph pati sila Tita nagdonate na para sa anak nila. Kailangan pa ng 2 pa. Hindi na daw kakayanin ng Katawan namin kapag nagdonate pa kami ng Dugo." Sabi ni Jem.

Parang nawala naman ako sa katinuan ko. Kulang pa ba? Paano na kami? Saan kami kukuha ng dugo. Saan kami kukuha ng Type B+ na dugo. Ahhhh!!!! Nakakabaliw na!

"May malapit na bloodbank dito. Mula dito mga 2km pa ang layo. Yun na ang pinakamalapit na Bloodbank dito. Wala na tayong Choice. Wag kayong mag alala sure na bukas iyon dahil 24 oras silang bukas." Sabi ni Than.

"Sumama ka Than. Ipagdadrive ka namin." Sabi ko.

Agad agad kaming tumakbo palabas tsaka naman sumakay sa loob ng sasakyan. Jin please kayanin mo. Kahit magkano! Kahit ilan pa gagawin namin para sayo. Please Jin. Please. Hinawakan ni Chelo ang kamay ko at umalis na kami sa Hospital.