Believe - Matt Espinosa

Believe - Part 58

'Bella!'. Hij loopt naar me toe en zonder na te denken plaatst hij zijn lippen op de mijne. Als hij meer los laat breng ik mijn handen naar zijn gezicht. Tranen rollen over zijn wangen, 'je bent zo sterk Bella, ik wist het wel'. Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht.  Duizenden vragen razen er door mijn gedachten, maar het enige wat mij nu interesseert is het feit dat Cameron bij me is. 'Hoe voel je je?', vraagt hij met een bezorgde stem. 'Eerst voelde ik me heel slap en een beetje paniekerig, maar nu gaat het wel iets beter' leg ik uit. 'Ik ben zo blij om je stem weer te horen, je wil niet weten hoe erg ik je heb gemist'. Ik pak zijn andere hand vast, 'ik beloof je dat ik nooit meer zo iets stoms zou doen, ik laat je nooit meer alleen'. Als ik dan opeens een bekende stem dichterbij hoor komen krijg ik spontaan een grote glimlach op mijn gezicht. Kian komt de kamer binnen lopen. 'Ik wist wel dat ik die gekke lach van je weer zou zien' zegt hij plagend terwijl hij mij een knuffel geeft. 'Zie ik daar nou tranen?' plaag ik hem. Alle drie beginnen we te lachen. 'Ik laat jullie wel samen bijpraten' zegt Cameron zodra hij mij een kus op mijn voorhoofd heeft gegeven. 'Maar niet te lang he, ik heb haar ook gemist' roept hij nog lachend.

'Die jongen houdt oprecht veel van je Bella' zegt Kian zodra Cameron de kamer uit is. 'Hij is letterlijk elke dag bij je geweest, al die weken lang'. Nu realiseer ik me pas hoe gebroken Cameron zich wel niet moet hebben gevoelt. Een traan rolt over mijn wang, wat ben ik ook stom geweest om zo kwaad achter het stuur te gaan zitten. 'Eh Kian..?', ik durf het eigenlijk niet goed te vragen omdat ik niet weet welk antwoord ik kan verwachten. Kian pakt mijn hand vast, 'hij wil je niet kwijt Bella'. Het verbaasd me al niet eens meer dat Kian precies wist wat ik wilde vragen. 'Ik meen het Bella, Matt heeft echt heel veel spijt'. Ik blijf stil, ik zou zo veel willen zeggen maar tegelijkertijd ook weer niet. 'Ik denk dat jullie even goed moeten praten, als je het nu wel aankan tenminste', ik zucht diep. 'Ik moet het wel doen, wil je hem halen?', mijn stem klinkt bibberig. 'Het komt goed Bells' zegt hij met een meelevende glimlach. Hij loopt de kamer uit, op weg naar Matt.

Ik krijg de zenuwen niet onder controle. Ik zal juist nog boos op hem moeten zijn, maar gek genoeg ben ik alleen maar bang. Dan zie ik hem, hij staat aarzelend in de deur opening en ik zie de spanning in zijn ogen. Hij komt naar me toe gelopen, 'hey' zegt hij met een zacht stemmetje. 'Hey', hij gaat op het krukje naast mijn bed zitten. 'Bella het spijt me voor alles', ik wil iets terug zeggen maar hij is nog niet uitgesproken. 'Jij verdiend het aller beste en ik had jou nooit pijn mogen doen, ik had hier moeten liggen en niet jij', tranen van de woede op zichzelf stromen over zijn wangen. Ik pak zijn handen vast, 'Matt ik weet dat jij mij nooit expres pijn zou doen, ik heb geen zin meer om boos op je te zijn. Ik wil gewoon een paar vragen beantwoord hebben en het daarna gewoon achter ons laten'. Hij kijkt me aan en knikt, 'vraag alles wat je wil, dat ben ik je op zijn minst verschuldigd. 'Tussen jou en Megan, was dat maar voor een keer of hadden jullie dat al vaker gedaan', vraag ik onzeker. Matt kijkt teneergeslagen, 'het was al langer gaande..'. Dit antwoord had ik al kunnen verwachten maar toch kwam het als een klap in mijn gezicht. 'Waarom deed je het? Hield je van haar?', hij schudt zijn hoofd. 'Ik merkte gewoon afstand tussen ons, en door Megan voelde ik mij weer zekerder, maar wat ik deed was niet uit liefde'. Ik zucht, 'waarom zei je dan niet gewoon tegen mij dat je afstand voelde?' vraag ik. 'Ik weet het ook niet, dat vraag ik me ook nog steeds af', hij komt dichter bij mij zitten, 'Bella ik verdien jou niet maar ik hou echt van niemand zo veel als van jou'. Spontaan krijg ik tranen in mijn ogen. Alle gedachtes vanaf het moment dat ik hem voor het eerst zag toen ik van mijn fiets viel razen door mijn hoofd. We hebben zoveel mooie dingen meegemaakt samen, maar alles lijkt nu eerder een wazige droom. Dan schrik ik op uit mijn gedachtes als ik zijn lippen op de mijne voel.

Comment hoe lang je al dit boek leest :) Ben benieuwd wie er al lang bij is xx