Believe - Matt Espinosa

Believe - Part 56

'NEE BELLA!!!'. Cameron en Matt worden aan de kant gehouden. De doktoren grijpen een apparaat en maken die vast aan mijn borstkast. Ik krijg schokken om er voor te zorgen dat mijn hart weer gaat kloppen. 'NOG EEN KEER!' roept een dokter. Cameron en Matt houden elkaar stevig vast uit paniek. 'Bella hou vol' weet Matt zacht uit te brengen. De schok die ik krijg zorgt er voor dat mijn hele lichaam omhoog komt. *BIEP BIEP BIEP BIEP*. 'BELLA!!!'. Cameron rent naar het bed toe en wurmt zich tussen de doktoren in. Mijn hartslag begint weer te kloppen. 'Los maken!' Het apparaat wordt van mij afgehaald en ze veranderen nog iets aan mijn beademing. 'Alles is voorlopig goed, maar we zullen wat vaker even komen controleren' legt de doktor uit. Beide knikken ze, met nog steeds de angst in hun ogen.
Een poosje later vertrekken ze weer. Matt komt erbij staan. 'Oh mijn god, laat ons nooit meer zo schrikken' zegt hij met tranen in zijn ogen. 'Ik vind dat we de rest even moeten inlichten van wat er net gebeurt is' stelt Cameron voor. Matt knikt en pakt zijn telefoon. Ze sturen een bericht in de groepswhatsapp, en bellen daarna mijn ouders. Mijn ouders zijn een week geleden hier naar toe gevlogen en zijn een weekje gebleven. Nu zijn ze weer terug in Nederland omdat het niet anders kon. Zodra het weer mogelijk is dat ze weg kunnen, komen ze terug. Matt legt zijn telefoon weg als hij klaar is met bellen. Mijn ouders weten van de situatie tussen Cameron, Matt en mij. Ze vergeven Matt wat hij gedaan heeft, en zijn het eens met dat de keuze bij mij ligt. Cameron kende ze nog helemaal niet voordat ze hier heen kwamen, maar ze voelde zich erg op hun gemak bij hem. 'Ze zijn heel erg geschrokken, en doen hun best om te regelen dat ze zo snel mogelijk weer kunnen komen' vertelt Matt. 'Ik vind het zo vervelend voor ze dat ze niet lang kunnen blijven door hun werk enzo' zegt Cameron. 'Ja vind ik ook'.

'Hier is het!' klinkt er vanuit de hal. Cameron en Matt draaien zich om en zien dan Kian, Nash, Hayes, Carter, Megan, Jack & Jack in de deuropening staan. Zonder iets te zeggen loopt Cameron naar de rest toe en geeft Nash een stevige knuffel. 'Hoe is het nu met haar?' vraagt Jack J die langzaam naast mijn bed komt staan. 'Nu is ze weer oké, maar ze komen wel vaker controleren'. De rest komt ook bij mijn bed staan. 'Ik vind het echt fijn dat jullie er allemaal zijn jongens'. Hayes slaat een arm om Matt heen, 'we zullen altijd bij elkaar zijn, we zijn een familie'. Een lach verschijnt op iedereen zijn gezicht. 'JONGENS.. volgensmij zag ik haar hand bewegen!?'  roept Kian. Iedereen schrikt op, Megan rent de kamer uit om er iemand bij te halen. 'Weet je het heel zeker?!' vraagt Matt geschrokken. Voordat Kian ook maar iets kan reageren begin ik weer met mijn hand te bewegen. Iedereen schrikt. 'BELLA?!'. Ik begin met mijn ogen te knipperen. Mijn hartslag gaat heel snel en ik begin zwaar te ademen. Ik open mijn ogen helemaal. Ik open mijn mond, en met een zacht stemmetje zeg ik, 'Cameron?'.

Heyy hey!
Sorry dat het zooo lang heeft geduurd dat ik een nieuw hoofdstuk heb geplaatst. Ik heb eigenlijk helemaal geen goeie reden waarom ik t niet heb gedaan. Dus sorry! Maar ik wil jullie even zeggen dat ik zooo blij ben met jullie en jullie echt wil bedanken voor alle lieve reacties! Love you all xoxo