Believe - Matt Espinosa

Believe - Part 3

'Bedankt Matt' , hij kijkt me aan en komt naast me zitten. 'Waarvoor Bella?' dat gevoel dat er door mij heen gaat als hij mijn naam zegt, wauw. 'Dat je me zo hebt geholpen' antwoord ik, 'Tuurlijk als er iets is zal ik je altijd helpen' , zei hij dat nou echt? zo lief! 'Zo Bella hier leg dit maar op je knie' Kian komt de kamer binnen lopen en geeft het ijs aan mij. 'Zo jij zal je vast wel afvragen wat Matt hier bij mij doet' Kian kijkt me lachend aan. 'Ja nogal' ik ben inderdaad wel benieuwd. 'Matt is hier een paar weken bij mij voor een youtube en vine project' , een paar weken.. het wordt steeds mooier!! 'oh leuk zeg' antwoord ik een beetje bescheiden, ik probeer me in te houden. 'Bella denk je dat je ons nog kan helpen?' , 'Natuurlijk!' ik spring meteen overreind, wat ik beter niet had kunnen doen want ik voelde een pijnscheut door mijn lichaam. 'Top kom mee!' Ik volg Kian en Matt mee naar buiten, we maken eerst een vine. 'Yo Matt zullen we de On my way to steal your girl vine maken?' . 'Ja goed idee!' Matt loopt naar zijn rugzak en pakt zijn camera. 'Oké Bella jij loopt met mij daarheen en dan komt Matt om jou af te pakken oké?' ik knik en ga naast Kian staan. 'En actie!!' Ik loop arm om arm met Kian en dan komt Matt aangelopen en slaat zijn arm om mijn arm heen en we lopen samen verder. Nou einde van de vine.. totdat Matt mij opeens een kus op mijn wang geeft. Wat?! Ik heb heel vaak zulke vines gezien, maar daar gaf de jongen het meisje echt geen kus op het einde. 'En cut, het staat erop!' hoor ik Kian van een afstandje roepen. Matt en ik lopen terug naar Kian. 'Doe je goed man' Kian knipoogt naar Matt en maakt handgebaren mijn richting op. Ik voel dat ik knalrood word, en dan niet een klein beetje, nee bij mij is het extreem, ze kunnen mij beter als vuurtoren gebruiken of een tomaat kan ook. Om nog meer ongemakkelijke momenten te verkomen loop ik naar binnen. Ik kijk op mijn telefoon en zie dat ik 3 gemiste oproepen heb, en 6 meldingen op whatsapp. Oh Shit! ik ben helemaal vergeten mijn moeder te laten weten dat ik naar Kian ging het is namelijk al 7 uur geworden en mijn moeder heeft waarschijnlijk het eten al klaar. Ik typ het thuisnummer in. Er wordt opgenomen

< Bella, waarom nam je niet op? >

> Sorry mam ik ben bij Kian

< Oh oké, dat geeft niks, kom je dan wel zo naar huis? >

> Ja tot zo

< Tot straks >

Ik hang op en loop terug naar buiten naar de jongens. 'Eh ik moet gaan, zie ik jullie morgen?'. Ja komt goed!' Kian en Matt lopen met mij mee naar mijn fiets en zeggen mij gedag. Als ik thuis ben en gegeten heb loop ik naar mijn kamer en ga op mijn witte twee persoonsbed van de Ikea liggen. Ik kijk naar mijn muur met plaatjes van Matt erop geplakt. Is dit een droom? Ik kan het steeds niet helemaal geloven, wat een dag.