Believe - Part 29

610 39 7
                                    

Hij leunt voorover. Onze lippen raken elkaar bijna. 'Nee het kan niet' zegt Cameron. 'Ik bedoel ik zou niets liever willen, maar ik kan het niet maken tegenover Matt'. Ik staar naar de grond, 'Sorry, ik merk gewoon dat ik je heel leuk begin te vinden, maar ik wil Matt niet kwijt'. Cameron legt zijn hand op mijn knie, 'Nee ik moet sorry zeggen, ik probeer mijn gevoelens voor je weg te stoppen maar het lukt me niet'. Ik kijk hem aan, 'Ik weet echt niet wat ik moet doen' zeg ik met tranen in mijn ogen. 'Aah Bella' hij veegt mijn tranen weg en slaat zijn armen om mij heen. 'Het komt wel goed, welke beslissing je ook neemt'. Ik blijf nog even een tijdje met mijn hoofd tegen zijn borst aan leunen. En laat wat er gebeurt is even tot me doordringen.

De volgende ochtend is er een groot probleem, de show is afgezegt. De zaal waar de show zou plaats vinden is gesloten wegens brand. We hebben contact opgenomen met verschillende mensen, maar er zit niks anders op dan het uitstellen. 'Wat zullen de fans balen' zegt Nash. 'We kunnen er helaas niks aan veranderen' zegt Carter. 'Dat wordt maar weer een dagje zwemmen' zegt Hayes.

Alle jongens hebben getweet hoe erg ze er van balen, en uitlegt hoe het nou verder gaat. En natuurlijk kregen ze boze reacties, maar ook begripvolle. Matt loopt naar me toe, 'Zullen iets leuks gaan doen met ze tweeën?' vraagt hij. 'Dat lijkt me fijn'. Ik pak zijn hand en we lopen samen het hotel uit en pakken een taxi.

Even later komen we aan bij een dierentuin. We stappen uit en kopen een kaartje zodra we bij de kassa zijn. Als we betaald hebben lopen we door. 'Matt kijk!' Ik wijs van een afstandje naar de 3 giraffen die bladeren aan het eten zijn. Matt en ik gaan bij het hek staan, 'Waarom komen ze nooit dichtbij dat je ze kan aaien?'. En net precies op dat moment komt er een giraf naar ons toe gelopen. 'Wauw Matt!' Vol verbijstering kijk ik naar het grote beest. Matt pakt mijn hand, en legt het op de kop van de giraf zodat we hem samen aaien. Als we onze handen weer terug trekken loopt de giraf weer weg. 'Zo gaaf' ik geef Matt een kus op zijn wang, en dan lopen we weer verder.

We zijn al langs de olifanten, tijgers, leeuwen, zeehonden, ijsberen geweest. En we zijn nu onderweg naar de apen. Als we er zijn ga ik voor het glazen raam staan zodat ik de apen kan zien. Ik voel opeens twee armen om mijn middel 'Daar is je familie' zegt Matt plagend. 'Ha-ha.. grapjas' mompel ik. Matt geeft me kusjes in mijn nek. Ik begin een beetje te giechelen, en een zachte kreun verlaat mijn mond. 'Niet hier gek' zeg ik lachend. Mat begint te lachen en laat me dan los, 'er is helemaal niemand hier'. Ik geef hem een duwtje 'loop nou maar door he, aap'. 'Na u gorilla'.

Het is al een stuk later, en we hebben al gegeten. We lopen nu in de stad, alle winkels zijn al dicht. 'Toch vind ik dat je voor me moet zingen' zegt Matt hoopvol. 'Oke oke..'

We're only getting older baby
And I've been thinking about you lately
Does it ever drive you crazy
Just how fast the night changes

'Wauw wauw wauw' Matt klapt in zijn handen. Met een lach op mijn gezicht druk ik mijn lippen tegen die van hem. 'Mijn meisje'. We lopen weer verder met onze armen om elkaar heen geslagen. 'Matt het is al half 12, zullen we maar hier een nachtje slapen' zeg ik als we voor een hotel staan. 'Ja goed idee'. Ik pak mijn telefoon en open whatsapp, 'Wat ga je doen?' vraagt Matt. 'Ik laat Cameron even weten dat ik niet kom vanavond'. Matt knikt en ondertussen lopen we naar binnen. 'Hier zijn uw sleutels, een prettige avond nog verder' zegt de vrouw achter de balie. We lopen naar de lift en drukken op het knopje van verdieping 5. Matt en ik kijken elkaar aan, en zonder iets te zeggen beginnen we te zoenen, hij duwt me tegen de wand. Mijn handen razen door zijn haar, en zijn handen glijden via mijn heupen naar mijn kont. Onze tongen spelen met elkaar. *Ting* Matt en ik laten elkaar net optijd los voordat er een vrouw de lift in stapt. Ik probeer mijn lach in te houden als ik naar Matt kijk. Als we bij verdieping 5 zijn stappen we uit, we komen aan bij kamer nummer 410. Als we binnen zijn beginnen we meteen weer te zoenen, zijn handen glijden onder mijn shirt, en al gauw heb ik die uit. Matt doet dan ook zijn shirt uit, en mijn vingers glijden over zijn buik. Het moment is aangebroken, nu is het dan eindelijk zo ver... mijn eerste keer..

Believe - Matt EspinosaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu