Believe - Matt Espinosa

Believe - Part 20

'IK MAG MEE!' roept Megan van blijdschap, en al gauw belanden we met ze allen in een groepsknuffel. Met allemaal blij gezichten lopen we naar binnen, en dan naar het balkon. Ik bekijk het uitzicht vanaf het balkon, het is prachtig. *PLETS* ' AAH OHMYGOD!' Ik draai me om naar Nash die een lege emmer in zijn hand heeft, en bekijk mijn natte kleren. Ik duw Nash die naar het filmpje kijkt van dat ik nat gegooid werd opzij, en bekijk het filmpje zelf ook even. Ik moet hard lachen, het ziet er ook wel grappig uit, ik die daar lekker van het uitzicht sta te genieten en helemaal niks door had.

'Jongens dit is ons laatste dagje in deze stad, wat gaan we doen?' zegt Megan als iedereen weer een beetje rustig is. 'Ik heb een idee!' zeg ik, en zonder een reactie af te wachten loop ik naar binnen en pak mijn tas. Iedereen volgt me mee naar binnen. 'Kijk is dit niet wat?' ik hou de brochure van een groot pretpark voor me uit. 'Ja dat is gaaf!'

We hebben geen tijd te verlieten dus zodra iedereen klaar was, en nash en ik weer droge kleren aanhadden zijn we meteen gegaan! We zitten weer met ze alle in de auto gepropt. 'Hey Cam kan je muziek opzetten?' vraag ik vanuit de achterbank tussen al het geschreeuw door. 'Komt voor elkaar'. Wanneer Problem van Ariana Grande te horen is begint iedereen kei hard mee te zingen 'ONE LESS PROBLEM WITHOUT YOU!!'.

Het was toch best wel een lange rit, maar nu zijn we er. We stappen de auto uit en lopen naar de ingang. We moeten op 2 gezinnen wachten en dan zijn we aan de beurt, best snel dus. We kopen 7 kaartjes en dan mogen we naar binnen. 'JA JA JA DAAR MOET IK IN!' roep ik als ik een hele hoge achtbaan zie die over de kop gaat en alles. Ik ben zo enthousiast dat ik er als een blij kind naar toe ren. 'Kom nou!' roep ik naar de rest die nu een stuk achter me zijn. 'Rustig Bella!' roepen ze lachend. Jack J komt naar me toe gerend. 'Heeey Jack!' roep ik blij. Samen rennen we als een stel kleuters naar de ingang van de achtbaan. Mensen om ons heen kijken ons raar aan. 'JA WAT NOU? MAG JE OP JE 17E GEEN LOL MEER MAKEN?'  roep ik half in de slappelach naar de mensen, maar niemand verstaat me toch dusja. 'ZO IS DAT!' roept Jack er nog even achteraan. En dan eindelijk is de rest er ook is. De hekjes gaan open zodat we in mogen stappen. 'Kom Matt!' zeg ik als ik hem aan zijn hand mee sleur een karretje in. Nash bleef even wachten bij onze tassen, hij werd namelijk gebeld door zijn moeder en kreeg zijn zusje Skylynn aan de telefoon en hij mist haar enorm. De gordels worden vast gemaakt en dan gaan we langzaam omhoog, en hij is echt hoog dus het duurd even voordat we boven zijn. 'Weetje wat ik altijd al is heb willen doen?' zeg ik tegen Matt. 'Nou?' Ik kijk hem aan, en breng mijn gezicht naar die van hem en plaats mijn lippen op de zijne en zoen hem. Zijn fijne zachte lippen brengt een warmte door mijn lichaam. 'Zoenen hoog boven de grond net wanneer je van de afbaan afgaat' zeg ik zachtjes in zijn oor. En nog voordat hij kan antwoorden schieten we met een snelle vaart naar beneden, en dan in een scherpe bocht over de kop. Ik gil, niet omdat ik het eng vind, maar omdat ik het super leuk vind.

'Zo dat was leuk!' zeggen Jack J en Cameron die in het karretje achter ons zitten. De gordels gaan open, en we stappen uit. 'Heey jongens!' Nash zwaait naar ons en we lopen naar hem toe. 'Was het leuk om met je zusje te bellen?' vraag ik aan hem. 'Ja ik mis haar echt' zegt hij. 'Aahw nash' ik geef hem een knuffel. Als ik hem weer loslaat lopen we weer verder het park in. Ik loop hand in hand met Matt, en Megan met Jack G. 'Oh jongens wacht Churros!' zegt Cameron en wijst naar een kraampje. 'OMG IK HOU ZOVEEL VAN CHURROS!' zeg ik blij. We kopen allemaal een zakje, oh wat heerlijk! We lopen verder het park in en kijken wat er nog meer te doen is.

Het is inmiddels 4 uur verder en we zijn onderandere in een wateratractie, schommelschip, spookhuis en nog veel meer geweest. We lopen richting uitgang. 'Jongens jongens! zullen we daar nog één keer in?' zeg ik wanneer ik naar de achtbaan wijs waar we in het begin in gegaan zijn. 'Eh.. nou...nee..kom op bella..' is wat ik hoor, iedereen is blijkbaar moe. 'Jaa leuk!' zegt Cameron enthousiast. 'Oh yess!' roep ik. 'We wachten wel bij de uitgang' zegt de rest en lopen alvast weg. Ik loop met Cameron weer naar de ingang van de achtbaan, het is heel rustig dus we kunnen meteen doorlopen. We gaan zitten in het aller voorste karretje. 'Nou Bellie daar gaan we dan'. Het karretje gaat weer rustig omhoog. Het begint een beetje te piepen en te kraken, en ik kon me niet herinneren dat dat de eerste keer ook was. 'Daar gaan we!' roep ik. Als we met ons karretje net over de rand naar beneden kijken rijdt de achtbaan niet verder. Mensen in de achtbaan beginnen in paniek te raken. 'CAMERON WAT GEBEURT ER?!'...