Küçük Kalbin Büyük Hikayesi FİNAL

1K 39 23
                                    

-Güzel kızım biliyor musun, bir gün sen de hayatının aşkını bulacaksın. 

Alay edercesine gülerek, kucağından başımı kaldırıp yüzüne baktım:

-Saçmalama anne. Aşk diye bir şey yoktur. Ben inanmıyorum. Hem sen babama aşık mısın?

Annemin yüz ifadesi değişiverdi. Bal rengi gözlerinde hiç görmediğim bir hüzün hakimdi. 

-Anlatacaklarımı kimseye anlatmayacağına söz verir misin? 

-Söz anne. 

Başımı tekrar kucağına alıp ipekten ellerini saçlarımda gezdirmeye başladı: 

-Biri vardı. Babanla tanışmamıştım. Aşıktık. Bunu laf olsun diye söylemiyorum. Gerçekten aşktı. İnsan birine gerçekten aşık olduğunu geçen senelerin izinde anlıyor bunu. Yıllar geçiyor, bir sürü insanla tanışıyorsun ama hiç biri onun gibi bakmıyor gözlerinin içine. Ve sonra, onu kaybediyorsun. Bu tıpkı uğur böceği gibi bir şey. Nadir konar parmağının ucuna, eğer beğenmezse yerini, bir engel bulursa uçar gider... Bizim içinse çok engel vardı. 

-Ne gibi? Babam mı?

-Hayır tatlım baban ile ilgisi yok. Ailem.. Sınıf farkı meseleleri. Uygun görmediler. Babamı karşıma alamadım. O kadar güçlü değildim. Onun dediğini yapmaktan başka çarem yoktu. Sonra ayrılmak istediğimi söyledim, anlattım. Gitmek istemedi. Kaçalım dedi. Kabul etmedim. Ailem önemliydi Beren. Babam.. Onunla gitmedim. O tek başına gitti. Ve ertesi gün baban ve ailesi beni istemeye geldi. 

-Ertesi gün mü? 

Onaylarcasına başını salladı:

-Babamlar öyle karar vermişler. 

Dudaklarımı bükerek anneme baktım. Aslında anlattıkları pek aklıma yatmamıştı ama onu anlıyormuş gibi davranıp elini sıktım. 

-Baban ile evlendiğime hiç pişman değilim. Sadece onunla gitmediğime pişmanım. İnsan aşkının peşinden gitmeli. 

Alnımı kırıştırdım:

-Ne olursa olsun mu? Peki ya dedem? 

-Bazı kararları aileler veremez Beren. Bazı kararlara aklın gücü erişmez. Onlar bizim kalbimizdedir. Yine de güzeller güzeli bir kızım ve çok sevdiğim bir eşim var. 

Alnıma öpücük konduruverdi.

-Anne, bir gün bende aşık olacak mıyım?

-Tabii ki olacaksın kızım. Ve gerçek aşkı bulduğun zaman onun kalbinden başka hiç bir sesi dinleme olur mu? 

Elimdeki bavulumun taşların üzerinden çıkardığı ses ile geçmişe yaptığım yolculuktan sıyrıldım. Annemi düşündüm. Başımı bulutların üzerinden kaldırıp sonsuz boşluğa baktım:

-Hazırım anne. 

**********************

Melih meyve suyundan bir yudum daha alıp bana döndü:

-Yine de arkadaşlarına haber verebilirdin. 

Başımı olumsuz anlamında salladım: 

-Babam herkese bildirecektir merak etme. 

Berk Melih'in yanındaki sandalyesinden uzanarak elimi tuttu: 

-En doğrusu olacağını biliyorsun. 

Başımı sallamakla yetindim. Melih sandalyesinde doğrularak çantasından bir kaç kağıt çıkardı:

-Bunlar yurt dışı için gereken evraklar. Pasaportlarınızda yanınızda. Her şey hazır. 

Küçük Kalbin Büyük HikayesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin