Küçük Kalbin Büyük Hikayesi

Sonsuz Teşekkürler

Merhaba herkese. Sizlere hikayemin ardından teşekkür etmeyi düşünüyordum ancak bunu kısa bir şekilde yapmak istemedim bu yüzden yeni bir part açayım, böylelikle kendimi daha net ifade ederim diye planladım ve şimdi burdayım.

Bir şeyler yazma olayı benim için her zaman var olan bir uğraşıydı. Ancak ön plana aldığım farklı şeyler nedeniyle bunu sergilemeye pek vaktim yoktu. Ortaokulda kompozisyon olayımız vardı malum. İlk olarak o zamanlarda ilgim artmaya başladı. Bir kere, Mustafa Kemal Atatürk ve Kurtuluş savaşıyla ilgili bir şiir yazmıştım onu hatırlıyorum. Ders etkinliğiydi. Aslında şöyle ki, internetten bulunması gerekiyormuş ancak ben kendim yazmıştım. Ve sevgili Türkçe öğretmenim benim yazdığıma inanmamıştı :D Sonradan inanmış gibi davransa da gerçekten ikna olmadığını biliyorum. Hep kızgınımdır o ana. Her neyse konumuz bu değil :D Sonra kendi kendime hikayeler falan yazdım ama küçüklük malum, öyle eğlencesineydi herşey :D Lise zamanı geldiğinde bu yazma boyutuna daha bir ağırlık vermeye başladım. Ama beni yazmaya en çok teşvik eden insan 9. sınıftaki edebiyat öğretmenim Mehmet Engin Kahya'dır. Kendisi belki bu yazıyı okuyamayacak ancak okuyan herkesin onun ne kadar mükemmel bir öğretmen olduğunu bilmesini isterim. 

Ve bu yaz düşündüm taşındım... Dedim bir hikaye yazayım. Bu Berk & Beren öyküsü benim hafızamda kayıtlı olan bir şeydi zaten. Başını ve sonunu bilmiyordum ancak gidişatını kafamda planlamıştım. Tek yapmam yazıya geçirmek olacaktı. Başta cesaret edemedim. Beğenilir mi, beğenilmez mi.. Çünkü hepimiz biliyoruz ki burada mükemmel hikayeler var ve onlar varken benim hikayemin okunabileceğine çok da imkan vermemiştim. Ancak siz , okumayı seven değerli insanlar hikayeme önem verdiniz ve her bölüm sonunda okuma sayılarınız, beğenileriniz ve yorumlarınızla beni çok ama çok mutlu ettiniz. 

Teşekkür etmek, hissettiğim sevincin bir karşılığı olarak belki hafif kalacak ama, bugüne kadar bir bölüm dahi okuyup beğendirebildiğim herkese sonsuz teşekkürler. Hikayemi başından beri takip edenlere, yazmam konusunda beni destekleyen arkadaşlarıma, burada bu hikaye sayesinde tanıştığım insanlara, facebook üzerinden okuyup destek verenlere, okuma listesine ekleyip daha fazla kişiye ulaşmasını sağlayanlara ve en çok da benim gibi bu işle amatör olarak uğraşan insanlara destek veren hikaye sever herkese sonsuz teşekkürler! İyi ki varsınız. İyi ki bu siteye ulaşmışım ve sizlere kendimi tanıtabilmişim. 

Okul nedeniyle bir süre yazmayabilirim, ancak en kısa zamanda yeni bir hikayeyle buralarda olacağımı da bildirmek istiyorum :) Kendinize çok iyi bakın. Umarım harika bir sene geçirirsiniz. 

İrem Kul