Reyhan mutfakta bir süre daha oyalandıktan sonra yukarıya çıktı.Etrafta kimse görünmüyordu. Ürkek adımlarla beş dakika önce Kudret ağanın çıktığı odanın önüne geldiğinde derin bir nefes alarak kapıyı çaldı.
"Girin" diyen tok sesi duyduğunda yavaşça kapıyı açtı ve içeriye süzüldü.
Dila biraz kendine gelmiş halde camın önünde durmuş dışarıyı izliyordu ve O'nun içeriye girdiğini anlamasına rağmen bir süre geriye dönmedi.
Reyhan ne kadar hanım ağasından çekinse de bu bu tavrına sinirlenmeye başlamıştı.
"Beni görmek istemişsiniz" dedi kararlı bir sesle.
Dila yavaşça arkasına dönerken Reyhan'ın birkaç saat öncesinden daha cesur olduğunu düşünüyordu. Buna neden olarak kocasının kendisine olan tavrından cesaret aldığını düşünen Dila sinirle kasıldı.
"Kapıyı kapat" dedi sert bir sesle ve kendisi de tam karşısına geçti
Kafasını sallayarak onayladı Reyhan O'nu.Aralık kısmını kapatıp ayakta bekledi.
Dila siyah gözleri Reyhan'ı buldu "O kız... nereye yerleştirdin."
"emrettiğiniz odaya hanımım... ."
"Orası o kız için fazla bile ama olsun."
"Ama hanımım...Baran ağam yeşil odaya geçmesini istemişti" derken aklından geçenleri söylememek için dilini ısırdı Dide'in kaldığı oda konağın güneşi sadece sabahları görürdü küçük ,rutubetli bir odaydı insan bir süre sonra odanın basıklığından bulanırdı.
"Ne dediysem o... sen bu konuda konuşma Soran olursa kendisinin öyle istediğini söylersin Kimse şüphelenmesin Şimdi git bana o kızı çağır gelsin "
"Emredersin hanımım." Kabullenen bir sesle mırıldandı Reyhan.
****
Küçük adımları her adımında büyüdükçe kimsesizliği sahipsiz köpek gibi büyüyordu Hissettiği korkuya rağmen içinde ki kaçma isteğini zor bastırdı.Kapıyı açıp içeriye girdiğinde yüzüne bile bakmayan kadının karşısında şimdi ne yapması gerektiğini bilmiyordu. Bir kaç adım atmasıyla Dila hanımın sesini duyması bir oldu. Kadın saklamaya çalışmadığı bir kibirle "Hizmetliler gibi kapıda dikilme"dedi.
Dide sadece kafasını sallayarak onayladı ve biraz önce Reyhan'ın beklediği yere doğru yürümeye başladı. "Beni görmek istemişsiniz" dedi hafif bir sesle.
"Otur" dedi sert bir sesle ve kendisi de yatağın kenarına geçti.
Dide O'nun gösterdiği yere oturduğunda merakla ne konuşacaklarını düşünüyordu.
"Ailem benim için önemlidir " diyerek söze başladı Dila" Kafasını sallayarak onayladı Dide' de O'nu.Herkes için ailesinin yeri farklı olurdu.
"Oğlumun yokluğunu kullanmayıp gerekli önemi göstereceksin.Biraz başına buyruk biri gibisin ve bizi utandırmayacaksın " dedi
Dide sessizce dinlemeye devam ediyordu karşısında ki kadını."Elbette" diye mırıldandı. "Bunun için elimden geleni yaparım " dedi daha yüksek bir sesle.
Dila tek kaşını havaya kaldırarak bakıyordu şimdi Dide'ye."Bunu duyduğuma sevindim. Yoksa bundan pek emin değilim Ve küçük bir köyde büyüdüğünün Pekala farkındayım ama gerekli terbiyeyi alacağından emin olabilirsin!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SATILIK EŞ
General Fiction"Bana kalsa dönüp bakmazdım bir kez bile" "Karım olsa bile, benden bir şey beklemeye hakkı olmayan kadın!!!" "Zoruna mı gitti" "Neden zoruna gidiyor!" "Gözümde zaten bir ölüsün" Her bir kelime güçlü zırhını delerken hissettiği acı öylesine...
