"Bana kalsa dönüp bakmazdım bir kez bile"
"Karım olsa bile, benden bir şey beklemeye hakkı olmayan kadın!!!"
"Zoruna mı gitti"
"Neden zoruna gidiyor!"
"Gözümde zaten bir ölüsün"
Her bir kelime güçlü zırhını delerken hissettiği acı öylesine...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dide birazcık daha kendini iyi hissedince toparlanıp avluya çıktı. Kudret ağa ve Devran birlikte masaya geçerlerken Baran işle ilgili bir telefon görüşmesi yapıyordu kısa keserek yerine geçti.
Korhan ve Koraya şikayetlerine başladığında Kudret ağa sinirle "Ne zaman gevezeliği keseceksiniz?" diyerek susmalarını sağladı sofrada böyle birbirleriyle atışmalarını sinirini bozuyordu.
Koray "Özür dileriz baba " diye karşılık verirken gerçekten bozulmuştu ama neyse ki korktuğu gibi olmamış babasından başka bir azar işitmemişlerdi.Yan tarafında oturan gergin ikizinin rahatlaması için elini masanın altından Korhan'ın dizinin üzerine koyup zorda olsa gülümsemeye çalıştı. Dide kısa süren yemek servisinin ardından Dila hanımın geldiğini görünce tedirgin oldu.
Kudret ağa "Niye bu kadar geciktin?" diye sormasıyla Dila hanım donup kalmıştı ilk defa böyle bir soruya maruz kalıyordu. Karşısında ne diyeceğini bilememişti.
"Beni mi merak ettin ağam"
"Hayır yemekler soğuyacak diye endişelendim geç yerine otur "
İşte bu yanıtı beklememişti boğazı düğümlenmişçesine "Bir daha bekletmem" diyebilmişti sadece. Baran annesinin babasına olan kırgın bakışlarını görse de kayıtsız kalmayı başarmıştı Gözlerini Devran'a çevirdi onun durgun hali dikkatini çekti."Devran, iyi misin?" dedi endişeli sesiyle.
"İyi olmak pek uğramıyor şu sıralar bana."
"Çok mu kötüsün?"
"Tahmin edemeyeceğim kadar kötü durumdayım" dedi Eli titreyerek içti suyunu Devran. "Bilmediğim bir durum mu var, söylesen buluruz bir çaresini değil mi?
Şöyle bir etrafına bakındı Devran annesi her zaman ki gibi asık suratıyla ortamı geriyordu.İkizler ise kendi aralarında sessizce konuşuyorlardı. Babası ise oldukça yorgun görünüyordu.Mutlu bir aile ortamları yoktu. O eski neşeli halleri hiç yaşanmamış gibiydi.
Kendi sorunu ise başkaydı Baran'ın buluruz bir çaresi aklına geldikçe dilinin ucuna takılan "Bulunmaz" sözcüğü takılıp kaldı dudaklarının ucunda.
Tam o esnada Kudret ağa "Amcanız Halil ağalara gitmişler "demesiyle Devran için konu kapanmış oldu.
"Halil ağalara pek gitmezlerdi baba" diyen Baran'ın gözleri babasının üzerindeydi."İnşallah hayırlı bir işleri olacak " derken bakışları Devran'ı buldu
