I'm Inlove with Eion Sarmiento [Completed]

Eighteen

I heard someone groan. Kaya napabalikwas ako ng bangon! Sino ang gagong katabi ko ngayon sa kama? Oh my gulay. Anong nangyari kagabi? Yeah, I know nag-inom ako. Pero anong kasunod na nangyari? Hala? May nag-uwi kaya saking lalaki at inangkin ako? Damn! Sinipa ko ang lalaking nakayakap sa beywang ko ng hindi ko nasisilip ang mukha niya, nakadapa kasi kung matulog. Bumangon ako at.... damn! Iba na ang suot kong damit! Like what the fuck?! Damit ng lalaki ang suot ko.

"Fuck? Hindi na ba ako virgin?!"  Tanong ko sa sarili ko. Pero wala namang masakit sakin.

"What the fuck are you talking about, Ice?! Ofcourse, you're still a virgin!"

Nanlaki ang mata ko. It's Eion voice! Napatingin ako sa kay Eion na nakakunot ang noo habang umaakyat sa kama mula sa pagkaka sipa ko. I bit my lower lip! Mukhang nasaktan yata siya sa pagkaka sipa ko.

"Masakit?" Tanong ko ng makaupo siya sa kama at nag uunat ng likod. He still look sleepy!

Ngumiwi siya sa tanong ko. "Ikaw kaya sipain ko, tas tatanungin kita kung masakit ba. Sempre masakit!" Iritadong sabi niya at nahiga ulit. Nagkumot at mukhang matutulog ulit.

Napatingin ako sa wall clock na nakasabit sa dingding ng kwarto niya. It's still eight in the morning! I sigh. Paano ako nakarating sa kwarto niya? Siya ba ang nag palit sakin ng damit? Napatingin muli ako kay Eion na natutulog muli. Napapikit ako! Iniiwasan ko nga siya, hindi ba? Pero bakit nandito na naman siya? This time, nasa loob na ako ng kwarto niya. Dito pa ako nakatulog. Paano ko siya nito makakalimutan kung palagi nalang kaming nagkakalapit!

Bumangon ako at nag punta ng banyo niya. Nakita ko ang dress ko doon na nakasampay! Mukhang malinis na kaya naman isinuot ko ng muli. I need to go home! Mukhang wala naman akong makukuhang sagot mula kay Eion. Siguro sobra akong nalasing kagabi kaya dito niya na ako inuwi. I will thank him nalang sa messenger! Kailangan ko ng makauwi ngayon. Mabuti nalang at bakasyon na. Graduate na si Eion last week lang pero ako ay may natitira pang isang taon!

Pagkalabas ko ng banyo niya, nadatnan ko siyang nakaupo sa kama niya at nakayuko. Halatang hinihintay niya akong makalabas, maybe gagamit ng banyo!

"S-sorry, matagal ba? Gamitin mo na. Salamat sa pagpapa tulog, uuwi na ako!" Naiilang kong sabi at akma ng lalabas ng mag salita siya.

"Si Mommy ang nag palit sayo ng damit kaninang madaling araw.... S-sorry for everything, Ice."

Napatingin ako sakanya. Ganun parin ang pwesto niya, nakaupo habang nakatungo. Bakit siya nag sosorry sakin? Naguguilty ba siya sa lahat ng sinabi niya sakin?

"Why are you saying sorry, Eion? If you're just guilty..." Suminghap ako. "Don't be."

Tumayo siya at hinawakan ang kamay ko. Bigla akong kinabahan sa ginawa niya. Simpleng paghawak niya lang sa kamay ko ay ang lakas na ng epekto niya sakin.

He sigh then he shook his head.

"I am not guilty, Ice. I-I'm just... shocked for what you confess to me in Cebu. I just really don't know... t-that you have feelings for me." Nag igting ang kanyang panga nakatitig sakin.

Sinalubong ko ang titig niya sakin. Tinatagan ko ang sarili ko! "Now you know, lalayo kana ba sakin? In your eyes, I'm just your friend! And yes, Eion! Mahal talaga kita."

Kumunot ang noo niya at pumikit ng mariin.

"Ikaw nga 'tong lumalayo sating dalawa!" Tumaas ang kanyang boses.

"Sempre, kasi kaibigan lang ang turing mo sakin! Lumalayo ako kasi ayoko ng masaktan pa, tama na 'yong isang rejection lang! Kasi masakit 'yon sakin, Eion!" Umiwas ako ng tingin. "Kaya hangga't kaya ko pa, lumalayo na ako."