I'm Inlove with Eion Sarmiento [Completed]

Twenty Five

Years been passed. Sariwa parin sa akin ang lahat. Parang kahapon lang ang lahat. Masakit parin ang ginawa niya. Yes, we're not totally a couple but it's still hurt. I love him so much, but my love for him didn't enough to make him stay. He chose to leave. He chose to hurt me. He chose to broke my heart, again and again. I felt like I'm dying. No! I'm dying physically and emotionally. Eion's my life, but he's gone. Iniwan niya ako kahit ilang beses akong nag makaawa sakanyang huwag akong iwan. But still, iniwan niya parin ako.

I hate him. I loathe him. Siya ang dahilan kung bakit hanggang ngayon hirap akong makabangon. Apart of me, it is my fault too. But the other part is Eion. Dumepende ako masyado sakanya. Isa akong malaking tanga na nagmahal sakanya noon. Pero ang gago niya dahil pinaramdam niya pa sakin na mahalaga ako sakanya, pinaramdam niya pa sakin na mahal niya ako kung iiwan niya lang din pala ako at sasaktan ng paulit-ulit. He torture me! He torture me, gamit ang pagmamahal ko sakanya.

But even if I hate him to death. I still love him. Tanga nga talaga ako! 

It's been what? One, two? Three.. four.. five, six.. seven years.

"He's an ass and you're stupid." Wade said before he shook his head.

Seven years. Ganoon na katagal mag mula lahat ng nangyaring sakit. Mabuti't matapos ang pitong taon, kaya ko ng ikwento ang lahat. Kaya ko ng balikan ang lahat ng hindi ako nasasaktan, at kaya ko ng balikan ang lahat ng hindi ako umiiyak.

I smiled. "Stupid nga talaga ako."

Naalala ko matapos niyang tapusin ang lahat ng saamin. I begged!

Umiling ako habang patuloy na bumabagsak ang luha sa mga mata ko. "No, no, no Eion. Y-you're kidding right?"

He look at me emotionless. "I'm not kidding, Ice. Let's stop this! Hindi ko pala kaya." Umiling siya. "Hindi ko kayang patuloy kang paasahin na sa balang araw masusuklian ko ang binibigay mong pag mamahal."

"Huwag mo naman akong iwan. Ano bang hindi mo nagustuhan sakin? Babaguhin ko, para sayo! Huwag mo lang akong iwan. Please, huwag mo akong iwan ngayon. I need you. I love you!" I cried.

Marahas na hinawakan ako ni Eion sa magkabila kong braso. "Hindi mo ba naiintindihan? Kapag ipinag patuloy pa natin ito, ikaw lang ang masasaktan! Ayoko kitang paasahin. Hindi ko kayang ibigay ang gusto mo. Hindi kita kayang mahalin tulad ng pag mamahal mo sakin!"

My world starting to fall. My heart starting to broke into pieces. I'm starting to die. It's hurt!

I kneeled infront of him. "Please stay."

Pero unti-unting gumuho ang mundo ko ng umiling siya at humakbang paatras. "I can't." He walked away.

I cried hard. Hindi ko alam kung bakit biglang nagbago ang isip niya. Hindi ko siya maintindihan. Mahal na mahal ko siya pero pinili niya parin na umalis sa buhay ko. Pinili niya akong saktan.

Sa burol. Kung saan marami kaming magagandang alaala ay bigla nalang naglaho. Ang burol na puno ng magagandang alaala namin ni Eion ay napalitan ng malungkot at masakit na alaala.

I burst out all of my emotion in that place. Pero kahit anong iyak ko, alam kong hindi niya ako babalikan dahil hindi naman pantay ang pagmamahal namin sa isa't-isa. Ako lang itong nag mamahal. Shit! Hindi ko akalain nasa ganitong tagpo magwawakas ang ano mang meron samin ni Eion.

I am down with the results of my grades. And now? Eion dumped me, easily! Tell me now, what Am I going to do?

"Sa burol mismo natapos ang lahat sainyo, Ice?" Seryosong tanong ni Wade habang matiim na nakikinig sa mga kwento ko. Nakasalikop ang kanyang mga daliri at nakapatong naman ang baba niya sa mga ito.