PinkYang: Yalancı! Gelirsin sanmıştım! Ahmak!
ChanKing: Hey. Sakin ol. Gelmememin bir sebebi var.
PinkYang: Söyle!
ChanKing: Tao insanı köpeğini bana bırakıp alışveriş yapmaya gitti. O gelene kadar evde Candy ile uğraştım.
PinkYang: Bu geçerli bir sebep değil. Onu da getirebilirdin.
(PinkYang çevrimdışı)ChanKing: Hey! Nereye gittin?!
Tamam kabul ediyorum. Geçerli bir sebep değil.
Aslında bir sebep daha var.
Ben korkuyorum.
Unuttuğum kişiler arasında olmandan çok korkuyorum.PinkYang: Ha?
ChanKing: Kaza geçirdim. Kore'ye geldiğim ilk gün kaza geçirdim ve bazı şeyleri unuttum. Senin de unuttuklarım arasında olmandan çok korkuyorum.
PinkYang: Chan.
ChanKing: Bana söylediklerini düşündüm. Düşününce mantıklı geliyor.
PinkYang: Yeter..!
ChanKing: Seni tanıyor muydum Min Yang?
PinkYang: Evet.
Şimdi kapatmalıyım.
(PinkYang çevrimdışı)ChanKing: Üzgünüm.Seni hatırlayacağım.
( ChanKing çevrimdışı)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
memory//chanyeol ✔
FanfictionSenin gibi birini nasıl unuturum? Tüm hakları saklıdır.®