memory//chanyeol ✔

|18|

Yerden zorla da olsa kalkmayı başarmıştım. Her tarafım yara içindeydi ve bu çok rahatsız ediyordu. Yürümeye devam ederken birinin bana doğru koşarak geldiğini gördüm. Büyük ihtimalle Chan olmalıydı.

"Sen iyi misin?"
"Sence?"
"Berbat haldesin."

Bana destek oldu ve beraber yürümeye başladık. İkimiz de sessizdik ve bu çok rahatsız ediciydi.

"Bu saatte şirkete gitme sebebini sorabilir miyim acaba? "
"Kafamı dağıtmak istemiştim. Tek amacım buydu."

Ve yeniden büyük bir sessizlik... Yürümeye devam ediyorduk. Konuşacak bir sürü şey vardı ama ikimiz de konuşmaya cesaret edemiyorduk.

"Evin buraya yakın mı?"
"Sayılır."
"Önce bizim yurda gelmek ister misin? Iyi görünmüyorsun. Yaralarına bakım yaparız sonra da arabayla seni bırakırım. "
"Sonra da fanlar tarafından öldürülelim."

Küçük bir kıkırmadan sonra bana baktı. İlk defa bu kadar yakındık. Ona sarılmamak için kendimi zor tutuyordum.

"Güzelsin."

Neden böyle bir şey söylemişti ki? Söylerken hafifçe gülümseyip parlak gözlerini gözlerimle buluşturmuştu.

Yurdun önünde binlerce hayran olabileceğini bildiğimiz için arka kapıdan girdik.

"Sen yurtta değil miydin?"
"Aradığında Jongdae'yle geziyordum."

Yurda girdik ve beni koltuğa oturttu. Beklememi söyleyip yukarı çıktı. Üyelere selam verdim ve olanları anlatmaya başladım. Konuşmamız devam ederken Chan elindeki ilk yardım kutusuyla geri döndü.

Dizime pansuman yapmaya başladığında alnımın çok fazla acıdığını fark ettim. Chan dizlerimdeki ve kollarımdaki yaralara bakarlen biraz uyumanın sorun olmayacğını düşündüm. Eğer uyursam alnımın acısı da geçebilirdi.

|CHAN|

Yang'ın alnındaki yara için yüzüne baktığımda uyuduğunu gördüm. Çok masum ve küçük bir çocuk gibiydi. Alnındaki yarayı temizledikten sonra onu odama götürdüm. Üzerini örttüm ve odadan çıktım.

"Senin gibi brini nasıl unuturum..?"