''Teşekkürler. Biraz sakarımdır. Bilirsin.''
Sahte bir kahkaha attıktan sonra Chan'a bakmaya başladım ama yüzünde hiçbir mimik yoktu.Zaten sesim zor duyuluyordu. Bir de utanmadan mimiksizce bakıyordu öyle mi? Kim öğretiyordu bu çocuğa bunları..?
Oh Sehun..!
Birbirimize anlamsız bakışlar attıktan sonra Chan hiçbir şey demeden şirkete doğru yürümeye başladı.
''Şirkete gitmeyecektin diye biliyordum.''
Arkasını döndüğünde yine mimiksiz bir şekilde baktı ve konuşmaya başladı.
''Sen de gitmeyecektin ama görüyorum ki sesini yok edecek kadar çalışma yapmışsın.''
''Sesimin çalışma yapmaktan kısıldığını düşündüren nedir?''
Sert bakan gözleriyle beni süzdükten sonra arkasını dönüp yürümeye başladı.
''Sana soruyorum ahmak kafalı manyak!''
Bağırdığım için sanırım incelen ses tellerim kopmuştu çünkü boğazımda berbat bir his vardı.
Hızlıca arkasını döndü ve bana doğru hızlı ve sert adımlarla gelmeye başladı. Tam önümde durdu.
''Çünkü canın bir şeye sıkkın olduğunda her zaman şarkı söylersin,dans edersin,temizlik yaparsın ya da koşuya çıkarsın. Ve lanet olasıca zamanın nasıl geçtiğini bilmezsin. Aşırıya kaçarsın ve sonunda zarar görürsün çünkü sen Min Yang'sın! Benim ilk aşkım olan Min Yang!''
Bana yeniden sıkıca sarılılınca karşılık vermezsem öleceğimi hissettim ve onu hiç bırakmamak adına sıkıca sarıldım.
''Seni bırakmayacağım Min Yang.''
''Seni bırakmayacağım Chanyeol.''
Bir kitabın daha finalini yaptım. Kendimi yazı yazma konusunda başarısız görmeme rağmen kitabıma verdiğiniz destekler için gerçekten çok minnettarım. Hepinizi çok seviyorum. Diğer kitaplarımda görüşmez üzere. Kendinize iyi bakın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
memory//chanyeol ✔
FanfictionSenin gibi birini nasıl unuturum? Tüm hakları saklıdır.®