memory//chanyeol ✔

|4|

FLASHBACK |CHANYEOL|

Bugün onun doğum günüydü. Ama ben Kore için biletimi almıştım. Ona nasıl söyleyeceğimi bilmiyordum. Aynanın karşısına geçip provalar yapmama rağmen hiçbiri hoşuma gitmedi.Bu yüzden ona gideceğimi doğaçlama yollarla söyleyeceğim.

15 dakika sonra oraya gideceğim ve ona veda edeceğim.Bu ne kadar zor olsa da yapmak zorundayım.Hem ileride çok ünlü olursam ödülümü alırken ona evlenme teklifi ederim.Tabii o zamana kadar beni unutmazsa.

Evinin önüne geldiğimde zili çaldım ve kapının açılmasını bekledim.Annesi kapıyı açtığında 90 derece eğildim ve en güzel gülüşümü sundum.Aynı şekilde güzel bir gülücük kazandım ve içeri geçtim.Min Yang'ı kolunda tuttum ve bahçeye çıktık.Ne olduğunu anlamamış olacak ki şaşkın gözlerle bana bakıyordu.Onu uzun süre süzdüm.Beyazın ona ne kadar çok yakıştığına bir kez daha şahit oldum ve sözlerime başladım.

''Ben gitsem bana kızar mısın Min Yang?'' dedim ve başımı öne eğdim.''Nereye olduğuna bağlı yoda'' dedi ve güldü.Güldüğünde bileti yırtmak istedim ama yapmadım.Gidecektim.Ünlü olmayı 8 yaşımdan beri istiyordum.''Neden sordun ki bitanem?'' dedi ve elini yanağıma koydu.''Ben gidiyorum Min Yang'' dedim.''Ünlü olacağım.Kore'ye gideceğim.Ama seni unutmayacağım.Ünlü olmayı çok istiyorum Min Yang.Bunu sen de biliyorsun aşkım.''Sözlerimin devamını getirmeden yanağımda olan elini çekti ve ağlayarak eve girdi.Ve girmeden önce ''Cehennemin dibine git'' dedi sesini yükselterek.

Ağlayarak eve gittim ve önceden hazırladığım bavulumu aldım.Annemle babam beni göndermek istemiyordu ama zorla da olsa onları ikna etmiştim.Annemle babama sarıldım.Babam beni havaalanına bırakmayı teklif etti ama reddettim. Çünkü onunla gidersem uçağa binemezdim.Bırakamazdım.

Havaalanına gitmek için çağırdığım taksi gelince annemle babama son kez sarılıp taksiye bindim.Radyoda ikimizin şarkısı çalıyordu.Min Yang'ın en sevdiği şarkı.(Adele-Love Song)Beraber yıldızları izlerken bu şarkıyı açardı hep.Ve her zaman çimlerin üstünde uyuyakalırdı.

Havaalanına geldiğimde işlemleri halledip uçağa bindim.Hostesin saçma sapan konuşmasından ve pilotun anlamsız vıdı vıdısından sonra kendimi zor da olsa uykunun kollarına bıraktım.

Uçak iniş yaptığında havaalanından çıkıp taksiye bindim.Radyoda SM seçmelerinin saatiyle ilgili duyuru yapılıyordu. Yarın o seçmelere katılacaktım. 5 yıldır bunun hayalini kuruyordum.Ben bunları düşünürken gecenin karanlığını bölen bir kamyon farı gözlerimi aldı ve taksi şoförünün direksiyonu hızlı bir şekilde sağa kıvırması tüm düşüncelerimi böldü.

|YAZAR|

Chanyeol uyandığında hastane kokusu onu çok rahatsız etmişti.Küçüklüğünden beri bu kokudan nefret ederdi.Yattığı yataktan kaktı ve etrafa bakındı.O sırada odanın kapısı açıldı ve içeriye orta yaşlarda bir doktor girdi.

''Chanyeol.Şimdi anlatacaklarım sana anlamsız gelebilir ama beni dinlemelisin.Geçirdiğin kaza sonucu geçici hafıza kaybı yaşıyorsun.Beynin belirli kısımları hatırlıyor.Mesela anneni babanı veya okulundaki arkadaşlarını bize anlatabilirsin fakat bazı kişiler veya anıların yok oldu.Ailenle iletişim kurmaya çalıştık ama kimseye ulaşamadık.Bu yüzden alman gereken ilaçların listesini sana vereceğiz.Anlaşıldı mı?'' dedi ciddi ve bir o kadar da rahatlatıcı olmaya çalışan bir sesle.

Chanyeol şaşkın bir şekilde doktoru dinlerken kendisine uzatılan reçeteyi aldı ve hastaneden çıktı.SM seçmelerine katılacaktı annesini babasını ve arkadaşlarını hep hatırlıyordu.Onunla kepçe diyen arkadaşlarına dil çıkardığını veya annesine pasta için yalvardığını.Neyi hatırlamıyordu?Neyi?Bunu zaman geçtikçe bulacaktı.

|FLASHBACK END|