Multi; Doruk ve Nisa :)
Bölüm Şarkısı;
***
"Ya beni artık rahat bırakır mısınız? İyiyim görmüyor musunuz"
"Sus kız! İyiymiş. İyisin tabi ama dinlenmen lazım dikişlerin hala duruyor" diyen Sibel teyzeye "off ya of!" Diye sitem ettim. Saçımı çekip dolabıma ilerleyince acıyan yeri ovaladım. Ece odamdaki koltuğa oturmuş sırıtarak sevgilisiyle mesajlaşıyordu.
"Ne o Ececim kiminle konuşuyosun? Ağzın kulaklarına dayanmış" dedim sinsice. Gözlerini kırpıştırarak önce bana sonra Sibel sultana baktı. Sibel teyze kaşlarını çatarak kızına bakıyordu. Oh olsun! Ben burda can sıkıntısından patliyim sen Efe'yle konuş öylemi? Pışıkkkk!
"n-ne diyiyosun Nisa? Kimle konuşucam oyun oynuyorum" dediğinde dudağımı büzdüm.
"Iıı beğenmedim. Daha güzel bi yalan bul" diye fısıldadım kulağına. Uzanıp saçımı çekecekken hızla geri çekildim.
"Ne oluyo be analı kızlı" diye isyan ettim. Sibel teyzenin gülüşlerini duyunca ona döndüm.
"Sibel sultan ben kalkamıyorum maalum. Bak bakalım şu kızın ne oynuyo merak ettim" dediğimde Ece kolumu cimcikleyince acıyla inledim.
"Göster bakiyim ne oynuyorsun?" Ece Sibel teyzenin sorusuyla hızla telefonunda bir kaç yeri tuşlayıp telefonunu annesine gösterdi.
"Kızım sana defalarca şu şeker oyununu oynama demedim mi?" Şaşkınlıkla Ece'ye baktığımda yüzünde zafer sırıtışı vardı. Vayy uyanık seni. Gözlerimi devirip Sibel sultanı izledim. Hastaneden getirdiğim kıyafetleri yıkamış ütülemiş şimdide dolabıma yerleştiriyordu.
İşini bitirip bana dönen Sibel sultana gülümsedim. O da gülümsedi.
"Ne oldu kız?" Diye sorduğunda omuz silktim.
"Hiçç. Sadece iyi ki varsın Sibel sultan" dediğimde derin bir nefes alıp yanıma geldi. Elleri saçlarımı okşarken parmaklarımla oynadım. Annem hayattayken saçlarımı hiç okşamamıştı. Anne sevgisini tattırmadan gitti. Annemin eksikliğinin yanına bir de tadamadığım sevgisi eklenince acısı daha can alıcı oluyor. Oysa ben her gece "annemi benden alma Allahım. En azından bana sevgisini vermeden onu benden alma. Tam bir anne kız olmadan alma" diye dualar ederdim ağlayarak. Ama nasip değilmiş. Meğer ben ölene kadar kalbimde anne sevgisi hasretiyle yaşayacakmışım.
"Nisa?" Sibel teyzemin sesiyle beynimdeki düşüncelere son verip kendimi topladım.
"Efendim aşkım" dediğimde gülüp ayağı kalktı.
"Bana bakın ben şimdi gidiyorum. Evde işlerim var Sadettin amca ve baban evde değil biliyosun Nisa. Akıllı durun" Sibel teyzemin söyledikleriyle gözlerim parlarken akıllı kız rolü yapıp gülümsedim.
"Tamam Sibel sultan biz akıllı akıllı evde seni bekleriz " dedim.
"Evet anne sen işlerini hallet" diye devam etti Ece.
"Aferin size ben çıkıyorum o zaman. Dolapta atıştırmalık bir şeyler var acıkırsanız yiyin. Görüşürüz " Sibel sultana el salladım. Sibel sultan gidince sinsice Ece'ye bakıp gülümsedim.
"Telefonumu ver" diyip masanın üzerini işaret ettim.
"Akıllı" diyip işaret parmağını bana sallayarak oturduğu yerden kalkıp masaya ilerledi.
