Multi Medya; Nisa- Ece
Bölüm Şarkısı; Gamze- Fanatik
Klibi bu müziği dinlerken izlerseniz daha iyi olur :)
Medyada kitabımın klibi var umarım beğenirsiniz
***
"heyy buzdolabında hiçbir şey yok!" diye seslendim salondakilere. Buzdolabında sadece boş pizza kutuları ve kalmış yiyecekler vardı, bi an kalmış yemekleri ısıtmak aklıma gelsede vazgeçtim onları yersek büyük ihtimalle zehirlenirdik diğerleri umrumda değil ama ben ölmek istemiyorum.
İçerden cevap gelmeyince homurdanarak mutfaktan çıktım.
"gollllllll!" Efe'nin bağırmasıyla yerimde sıçradım. Benim sesimden daha ince valla. Bu nasıl bi bağırmadır ya Buse'nin sesinden daha kötü hey bir dakika kimse Buse'den daha kötü olamaz vazgeçtim.
Anıl ve Mete küfür ederken Efe ve Furkan sevinçle birbirlerin sarılıyordular. Bakışlarımı ekrandaki skorlara çevirdim.
Fenerbahçe-1 Galatasaray-0
Skorlara güldüm. Tabiki Fenerbahçeliyim ama fanatik olduğumu sanmıyorum. Babam da fenerliydi ve onunla sadece bir kez maça gitmiştim. Acaba Doruk hangi takımı tutuyordu?
Sonunda bakışları ekrandan alıp asıl konuyu hatırlayınca ellerimi belime koyup televizyonun karşısına geçtim.
"kızım çekilsene" dedi Anıl
"Nisa napıyosun" diye sordu Furkan
"aha atak yaptılar kız çekil görmüyorum" diye yakındı Mete
"ohaaa abi gole gidiyo tut lan tut volkan. Nisa çekil kızım bee" Efe'nin söylediğine gözlerimi devirdim. Sehbanın üzerindeki kumandayı görünce sırıttım. Hızla eğilip sehbadan kumandayı aldım.
"Ne yapıyorsun kızım? Sakın kapatiyim deme " Mete'ye sırıtarak bakarken kumandanın kapatma düğmesine bastım.
"ayy gitti güzelim maç." Anıl'a güldüm.
"aman ne de olsa Fenerim kazandı"
"olum daha yetmişinci dakikasındaydı galata size yirmi dakikada beş tane çakardı. "
"yürü git lan beş taneymiş çakan çaktı bak gördün"
Efe'yle Anıl'ın tartışmasına gözlerimi devirip "kesin sesinizi!" diye cırladım. Anında bakışları beni bulurken zaferle sırıttım.
"şimdi açlıktan gebericem, gebereceksiniz. Dolabınızda bir bok yok. Ve ben şimdi yemek istiyorum, bu yüzden Anıl ve Efe siz markete gidiyosunuz artık nerden bulacaksanız marketi orası sizi ilgilendirir. Siz Mete ve Furkan. Immmm. Sizde bana yemekde yardım edersiniz artık bişey bulamadım" Mete ve Furkan zaferle sırıtırken Anıl ve Efe'de şaşkınlıkla birbirlerine bakıp sonra bana baktılar. Güldüm.
"hadi hiç öyle bakmayın. Aklınıza ne gelirse alın. Sebzesi meyvesi salçası ekmeği yağı ben bilemem marketi alıp gelseniz iyi olur hadi şimdi defolun" diyip kapıyı gösterdim. Yüzlerindeki ifadeye kahkaha atmak istesem de şu an ciddi görünmem gerekiyodu. Ama arkamda hayvan gibi gülen ya da anıran Mete ve Furkan yetiyordu.
Anıl ve Efe küfürleşerek kapıdan çıktıktan sonra anında kahkaha atmaya başladım. Mert, Furkan ve ben sırt sırta verip kahkahalara boğulurken ağıran karnımı tuttum.
"y-yeter artık h-hadi mutfağa" dedim gülüşlerimin arasında.
Mete ve Furkan da sonunda gülmekten vazgeçince mutfağa girdik.
