ONE NIGHT SEDUCTION(COMPLETE)

should i give up?

Frea:

Nasa labas paren kame ng e.r a ty hinihintay kung anong nangyayare nabalitaan narin pala ni lerie ang nanyare sya lang ang makakapitan ko ngayon.

"Bessy! Kayanin mo.. alam kong kakayanin din ni lorenzo" niyakap ko sya at umiyak... di ako nagkamaling kaibiganin sya lagi syang nasa tabi ko pag kailangan ko sya.

Lumabas na ang doctor na kanina ko pa hinihintay pawisan ito at parang may katanungan sa mukha nya na di masulusyunan"doc ano po nangyare sa asawa ko?! Ayos na po ba sya?! Stabke na po ba ang lagay nya?! Ano doc magsalita kanaman!" Di nako nag aksaya pa nang oras kaya tinadtad ko sya ng tanong wala akong pake kung maubos ang laway nya gusto ko lang malaman kung ano bang lagay ni lorenzo.

"Actually.. coma si lorenzo ngayon because andaming dugo ang nawala 40% ng dugo nya ang nabawasan.. misis may tanong lang po? Tumama po ba ang ulo nya sa bato or something?" Inalala ko lahat ng nangyare at nagflashback lahat ng nangyare..

Oo.. tumama sya sa bato nung saktong bumagsak ang katawan nya "opo doc tumama po yung ulo nya sa may bato.. bakit po doc?" Kahit nanghihina ako nakayanan ko parin tanungin sakanya yan.

"Thats explain everything.. wag nakayong magtaka na isang araw magising sya at walang maalala.. pero walang kasiguraduhan kung kelan sya magigiseng.. sorry misis for the bad news.. pero ang good news stable naman ang lagay nya." Diko alam kung matutuwa ako sa good news nya nanghina ako pagkaales ng doctor.. bakit ba kami nagkakaganito?!

"B-baket?" Yan nalang ang nasabe ko bakit ba kailangan kong magdusa diko na kaya! Lorenzo please kailangan kanang mga anak mo at ako kailangan na kailangan kita please gumising ka!

"Bessy ipagdadasal namen si lorenzo promise bessy pakatatag ka kailangan kanya ikaw ngayon ang paghuhugutan ng lakas.im sure makakayanan ni lorenzo yan" alam kong may point si bessy at don nalang ako kukuha ng lakas ng loob.

Kinaumagahan pumunta muna ako sa bahay namen para kumuha ng damet at syempre bisitahin ang kambal payapa silang natutulog kamukhang kamukha ni lorenzo ang mga anak namen.

Naramdaman kong umiiyak na pala ako e kase naman naalala ko si lorenzo ung mga kamanyakan nya at pag aalaga sa kambal.

How i wish na magising na sya. Miss kana namen lorenzo nginitian at hinalikan ko silang dalawa pag nagising na ang tatay nyo mabibinyagan na kayo iloveyou mga anak sana pakatatag muna kayo.

Sinabihan ko si mama na sya na muna bahala sa kambal at tanging yakap ang sinagot nya at hinalikan ako sa noo ang sarap pala ng feeling ng may nanay.

Pumunta nako sa hospital at dumaretso agad sa kwarto pero nagkakagulo sila sa kwarto ni lorenzo anong meron.

Lumapit ako kay bessy at tinignan sya ng nagtatakang tingen "bessy" nanlumo ako nang niyakap ako ni bessy naninikip ang dibdib ko, di ako makahinga lorenzo iiwan mo na ba kame? lorenzo please wag! Nagmamakaawa ako!

Pumasok ako pero hinihila nila ako tanging ingay lang ang naririnig ko pero diko sila pinaparinggan tuloy parin ako nang hihina ayoko marinig ang tunog na yon tunong na nagsasabing bumitaw na si lorenzo.

"Doc!" Bat di na sila gumagalaw!? Bakit sila nakayuko!? Andaming katanungan na walang sagot sa utak ko.

"Time death: 4:30 am doc" sabi nang isang nurse tatanggalin na dapat nila ang mga tubo at kung ano ano pang nakalagay sa kanya pero pinigilan ko.

"Doc isa pa please!" Pakiusap ko sa doctor na i ulet ang ginawa nila "sorry missis pero tanggapin nalang naten tumunog na po ang monitor sorry po" di ako tumigel at pinilit paren ang gusto ko.

Wala silang nagawa "clear?" Tanong ng doctor" clear" nagulat sila dahil muling tumibok ang puso ni lorenzo at tuwa ang nadama ko hinde kaming lahat nakapaligid kay lorenzo niyakap ako ni papa ang papa ni lorenzo naramdaman ko ang basa sa mata nya.

"Papa umiiyak po ba kayo?" Kumalas sya sa pagkakayakap at nginitian nya ko "mahal ka talaga ni lorenzo frea imagine he almost die pero nung sinabi mong ulitan ang pag revived nagising sya thanks alot iha my son is so lucky to have and your twin also akala ko mawawalan na kame ng anak" napaiyak ako ng konte sa sinabi ni papa, my dad also give me a hug natutuwa ako kase namumugto ang mata nilang dalawa ni papa.

5 months later

"Babe. Bakit di kapa nagigiseng? Alam mo ba ang kambal napaka kulet si sprike anv napaka kulet at si sprime ang parang moody minsan lang ngumite at parang matured na pag nga naglilikot si sprike binabato nya ng laruan eh." Bahagya akong napatawa dahil sa kakulitan ng kambal "tapos ang dal dal ni sprike nagmana sa kakulitan mo gumising kana miss kana nila"

Umaasa paren ako na magigising ka lorenzo... umiiyak nanaman ako this time hawak ko na ang mga kamay nya at kukwentohan ko nanaman sya para di ako nabobored..

Wala pakong tulog kana napagisipan kong matulog muna napanaginip ko nanaman ang muntikang pagkamatay ni lorenzo...

Sign na bato na igive up ko na sya dahil pinilit ko pa syang buhayin non?

Should i give up?