AŞK VE TUTKU

Bölüm 6- Yeniden Düşüş

Violet nefesini tuttu. Sözlerin onu etkilememesi gerekiyordu, Tanrı aşkına iki yıldır onu görmüyordu.

Ama etkilemişti.

"Git," dedi Voilet, ona bakmaya cesaret edemeyerek. Özlem içini dağlamaya başlamıştı bile ve karşısındaki adama ne kadar kızgın olursa olsun, Violet iradesinin yeterince dayanamayacağını biliyordu.

Gabriel biraz daha önünde durursa, ona şu an baktığı gibi bakarsa ve ona böyle sözler söylemeye devam ederse, Violet'in kendisini adamın kollarına atması uzun sürmeyecekti.

"Cara-"

"Bana öyle seslenme," dedi Violet, tüyleri adamın zengin sesiyle harmanlanmış sevgi sözcüğü yüzünden diken dikendi.

Gabriel kaşlarını çattı ve soğuk bir şekilde durdu.

"Bu burada bitmedi," dedi. Violet bir şey söylemedi, tek istediği aptalca bir şey yapmadan Gabriel'in, evinden gitmesiydi.

"Duydun mu beni Violet?" dedi adam, sesi oldukça baskındı. Violet mecburen gözlerini ona dikti ve Gabriel'in yakıcı ela-yeşil gözlerini gördü.

"Burada bitmedi. Bir daha karşılaşacağız ve o zaman," dedi Gabriel, sesini biraz daha kısık tutarak. "Beni kovmayacaksın."

Bununla birlikte adam sırtını dönüp evden çıktı. Kapı kapandığında Violet derin bir nefes alıp koltuğa çöktü.

Çok fazlaydı. Onu bunca zaman sonra görmek, kokusunu duymak çok fazlaydı. Gabriel'in bakışları, hâlâ onunla ilgileniyormuş gibi davranması çok fazlaydı.

Elini göğsüne götüren Violet, avucunun altında atan kalbini hissetti. İki yıl boyunca onu unutmaya çalışmış ve bunu becerdiğine kendisini inandırmıştı.

Ve bu yanılgıyı yıkmak için Gabriel'in tek yaptığı ortaya çıkmak olmuştu. Violet'in iki yıllık emekleri, samandan oluşan bir evin rüzgârla yıkılması gibi dağılmışlardı.

Ona küfretti Violet. Dilinden düşen o tatlı "Cara" sözcüğüne küfretti. Onun iki yıl sonra bile kendisini böyle etkilemesine, avuçlarını terletmesine küfretti.

Ve iki yıl sonra bile, Violet'e her şeyi unutturup, kollarına atlama isteği verdiği için küfretti.

Görünüşe göre Violet, Gabriel Valentini'yi hâlâ sisteminden atamamıştı. Uzanıp bir yastık alıp ona sıkıca sarılan Violet, bunun hiç mümkün olup olamayacağını merak ederken sızlandı.

Gabriel Valentini'yi unutmayı hiç becerebilecek miydi, bilmiyordu.

4 Gün Sonra

Gabriel şarabından bir yudum alırken birkaç masa ilerisinde oturan kadına baktı ve öfkelenmemeye çalıştı.

Violet'in bu düğüne katıldığına inanamıyordu.

Kaderin onunla oynadığı oyunu düşünürken suratını ekşitti.

İki yıl boyunca Violet'i her yerde aramıştı. Kaldırıp altına bakmadığı taş yoktu.

Şimdi ise, Violet'i bulduktan yalnızca dört gün sonra, tamamen tesadüfî bir biçimde bir düğünde karşılaşmışlardı. Bu şansının iki yıl boyunca nerede olduğunu merak ederken, siyah saçlarını omuzlarından atan kadından gözlerini çekmedi.

Dudaklarında koyu kırmızı renginde bir ruj vardı ve bu, göğüs dekoltesi sergileyen gece mavisi elbisesiyle birleşince ölümcül oluyordu. Gabriel onu biraz önce ayaktayken görmüştü ve elbisenin üstüne dökülüşüne, kıvrımlarını gözler önüne çıkarışına şahit olmuştu.