AŞK VE TUTKU

Bölüm 1- Gelecek Korkusu, Tutkuyu Yener

Violet giydiği uzun ve siyah elbisenin içerisinde son kez aynaya baktı. Taktığı uzun küpeler, parıltılı elbisesiyle bütünleşiyorlar, topuz yapılmış açık kahverengi saçları tombul yüzünü dengeliyor ve giydiği topuklular, olduğundan daha uzun görünmesini sağlıyorlardı. Elbisesinin V yakası dolgun göğüslerini birazcık da olsa gözler önüne seriyordu ve Gabriel kesinlikle bundan hoşlanmayacaktı.

Ayrıca Gabriel, Violet'e hediye ettiği ve sürekli takması için ısrar ettiği kolyeyi kadının boynunda görememekten de hoşlanmayacaktı. Ve Gabriel Violet'in saçlarını salık daha çok sevdiği halde, kadının topuz yaptırmasından kesinlikle hoşlanmayacaktı.

Violet'in umurunda değildi. Omuzlarını dikleştirdi. Geçen haftada stresten iki kilo kaybetmişti ve uyguladığı makyaja rağmen gözaltındaki morlukları görebilmek mümkündü.

Derin bir nefes verdi ve parmağındaki yüzükle oynamaya başladı. Bunu yapabilirdi, bunu yapması gerekiyordu. Kendisi için, geleceği için...

Aniden bir ses çıkınca Violet hafifçe yerinden sıçradı, sonra sesin telefonundan geldiğini anlayınca elini sinesine götürdü. Birkaç adım ilerideki masanın üzerinde duran telefonun parlayan ekranından kimin aradığını görebiliyordu.

Birkaç saniyelik tereddütten sonra gidip telefonu açtı. Normal davranmalıydı; onu şüphelendirmemeliydi.

"Alo?"

Tereddütle seslendi. Gabriel bunu fark etmemiş olacaktı ki her zamanki soğukluğuyla konuştu.

"Üzgünüm, bu gece seni ben götüremeyeceğim. Bir iş çıktı ve anca bitirebildim. Davete geç kalamam biliyorsun, onur konuğu benim. Seni alması için bir araba göndereceğim, böylece davette görüşebiliriz."

Violet içindeki burukluğa rağmen gülümsedi. Şaşırmamıştı, Gabriel Valentini için iş, her şeyden önce gelirdi.

İki yıllık sevgilisinden bile.

"Pekâlâ, sorun değil," dedi. Bunu sorun ederek bir kavga çıkartmayacaktı. Bu gece birlikte son geceleriydi ve Violet bunu kavga ederek geçirmek istemiyordu.

"Güzel, orada görüşürüz."

Violet acı acı gülümserken telefonu kapattı. Orada görüşmekten kastı, uzaktan birbirlerini izlemek, birileri onları tanıştırırken gülümseyip ayaküstü sohbet etmek ve boş bir anlarında, kimsenin onları göremeyeceği bir odaya çıkarak konuşmalarıydı. Violet biliyordu, çünkü bunu defalarca kez yapmıştı. Gabriel ilişkilerini gizli tutmak ve Violet'i elinden gelebildiğince saklamak konusunda kararlıydı, Violet de aynı düşünceyi paylaşıyordu. Sürekli gizli gizli buluşmak bazen canını sıksa da, kendisini gazetelerde boy boy görmek istemiyordu. Ailesinin, yaşadığı şeyi öğrenmesini hiç istemiyordu.

Çıkmadan önce eliyle karnını ovuşturdu ve gözlerini kapadı. Bunu hiç beklemiyordu. Annelik, bir çocuk sahibi olmak, Violet'e hayatı boyunca uzak olmuştu.

Ama bir hafta önce geciken adeti yüzünden şüphelenip bir test yaptırmıştı ve sonuç pozitif çıkınca her şey başına yıkılmıştı. Gabriel'in de kendisi kadar çocuk istemediğinden –özellikle de evli değillerken- emin olan Violet, ne yapacağını bilmez hale gelmişti.

Bu yüzden bu gece ona bir soru soracaktı. Eğer Gabriel korktuğu gibi hareket etmezse, burada kalıp ona her şeyi açık yüreklilikle söyleyebilirdi. Ama düşündüğü cevapları verirse...

Violet'in ortadan yok olmaktan başka şansı yoktu. Ailesine, bebeğini nasıl açıklayacağını bile bilmeyen Violet, Gabriel'in onu şaşırtması için dua etti.