Gabriel duyduklarını anlamaya ve sindirmeye çalıştı.
"Ne?"
Sesi o kadar kısık çıkmıştı ki neredeyse kendisi bile duymayacaktı. Kafasındaki gürültüyü bastırmaya, bir yandan da Violet'in dediğini anlamaya çalışıyordu.
Yanlış duymuş olmalıydı.
"Hamile olduğumu sandım," diye tekrarladı Violet. "O davete katıldığımız gün test yaptım. Pozitif çıktı. Hamile olduğumu sandım."
"Hamile olduğunu sandın," diye tekrarladı Gabriel, yere bakarak. Violet adamın sessiz ve soğuk halinden çekinmiş gibiydi ama yine de geri çekilmedi.
"Evet."
"Hamile olduğunu sandın," dedi Gabriel ve bakışlarını Violet'e çevirdi. Bakışları o kadar sertti ki Violet yutkunmak zorunda kaldı.
Gabriel ayağa kalkıp odada volta atmaya başladı. Elini saçlarının arasından geçiriyor ve bir şeyleri hesaplıyormuş gibi gözüküyordu.
"Bu yüzden mi gittin?" diye sordu, sesini kontrol etmeye uğraşmıyordu bile. Violet de ayağa kalktı.
"Sana sordum," dedi Violet ve Gabriel adım atmayı kesti. Ona suçlayıcı bir şekilde bakınca Violet, "Sana o akşam sordum," dedi. "Bir aile isteyip istemediğini."
Gabriel o anı hatırlarmışçasına bir saniyeliğine sessiz kaldı, sonra ise gürlemeye devam etti.
"Hamile olduğunu söylemeyi düşünmedin mi?!"
"Söyleyecektim," dedi Violet. "Eğer cevabın-"
"Bunun cevabımla ilgisi yok Violet! Hamile olduğunu bilsem elbette seninle evlenecektim! Ne sanıyordun? Seni ve çocuğumu terk edeceğimi mi?"
"Hayır!" Violet de sesini yükseltti. "Benimle sadece çocuk için evlenecektin. Beni sevmiyordun Gabriel ve benimle evlenmeyi de düşünmüyordun!"
"Ben-"
"Sana sordum," diye devam etti Violet, ona şans vermeyerek. "Sana sordum ve sen bana bir gün başkasıyla evleneceğini söyledin! Ne yapmalıydım? Hamile olduğumu söylesem sonsuza dek mutsuz olurduk ve-"
"Bunun kararını tek başına veremezdin!" diye bağırdı Gabriel. "Bunu konuşmamız gerekirdi. Karnındaki benim çocuğumdu!"
"Hamile çıkmadım," diye düzeltti onu Violet. "Test yanlış çıkmış. Ortada bir çocuk yoktu."
Gabriel gözlerini irice açtı.
"Yani bunda bir sorun yok mu? Hamile olduğunu düşündün Violet. Ve çocuğumu benden saklamaya çalıştın!"
"Ben-"
"Gerçekten hamile olsan ne yapacaktın? Bir çocuğum olacaktı ve bundan haberim bile olmayacaktı. Ve o çocuk? O çocuk babasız büyüyecekti!"
"Beni suçlamayı kes!" diye bağırdı Violet. "Bunu istemedin! Çocuk istemedin! Benimle olmak istemedin!"
"Çocuk yapmak istemedim ama çocuk olmuşsa bundan vazgeçmeni söylemezdim! Ve seni istedim cara, sakın bana seni istemediğimi söyleme."
"Beni sadece sevgilin olarak istedin!" dedi Violet, duygusallığını bastırmaya çalışarak. "Benimle evlenmek istemedin. Çocuğunun da asla evlilik dışı doğmasına izin vermezdin. Sen de biliyorsun, ben de biliyorum."
İkisi de bir anlığına sessiz kaldılar. Gabriel ellerini siyah saçlarından geçirdi ve adamın yüzü oldukça bitkin gözüktü.
"İki yıl," dedi Gabriel en sonunda. "İki yıl Violet. İki yıl boyunca seni aradım. Bunu bilmiyormuş gibi yapma, bildiğini biliyorum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AŞK VE TUTKU
Roman d'amourGabriel Valentini için feth edilemeyecek hiçbir şey yoktu. Kadınlar, iş anlaşmaları... Hepsini bir parmağında oynatan Gabriel, Violet Avery ile tanışınca, şaşırtıcı bir şekilde hissettiklerini kontrol edemez. Tutkuyu daha önce hiç bu kadar şiddetli...