I Drag you to Hell

Chapter 4

(Agatha's P.O.V)

"Aba at pagsiniswerte ka nga naman oh." Hiyaw ng isang pulis habang tinitira niya ako sa likod.

"Putang ina ang sarap mo paring babae ka." Sige lang, Magpakasasa ka. Mamaya ay maliligo ka sa sarili mong dugo. At mas masasarapan ka pagpinainom ko sayo iyon.

"Antagal mo naman diyan Charles tigang na tigang na ako dito oh." Maktol ng isang pulis sa tabi niya. Nakababa na ang salawal nito.

"Talaga bang narape ka ng napakaraming lalaki? Haha hindi halata napakafresh parin ng flower mo." Sabi nung Charles habang tuloy parin sa pagindayog.

"Halika rito." Pangaakit na tawag ko sa isang pulis.

Nang makalapit ito sa harap ko sinubo ko ang galit na galit na batuta niya.

Putang ina. Ang panget ng lasa. Ang baho pa.

"Ugh." Ginalaw nito ang katawan para mailabas pasok ang kanyang 'ano' sa aking bibig.

Nang makaraos na ang dalawang manyak na pulis ay napahiga sila.

"Tapos na kayo? Ang bilis naman. Nakakabitin." Kunwaring maktol ko.

"Pwede naman nating ulit ulitin eh." Sinunggaban nung Charles ang kaliwa kong suso. Isinubo niya iyon na parang isang sanggol na hindi nakadede ng sampung taon.

"Oo nga." Yung isang pulis naman ay pinapak ang aking perlas sa ibaba.

"Ahhh." Kunwaring pagungol ko. Akala siguro ng mga bugok na ito na gusto ko ang ginagawa nila.

"Siguro maganda kung ipagpapatuloy natin ito roon." Sabay turo ko sa seldang bakante. "Para kakaiba naman ang view."

Nang makapasok kami sa seldang bakante agad kong binunot ang baril nung isang pulis at ipinukpok iyon sa mga batok nila.

Napatumba sila at nawalan ng malay.

Hinila ko ang dalawa sa bandang rehas at doon ko ipinosas ang mga kamay.

Matagal ko muna silang pinagmasdan.

Napangisi ako.

Ang mga alagad ng batas na ito, na akala ng nakakarami na sila'y santo, tagapagtanggol, tumutulong at nagmamalasakit ay sila pa lang mga demonyo, hayup, halang ang mga kaluluwang sumira at dinagdagan ang kalbaryo ko sa buhay.

Hindi man siguro lahat ng kapulisan ay ganto pero hindi niyo ako masisisi kung lahat sila ay sinusumpa ko dahil sa ginawa sakin ng dalawang gagong 'to.

Tandang tanda ko pa noon. Tandang tanda ko pa ang mga pangyayaring yun.

"Mamang pulis tulungan niyo ho ako." Nanginginig ang aking katawan. Palinga linga kung nakasunod ba ang pinsan kong si Romy.

"Ano bang nangyari saiyo iha?" Tumingin ako sa mata ng pulis na nagtatanong.

Marahil ay iba ang nararamdaman ko sa dalawang pulis na ito.

Nasulyapan ko ang name plate sa may kaliwang dibdib nito.

Agapito.

"Sir Agapito, tulungan niyo ho ako. Ginahasa po ako ng magamang tinutuluyan ko." Napailing iling ang dalawang pulis. Habang ako nama'y walang tigil sa paghangos.

Nanginginig ang aking buong katawan sa takot. Sige parin ang paglingon ko sa labas.

Buwan na ang nakalipas. Buwan na simula noong gahasain ako ni tiyo. Ngayon nama'y ang panganay niyang anak. Tila ba'y pinaglalaruan nila ako.

Kaya hindi ko na natiis. Kailangan ko ng makatakas sa malupit nilang kamay.

Hindi lang panggagahasa ang dinanas ko. Maraming beses rin nila akong pinagbuhatan ng kamay, pinaso ng sigarilyo, sabunutan, ginutom, ihampas sa pader ang aking ulo at higit sa lahat ipagamit rin ako sa kanilang mga kaibigan.

"Mabuti pa iha dito ka na magpakipas ng gabi." Tinapik niya ang aking balikat. Hindi ko naman maiwasan ang mapatingin sa kasamahan nitong pulis na may malaking ngisi.

"Huwag na lang ho siguro, makikitawag na lang po ako. Tatawagan ko po ang tiyahin ko." Napailing ang pulis na kaharap ko. Siya iyong may apelyidong agapito.

"Sira ang mga telepono namin iha. Huwag kang matakot sa amin. Ligtas ka rito." Hindi, Palagay ko'y hindi. Hindi rin ako ligtas sa lugar na ito.

"Aalis na lang ho ako." Marahil nanghihina ay pinilit ko paring tumayo. Pinigilan naman ako nung Agapito sa paghawak niya sa aking braso.

Ang maamo niyang itsura kanina ay nagbago na.

Humarang sa harap ko ang isang pulis na kasama niya.

"Kunwaring nagahasa. Siguro hostess ka ano?" Hinawakan niya ang kaliwa kong suso. Tinapik ko naman iyon.

"Baka pwede mo naman kaming pagbigyan. Magbabayad naman kami eh." Sabi nung agapito na may kasama pang paghampas sa aking pwitan.

"Paraanin niyo ako. Aalis na ako." Nagbabadya na naman ang aking mga luha. Namumuo na naman ang takot sa aking dibdib.

"Paparausin mo muna kami o papadaliin ko ang buhay mo." Lalo akong natakot ng tutukan ako ng baril sa aking tiyan ng pulis na nasa aking harapan.

Sa isang iglap lang ay wala na akong saplot at pinagpyepyestahan na ng dalawang pulis ang aking katawan.

Wala akong nagawa kundi umiyak. Umiyak ng umiyak.

Ikinasa ko ang baril at itinutok sa sentido ni Charles. Charles Agapito. Hepe ng pulisya sa lugar na ito.

Napaka walang kwenta niya.

Dapat sa kanya'y mawala na. Para mabawasan naman ang mga barumbadong tauhan ng gobyerno.

Ayoko ng patagalin pa ito.

Ipinutok ko ng tatlong beses ang baril.

Nagbulwakan ang napakaraming dugo. Kahit ako ay natalsikan nito.

Sa lakas ng putok ay nagising ang isa niyang kasama.

"Anong ginawa mo sa kanya?!" Singhal nito sakin.

"Pinatay. Diba obvious?" Ikinasa ko muli ang baril at itinutok naman sa kanya.

"Ikaw na sunod. Handa ka na?" Napaiktad ito. At nanlaki ang mga mata sa gulat.

"Wag. Wag mong gawin sakin ito. May pamilya ako. May mga anak akong umaasa sa akin. Parang awa mo na wag mo akong patayin." Sa mga sinabi niya ay may parang kumurot sa aking puso.

Bagay na kumukunsensya sakin.

Naibaba ko ang baril.

"Pakawalan mo ako. Pangako hindi ako magsusumbong." Mali ito Agatha. Wag kang magpaloko sa kanya.

"Nung mga panahon na nagmakaawa ako, umiyak sa harap ninyo. Naawa ba kayo sakin?" Napayuko siya.

"Sinira ninyo ang pagasang buhayin ulit ang sarili kong lugmok na lugmok. Lalo ninyo akong inilubog sa putik na kinasasadlakan ko." Itinutok kong muli ang baril sa kanya.

"Parang awa mo na. Nagsisisi na ako sa ginawa ko." Napahagulhol siya.

Inilapit ko ang baril sa mismong gitna ng kanyang noo.

"Huli na ang pagsisisi. Hindi na noon maibabalik lahat." Ipinutok ko ng isang beses ang baril.

"Patawad." Mahina man ay sapat parin para marinig ko ang katagang iyon.

Para akong binuhusan ng malamig na tubig. Para bang nawala ang naguumapaw na galit saking puso.

Sunod sunod na pumatak ang aking luha.

'Patawad'

Simple ngunit malaman na salita.

Hindi kaya kapatawaran lang ang katumbas ng lahat.

***

To be continued.............