Chapter 11

46 8 8
                                    

(Agatha's P.O.V)

"Mga birdugo at talagang nauna pa kayo sa inyong amo." Isang nakakabinging sigaw ang gumising sakin.

Nakita ko kung paano sikmuraan ng matabang lalaki ang limang kalalakihan.

Matapos nun ay inutasan niya itong magsilayas.

Lumapit siya sakin. Inialis niya ang mga buhok na humaharang saking mukha.

"Napakaganda mo. Kamukhang kamukha ka ng iyong ina." Nangunot ang aking noo. Paano niya nakilala ang nanay gayong hindi ko naman siya kilala.

"Maawa na ho kayo sakin. Pakawalan niyo ho ako." Malakas na tawa ang isinagot niya sakin.

Muli akong kinabahan ng hubarin niya ang kanyang salawal. Marahas niyang hinawakan ang bawat parte ng aking katawan.  Tumapat siya saking pwerta. At doon marahas na pinanghimasukan.

Tila ba hindi nauubos ang aking luha sa patuloy parin nitong pagpatak.

Hindi pa siya nakuntento. Sandali siyang umalis at sa pagbalik niya may mahabang bakal siyang bitbit. Ang buong akala ko. Ipupok na niya iyon saking ulo pero nagkamali ako. Ipinasok niya iyon saking pagkababae. Napapikit ako sa sakit. Ramdam ko ang pagagos ng dugo ng idiin niya ang pagpasok nito sakin.

Namamanhid na aking katawan.

Matapos nun ay kumuha siya ng malamig na tubig at binuhusan ang aking 'ano'.

Isang malakas na halakhak ang bumuno sa bulok na bodegang ito.

Nang makuntento ay umalis na siya. Narinig ko pang binilinan niya ang mga tauhan na wag akong pakainin at painumin.

Wala akong tigil sa pagdadasal. Humihingi ng tulong sa diyos. Nagtatanong kung bakit nangyayari lahat ng ito sakin.

Kinabukasan.

Malakas na sampal naman ang gumising sakin. Bumungad sa aking mukha ng matabang lalaki. Malaki ang ngisi nito.

Bakit ba kasi buhay pa ako. Ba't hindi na lang ako mamatay.

Patuloy parin siya sa pagsampal hangga't sa nakaramdam ako ng pagkahilo at dumugo ang aking ilong.

"Bakit mo.. Ginagawa sakin ito?" Marahil namamaos at sobrang naghihina ako pinilit ko parin ang aking sarili itanong na iyon.

"Ikaw iha. Magbabayad karin sa sakit na nararamdaman ko." Nangunot aking noo. Anong naging kasalanan ko sa kanya? Bakit niya ako pinaghihigantihan?

"Wala ho akong kasalanan. Wala akong alam." Umiling pa ako habang patuloy lang sa paghikbi.

"Meron iha. Meron." Sinikmuraan niya ako kaya napaubo ako ng dugo.

"Patayin niyo ako. Parang awa niyo patayin niyo na ako." Gusto ko ng mawala. Gusto ko ng maglaho na lang. Suko na ako. Pagod na pagod na ako.

"Darating din tayo diyan iha." Nanlaki ang aking mata ng makita ko ang hawak niya.

Dalawang livewire.

Ipinagkiskis niya ang dulo ng mga ito. Nagkislapan iyon sa ere. Sinamahan niya pa ng nakakatakot na halakhak.

Dumaloy ang kakaibang kaba saking katawan. Ngunit para saan pa? Maganda na ito para mamatay na ako.

Lumapit siya sakin.

Matalim na tingin ang binigay niya kasama ang nakakapangilabot na ngisi.

Unang idinikit niya ang isang live wire saking binti.

I Drag you to HellTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon