Dark Side (Askıya Alındı)

1. Bölüm - ''Start''

Sonunda 1. bölümü yayınlayabildim.

Şarkıyla beraber okumanızı tavsiye ederim.

Multimedia'da Harry ve Zayn var. <3

-Günümüz-

Tırnaklarımı masaya sürttüm. Dakikalardır bunu yapıyordum.

‘’Amb, kes şunu.’’ Dedi arkamdan.

Omuz silktim ve devam ettim.

‘’Tanrım, cinnet geçireceğim.’’ Dedi.

Elimi durdurup omzumun üzerinden ona baktım.

‘’Bu şekilde konsantre olabiliyorum Rach.’’

Başımı tekrar önüme çevirdim.

‘’Senin derdin ne?’’ dedi bıkkınlıkla.

Ellerimi masanın kenarlarına dayayıp koltuğu geriye kaydırdım ve etrafımda bir tur atıp ona doğru döndüm.

‘’Çok fazla derdim var.’’ Dedim ve koltuğa yaslandım.

‘’Pekâlâ. Buraya gel ve konuşalım. Yeni bir hayata başlayacağız Amber.’’ Dedi ve ellerini yorganın üzerinden dizlerine koydu.

Haklı olduğu için ofladım ve başımı önüme sallayıp koltuktan kalktım. Gidip yatakta karşısına oturdum. Yorganın diğer ucunu kucağıma çektim.

‘’Hadi, konuşalım.’’ Dedim.

Derin bir nefes aldı ve ‘’Bak, her şey hazır tamam mı? Sadece yeni bir hayat.’’ Dedi.

‘’Sadece.’’ Dedim ve güldüm. Acı bir gülüştü bu.

Başını kaşıdı ve ‘’Tamam, birçok anlam ifade ediyor. Anlayabiliyorum.’’ Dedi.

Yatağın içinde kayıp ona yaklaştım ve ellerimi onun ellerinin üzerine koydum.

‘’Anlayabildiğini biliyorum.’’ Dedim ve gülümsedim.

Nefesini düzgünce verdi ve güldü.

‘’Duygusallık yok Amb, aptal olma.’’ Dedi ve ellerini ellerimin altından çekip yanaklarımı sıktı.

Ellerini itip ona dil çıkardım ve yataktan kalkıp kendi yatağıma gittim. Yorganın altına girip Rachel’a baktım ve ‘’İyi geceler.’’ Dileyerek başucumdaki ışığı kapattım.

***

‘’Uyan artık, uykucu!’’ diye bana seslendi beynimin içindeki ses. Kimdi bu? Sesi çok tanıdık geliyordu.

Sözünü daha yüksek sesle tekrarladı ve sesi yoğunlaştı. Artık daha da gerçekçiydi.

‘’Amber!’’ diye daha yüksek sesle bağırdı.

Gözlerim endişeyle açıldı ve ter içinde yatağımda doğruldum. Ellerimi çarşafa dayayıp örtüyü sıktım. Derin derin nefes alıp veriyordum.

Rachel bana doğru yaklaştı ve koluma dokundu. Dokunduğu yer yanmış gibi geriye sıçradım.

‘’B-Ben.. Özür dilerim. Tamamen unutmuşum.’’ Dedi endişeyle.

‘’Senin sesini, annemin sesi sandım. Sesin beynimin içinde yankılanıyordu.’’ Dedim ve yüzüne bakıp devam ettim. ‘’Seni o sandım. Lanet olsun.’’ Dedim ve kendimi tekrar yatağa bıraktım.

‘’Geç kalacağız diye uyandırdım. Unuttum.’’

Gözlerimi ovuşturup yataktan hızla çıktım ve ona sorun olmadığını belirtmek istermiş gibi gülümsedim. Yanından geçip dün eşyalarımı toplamadan önce bugün giyeceğim kombini üzerine koyduğum masamın yanına gittim.