(Unicode)
မနက်ကတည်းက ကိုက်ခဲနေတဲ့ခေါင်းကို လျစ်
လျူရူ့ ထားရသည်မှာ ညနေပင်စောင်းတော့မည်။ အခုထိ အကိုက်အခဲနည်းနည်းမှ
မလျော့ဘဲ ရှိနေသောကြောင့်အိပ်ရာတွင်
ပေကာဆက်အိပ်ရန်မဖြစ်တော့မှန်း Taehyungသိလာရသည်။ ပူခြစ်နေသော
လက်များကလည်း လှုပ်တောင်မလှုပ်ချင်
လောက်အောင်ထုံနေသည်မို့ တဖြည်းဖြည်း
အားယူကာထနရေသညျ။"အ "
တဒိန်းဒိန်းကိုက်နေသောခေါင်းကြောင့်
လေးလံစွာညည်းညူရင်း ထလိုက်ပြီး
ဆေးရုံသွားရန်ပြင်ဆင်နေရသည်။
မိုးရေတွေဒီလောက်အထိ မိမှတော့
ဘယ်သူမဖျားဘဲနေမည်လည်း။
ထိုစဉ်ကျွန်တော့်အာရုံထဲ ဖြတ်ပြေး
သွားသည့်မှတ်ဥာဏ်တွေက သူရော
ဘယ်လိုနေမလဲဟု အဆီအငေါ်မတည့်စွာ
တွေးမိလေသည်။
...................ရိပ်ခနဲဖြစ်လာသော အမြင်တို့ကြောင့်ဆေးရုံသို့ မြန်မြန်သွားရန်အိမ်မှ ထွက်ကာ
Taxi စီးခဲ့လိုက်သည်။ မဟုတ်ပါက ဖျားပြီး
မေ့နေရင်တောင်ကူညီကာ ဖုန်းဆက်ပေးမဲ့
သူမရှိဘူးလေ။--------------------
Taehyung က အကိုနဲ့အတူနေချင်သော်လည်း
Kim Jin က သက်သက်နေဟုဆိုကာ တိုက်ခန်း
ပါဝယ်ပေးထားတော့ သူမငြင်းဆန်နိုင်ခဲ့ပေ။
တစ်ယောက်တည်းနေရသည်ဆိုပေမဲ့
အိမ်မှု့ ကိစ္စလုပ်ရန်အဒေါ်ကြီးတစ်ယောက်ကို
Kim Jinက လွှတ်ပေးထား၍ အဆင်မပြေတာ သိပ်မရှိ။ ဘာကြောင့်အခုမှ နိုင်ငံခြားက ပြန်လာတဲ့ ညီကို ခွဲနေခိုင်းရတာလဲဟူသော
သံသယအမေးတွေကို Taehyung မဖွင့်ဟတော့ပါ။ Jinက ငယ်ငယ်တည်းက အခုထိ
ထိုပုံစံနဲ့ပဲ သူ့ကိုဆက်ဆံလာပေမဲ့
အသားမကျသော နှလုံးသားတွေက အခုထိ
နာကျင်ရဆဲပါ။.................
*ငယ်ငယ်တုန်းကလည်း တစ်ယောက်တည်း၊
ခိုလှုံစရာရင်ငွေ့မရှိ။အခုထိလည်း တစ်ယောက်တည်း တိုင်ပင်စရာ
အဖော်မရှိ၊ကျနော်ရဲ့ အပျော်တွေ၊ ကျနော့်ရဲ့
