Don't walk away [5sos] จบ.

Chapter 1.

"เฮ้พวก!สวีสดีตอนเช้า ข้าวอร่อย แต่วันนี้ไม่มีหอยให้กินนะพวก" แอชตันทักทายเพื่อนร่วมโต๊ะมื้อเช้า

"มุกอะไรของแกวะ ไม่เห็นจะขำ" คาลัมว่า

"อย่างน้อยทำให้บรรยากาศมีชีวิตชีวาขึ้นมาหน่อยละกันน่ะ" แอชตันพูด

ทั้งสองคนพูดคุยกัน มีติดตลกบ้าง เพื่อให้มื้อเช้าดูอร่อยขึ้น แต่คนร่วมโต๊ะอีกคนดูจะไม่สนุก

"เอ่อ...ลุค แกไม่คิดจะคุยกับพวกเราหน่อยหรอวะ" คาลัมพูดกับคนที่นั่งกินข้าวเงียบๆ

"ก็ ไม่มีอะไรหน้าตื่นเต้น" ลุค

"แหม่ พ่อกะแม่นายเป็นน้ำแข็งรึไงวะ พูดจาเย็นชาชะมัด" แอชตันพูด

"เห็นพี่แกดูหยิ่งขนาดนี้ เรื่องผู้หญิงนี่ฟาดเรียบนะคร้าบบบ" คาลัม

"เรียกฟาดไม่ได้เว้ย ต้องเรียกฟันแล้วทิ้งเว้ยยย5555" แอชตัน

"พอ" เพียงคำเดียวที่หลุดออกมาจากปากเขา สองคนนั้นที่กำลังอ้าปากหัวเราะก็หุบทันที

-ปึง-

เสียงวางถาดข้าวลงบนโต๊ะ เรียกความสนใจคนที่นั่งอยู่ทันที

"ทำไมเวลานายมาต้องปึงปังทุกทีวะ" คาลัม

"ดูดีออก เสียงคล้ายระเบิดลง ดูอลังการดี" ไมเคิล

"รีบๆนั่งกินข้าว" ลุคพูดแล้วไมเคิลก็นั่งลงทันที

"แล้ววันนี้มีข่าวอะไรมานำเสนอพวกเราอีกเนี่ย" แอชตันถาม

"อันนี้ข่าวใหญ่มาก ฉันได้ยินมาว่าฟรานซิสทุ่มเงินซื้อตัวสายลับมาจากredroomเลยนะเว้ย" ไมเคิลพูด

"Redroom? หมอนั่นยังจะซื้อเด็กมาจากที่นั่นอีกหรอ คนของเราก็มีตั้งเยอะ" คาลัมว่า

"แล้วเด็กจากredroomราคาถูกๆที่ไหน สามปีก่อนซื้อตัวมาทีเราแทบจะกินแกลบ" แอชตันบ่น

ทั้งสองคนออกความเห็นให้กับข่าวที่ไมเคิลได้มา ต่างจากลุคที่นั่งฟังอย่างเดียว