Don't walk away [5sos] จบ.

Chapter 5

เมื่อคริสเปิดประตูเข้าไป ก็เห็นสภาพห้องที่ไม่ใช่ห้องเก็บของ แต่เป็นห้องพักที่ดูสะอาดสะอ้าน และลุคที่นั่งรออยู่ในนั้น ไมเคิลเองก็แทบไม่เชื่อสายตาว่างานที่ธุระที่ลุคบอก และของขวัญที่คริสพูดถึง คือสิ่งนี้นี่เอง ใครจะไปคิดว่าลุคจะให้คนอื่นได้เยอะขนาดนี้

แล้วคริสก็กระโดดเข้สไปกอดลุค
"ขอบใจนายมาก" เธอกระซิบข้างหูเขา แล้วลุคหันไปมองตาไมเคิลประมาณว่า ให้เขาไปได้แล้ว เมื่อไมเคิลออกไปคริสก็ทิ้งตัวลงบนเตียงนุ่มโดยที่ลุคนั่งอยู่ข้างๆ

"อยู่กับไมเคิลเป็นไงบ้าง" ลุค
"ก็ดีกว่าอยู่กับนาย เขาไม่ฉุดกระชากฉันแบบนายเวลาเดินหรอก" คริส
"นี่! อย่าบนได้ป่ะ คนยิ่งเพิ่งหายเหนื่อย"
"เออๆ ขอโทษ"
คริสพูดแล้วหันหน้าหนีลุค เพราะเมื่อกี้เขาเพิ่งขึ้นเสียงใส่เธอ ตอนนี้เธอคงเป็นฝ่ายโกรธลุคแทนซะแล้ว

"นี่ ยัยดื้อ เป็นอะไร" ลุคถามเธอ ทั้งที่ยังไม่รู้ว่าตัวเองทำเธอโกรธ
"..." เขาเห็นเธอไม่ตอบอะไรก็เริ่มหัวร้อนขึ้นอีกคน
"เออ! จะงอนเรื่องอะไรไม่รู้ล่ะ แต่จำไว้เลยว่าฉันจะไม่ง้อ" เขาพูดเสียงดังแล้วเดินออกจากห้องไปพร้อมปิดประตูเสียงดังใส่เธอ

คริสนั่งอยู่คนเดี๋ยวในห้องสักพัก ประมาณ 1 ชั่วโมงกว่า และตอนนี้ก็เป็นเวลา 6 โมงเย็น เธอกำลังคิดว่า งอนไปเขาก็ไม่ง้อหรอก มีแต่จะยิ่งทำให้คิดมากด้วย แล้วเธอก็มองไปเห็นกระปุกมันฝรั่งแผ่นที่ซื้อลุคเผื่อเขาหิวในตอนแรก แต่กลับทะเลาะกันก่อนให้ซะงั้น เธอจึงตัดสินใจหยิบมันแล้วเดินไปหาเขาที่ห้องเพื่อขอโทษ

เมื่อคริสไปถึงก็เคาะประตูเรียกเขา แต่ก็ไม่มีใครออกมาเปิดประตู จึงถือวิสาสะใส่รหัสผ่านที่จำได้แล้วเข้าไปในห้อง พอเปิดเข้าไปก็เหมือนระเบิดลง ข้าวของในห้องกระจัดกระจาย เหมือนเขาจะอาละวาดหลังจากออกมาจากห้องของคริส