Don't walk away [5sos] จบ.

Chapter 7

เมื่อคริสเปิดประตูเข้าไปในห้องของเธอ ก็เห็นลุคนั่งอยู่ ที่โซฟา
"เข้ามาได้ยังไง" คริส
"เดินเข้ามา" ลุค
คริสถอนหายใจแล้วเดินไปหาน้ำดื่มพร้อมทำท่าทางหงุดหงิด

"ทำไมมาช้า" ลุคถาม คริสหันไปมองเขา แล้วก็หันกลับมาเทน้ำใส่แก้วต่อ
"ไปทำแผล" คริส
"ไปกับไมเคิลล่ะสิ" ลุคพูดเสียงกวน
"ยุ่งจริง" คริสบ่นและวางแก้วน้ำลงกับโต๊ะอย่างแรง เป็นการระบายอารมณ์เพราะไม่อย่างเถียงกับเขา

"รู้ใช่ไหมว่าฟรานซิสให้ฉันมาดูแลเธอ" ลุค
คริสได้ยินก็ทนกับประโยคที่เขาพูดก็อารมณ์ขึ้น บวกกับเรื่องที่เขาชอบยุ่งเรื่องส่วนตัวด้วย ก็ยิ่งทนไม่ไหว

"โอ้ย! แค่ให้มาดูแลแล้วทำไมต้องยุ่งทุกเรื่องด้วย!" เธอตะโกนออกมาเสียงดัง ลุคยืนขึ้นเพราะเกิดโมโหที่คริสขึ้นเสียงใส่

"แล้วทำอย่างกับฉันอยากดูแลตายล่ะ! คนที่ชอบทำตัวเป็นภาระอย่างเธอน่ะ!" เมื่อลุคพูดแบบนั้น คริสก็ชะงักไม่เถียงต่อ แต่กลับเริ่มน้ำตาคลอกับคำพูดของเขา

"ออกไป" แค่คำพูดเบาๆของคริส ยุติการทะเลาะทั้งหมดแล้วลุคก็เดินออกไปจากห้อง

คริสเอามือปาดน้ำตา พยายามสงบสติอารมณ์อยู่พักหนึ่ง แล้วก็งีบหลับไป

ทางด้านลุคก็โมโหหนักไม่แพ้กัน
"คนก็พูดด้วยดีๆแท้ๆ ยังจะพูดใส่อารมณ์อีก ยัยบ้าเอ้ย!" เขาบ่นอุบอิบอยู่คนเดียว

-ตึ้งตึ่ง- (เสียงไลน์)
โซเฟียส่งข้อความมาหาลุค
SF: ลุค~ ตอนเย็นไปกินข้าวด้วยกันไหมจ้ะ

เธอชวนลุคไปกินข้าว ทั้งที่ตอนนี้เขากำลังหัวร้อนจากคริสอยู่ เขาจึงเปิดอ่านเฉยๆ
-ตึ้งตึ่ง-
SF: ว่าไงลุค ทำไมอ่านแล้วไม่ตอบ
เธอส่งข้อความมาอีกครั้ง

"เฮ้อ..." เขาถอนหายใจแบบหน่ายๆก่อนตอบข้อความ
LH: โทษทีนะโซเฟีย เย็นนี้มีนัดกับพวกแอช
ตันแล้ว
SF: โห่... เราไม่เจอกันตั้งหลายวัน พวกนั้นอยู่ด้วยกันตลอดไม่ใช่รึไงเล่า
LH: แต่พวกเขาเป็นเพื่อนฉัน ไว้คราวหน้าละกัน บาย